Druk nr 98

Warszawa, dnia 2 lipca 1998 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej na 23. posiedzeniu w dniu 1 lipca 1998 r. ustawę o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa.

(-) Maciej Płażyński


USTAWA

z dnia 1 lipca 1998 r.

o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa

Art. 1.

W ustawie z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz.U. z 1996 r. Nr 54, poz. 245 i z 1997 r. Nr 140, poz. 939) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W razie nabycia nieruchomości wbrew przepisom ustawy, o  nieważności nabycia orzeka sąd także na żądanie, właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego lub wojewody albo na żądanie ministra właściwego do spraw wewnętrznych.";

2) w art. 8 ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:

"4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi rejestr nieruchomości, udziałów i akcji, nabytych lub objętych przez cudzoziemców bez zezwolenia w przypadkach określonych w art. 8 ust. 1 oraz rejestr nieruchomości, udziałów i akcji nabytych lub objętych przez cudzoziemców na podstawie wymaganych zezwoleń, o których mowa w art. 1 ust. 1 oraz w art. 3e ust. 1 i 3.

5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania i szczegółowe zasady prowadzenia rejestrów, o których mowa w ust. 4.";

3) dodaje się art. 8a w brzmieniu:

"Art. 8a. 1. Notariusz przesyła ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych w terminie 7 dni od dnia sporządzenia, wypis z aktu notarialnego, mocą którego cudzoziemiec nabył lub objął nieruchomość, udziały lub akcje w spółce, będącej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem nieruchomości.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do sądu, jeżeli nabycie nieruchomości nastąpiło na podstawie prawomocnego orzeczenia oraz gdy nabycie lub objęcie udziałów lub akcji nastąpiło na podstawie wpisu do rejestru handlowego.".

Art. 2.

W ustawie z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz.U. Nr 22, poz. 162, z 1948 r. Nr 36, poz. 250, z 1971 r. Nr 12, poz. 115, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 2 otrzymuje brzmienie:

"Art. 2.1. Pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki udzielają, w drodze decyzji administracyjnej:

1) wójt, burmistrz (prezydent miasta) - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze gminy lub jego części,

2) starosta - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze powiatu lub jego części obejmującej więcej niż jedną gminę,

3) marszałek województwa - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat,

4) minister właściwy do spraw wewnętrznych - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze obejmującym więcej niż jedno województwo.

2. Jeżeli zebrane ofiary mają być zużyte za granicą państwa, pozwolenia na zbiórkę udziela, w drodze decyzji administracyjnej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych i ministra właściwego do spraw finansów publicznych.";

2) w art. 3 skreśla się ust. 4;

3) w art. 4 wyrazy "zarejestrowanym," zastępuje się wyrazem "i";

4) w art. 5 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw wewnętrznych";

5) w art. 8:

a) w ust. 1 skreśla się zdanie trzecie,

b) w ust. 2 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami "Minister właściwy do spraw wewnętrznych";

6) art. 9 otrzymuje brzmienie:

"Art. 9. Wynik zbiórki i sposób zużytkowania zebranych ofiar powinien być podany do wiadomości organu, który udzielił pozwolenia, oraz ogłoszony w terminie 1 miesiąca w prasie, w rozumieniu przepisów Prawa prasowego, o zasięgu obejmującym co najmniej obszar na którym zbiórka została przeprowadzona.";

7) skreśla się art. 12;

8) skreśla się art. 14.

Art. 3.

W ustawie z dnia 28 marca 1933 r. o grobach i cmentarzach wojennych (Dz.U. Nr 39, poz. 311, z 1959 r. Nr 11, poz. 62 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) w art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

1) w ust. 1 wyrazy "Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw administracji publicznej";

2) ust. 3 i 4 otrzymuje brzmienie:

"3. Wojewoda może powierzyć gminie obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych z jednoczesnym przekazaniem odpowiednich funduszy, o ile gmina lub powiat, nie przejmie obowiązku bezpłatnie.

4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej może powierzyć fundacjom, stowarzyszeniom i instytucjom społecznym, za ich zgodą, obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych.".

Art. 4.

W ustawie z dnia 13 lipca 1939 r. o nadzorze nad niektórymi środkami żywienia zwierząt (Dz.U. Nr 63, poz. 419, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1997 r. Nr 60, poz. 369) w art. 7 w ust. 1 wyraz "rejonowych" zastępuje się wyrazem "powiatowych".

Art. 5.

W dekrecie z dnia 8 sierpnia 1946 r. o wpisywaniu w księgach hipotecznych (gruntowych) prawa własności nieruchomości przejętych na cele reformy rolnej (Dz.U. Nr 39, poz. 233 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1:

a) użyte w ust. 1-4 w różnych przypadkach wyrazy "wojewódzki urząd ziemski" zastępuje się użytym w odpowiednich przypadkach wyrazem "starosta",

b) skreśla się ust. 5;

2) użyte w art. 2 w ust. 3 i w art. 3 w różnych przypadkach wyrazy "powiatowy urząd ziemski" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem "starosta";

3) dodaje się art. 3a w brzmieniu:

"Art. 3a. Zadania starosty określone w art. 1 w ust. 1-4, w art. 2 w ust. 3 i w art. 3 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 6.

W dekrecie z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U. Nr 49, poz. 279, z 1947 r. Nr 66, poz. 410, z 1951 r. Nr 5, poz. 39, z 1958 r. Nr 17, poz. 71 i 72, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1971 r. Nr 27, poz. 250 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 33 otrzymuje brzmienie:

"Art. 33. Władzami właściwymi w rozumieniu niniejszego dekretu są starostowie.";

2) w art. 34 wyrazy "władz administracji ogólnej, działających jako władze osiedleńcze," zastępuje się wyrazem "starostów";

3) w art. 35 i w art. 37 wyrazy "władzy administracji ogólnej jako władzy ziemskiej" zastępuje się wyrazem "starosty";

4) dodaje się art. 37a w brzmieniu:

"Art. 37a. Zadania starosty określone w art. 33 - 35 oraz w art. 37 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 7.

W dekrecie z dnia 28 października 1947 r. o mocy prawnej ksiąg wieczystych na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz.U. Nr 66, poz. 410 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) użyte w art. 2 w ust. 3, w art. 5, w art. 6 w ust. 1 w zdaniu trzecim i w ust. 3 w różnych przypadkach i liczbach wyrazy "władza administracji ogólnej I instancji" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku i liczbie wyrazem "starosta";

2) użyte w art. 6 w ust. 1 w zdaniu pierwszym i w art. 7 wyrazy "uprawnione są władze administracji ogólnej I instancji" zastępuje się wyrazami "uprawnieni są starostowie";

3) dodaje się art. 7a w brzmieniu:

"Art. 7a. Zadania starosty określone w art. 2 w ust. 3, w art. 5, w art. 6 w ust. 1 i 3 oraz w art. 7 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 8.

W ustawie z dnia 1 lipca 1949 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz.U. Nr 41, poz. 297, z 1988 r. Nr 41, poz. 324 oraz z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 17 wyraz "Wojewoda" zastępuje się wyrazami "Powiatowy lekarz weterynarii";

2) art. 22 otrzymuje brzmienie:

"Art. 22. Nadzór nad wykonywaniem przepisów ustawy w odniesieniu do lecznic sprawuje starosta za pośrednictwem powiatowego lekarza weterynarii.";

3) w art. 14 w ust. 2, art. 16, art. 21, art. 23 ust. 3 wyrazy "(art. 22 ust. 2)" zastępuje się wyrazami "(art. 22)".

Art. 9.

W dekrecie z dnia 6 września 1951 r. o ochronie i uregulowaniu własności osadniczych gospodarstw chłopskich na obszarze Ziem Odzyskanych (Dz.U. Nr 46, poz. 340, z 1957 r. Nr 39, poz. 172, z 1969 r. Nr 13, poz. 95 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 w ust. 1:

- wyrazy "powiatowa komisja ziemska" zastępuje się wyrazami "starosta",

- dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Wydawanie tych aktów jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.";

2) w art. 6 w ust. 1 i 3 oraz w art. 7 w ust. 3 wyrazy "prezydium powiatowej rady narodowej" zastępuje się wyrazami "starosta wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej".

Art. 10.

W dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz.U. Nr 23, poz. 93, z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) w ust. 1 wyrazy "prezydia rad narodowych (gminnych, miejskich, powiatowych, wojewódzkich) właściwe" zastępuje się wyrazami "odpowiednio właściwy wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta oraz wojewoda ",

b) w ust. 2 wyrazy "prezydiami rad narodowych" zastępuje się wyrazami "wójtami, burmistrzami (prezydentami miast), starostami oraz wojewodami",

c) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

"3. Koordynację zorganizowanej akcji społecznej odbywającej się na obszarze:

1) gmin, znajdujących się w jednym powiecie, sprawuje - starosta,

2) powiatów, znajdujących się w jednym województwie, sprawuje - właściwy miejscowo wojewoda,

3) powiatów, znajdujących się w kilku województwach, sprawuje - wskazany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, wojewoda tego województwa, którego teren w największym stopniu został objęty klęską,

4) kilku województw sprawuje - minister właściwy do spraw wewnętrznych.";

2) art. 3 otrzymuje brzmienie:

"Art. 3.1. Jeżeli środki, którymi dysponuje właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego albo wojewoda, są niewystarczające, organy te mogą wprowadzić obowiązek świadczeń osobistych i rzeczowych na cele zorganizowanej akcji społecznej.

2. O nałożeniu obowiązku, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ jednostki samorządu terytorialnego zawiadamia bezzwłocznie starostę i wojewodę.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Zasady i formy ogłoszenia określają odrębne przepisy.";

3) w art. 4 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1;

4) w art. 5 w ust. 1 wyrazy "prezydium właściwej miejskiej, dzielnicowej lub gminnej rady narodowej" zastępuje się wyrazami "odpowiednio wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo wojewoda";

5) w art. 9 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust. 1.

Art. 11.

W dekrecie z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz.U. z 1959 r. Nr 14, poz. 78, z 1961 r. Nr 32, poz. 161, z 1971 r. Nr 27, poz. 250 i z 1990 r. Nr 34, poz. 198) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 2 wyrazy "właściwy do spraw rolnych organ prezydium powiatowej rady narodowej (rady narodowej miasta stanowiącego powiat miejski, dzielnicowej rady narodowej miasta wyłączonego z województwa)" zastępuje się wyrazem "starosta";

2) w art. 4 w ust. 1, w art. 11 w ust. 1 i w art. 14 wyrazy "prezydium powiatowej rady narodowej" zastępuje się wyrazem "starosta";

3) w art. 6 w ust. 3 oraz w art. 19 w ust. 2 i 4 wyrazy "prezydium wojewódzkiej rady narodowej" zastępuje się wyrazem "starosta";

4) dodaje się art. 19a w brzmieniu:

"Art. 19a. Zadania starosty określone w art. 2 w ust. 2, w art. 4 w ust. 1, w art. 6 w ust. 3, w art. 11 w ust. 1, w art. 14 oraz w art. 19 w ust. 2 i 4 są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 12.

W ustawie z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (Dz.U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 8 i 9 otrzymują brzmienie:

"Art. 8. W sprawach określonych w ustawie rozstrzyga, w drodze decyzji administracyjnej, starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a w przypadku braku takiego miejsca - Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa - Centrum.

Art. 9.1. Podania w sprawach określonych w ustawie osoby zamieszkałe w Polsce składają organom, o których mowa w art. 8. Jeżeli wnioskodawca zamieszkuje za granicą, podanie składa się za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Właściwość miejscową starostów określa, w stosunku do osób zamieszkałych za granicą, kolejno: ostatnie miejsce ich zamieszkania albo ostatnie miejsce pobytu w Polsce. W przypadku braku takich podstaw - właściwy jest Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa - Centrum.";

2) w art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. W razie wątpliwości, pisownię lub brzmienie imienia i nazwiska ustala starosta, na wniosek strony.";

3) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Organ, o którym mowa w art. 8, zawiadamia o zmianie imienia lub nazwiska urzędy stanu cywilnego właściwe ze względu na miejsce sporządzenia aktu urodzenia i małżeństwa wnioskodawcy oraz miejsce sporządzenia aktów urodzeń jego małoletnich dzieci, a ponadto właściwy urząd skarbowy i organ Policji, Wojskową Komendę Uzupełnień i organy ewidencji ludności oraz Centralny Rejestr Skazanych.";

4) dodaje się art. 11a w brzmieniu:

"Art. 11a. Określone w ustawie zadania i kompetencje starosty są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 13.

W ustawie z dnia 29 maja 1957 r. o uregulowaniu spraw własności niektórych nieruchomości nierolniczych na Ziemiach Odzyskanych i na terenach b. W.M.Gdańska (Dz.U. Nr 31, poz. 137) w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Decyzje przewidziane w niniejszej ustawie należą do właściwości starosty. Wydawanie tych decyzji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.".

Art. 14.

W ustawie z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 1969 r. Nr 26, poz. 206, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, z 1991 r. Nr 65, poz. 279 oraz z 1996 r. Nr 106, poz. 496) wprowadza się następujące zmiany:

1) w tytule ustawy oraz w art. 6-11 użyte w różnych przypadkach wyrazy "Państwowa Inspekcja Handlowa" zastępuje się użytymi w odpowiednich przypadkach wyrazami "Inspekcja Handlowa";

2) art. 1-5 otrzymują brzmienie:

"Art. 1. 1. Inspekcja Handlowa jest powołana do ochrony interesów konsumentów oraz interesów gospodarczych państwa.

2. Do zadań Inspekcji Handlowej należy:

1) kontrola legalności i rzetelności działania przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów odrębnych, w zakresie produkcji, handlu i usług,

2) kontrola jakości i bezpieczeństwa towarów i usług, w szczególności zagrażających życiu lub zdrowiu konsumentów,

3) podejmowanie kontroli, mediacji i innych działań interwencyjnych w celu ochrony indywidualnych interesów i praw konsumentów,

4) prowadzenie centralnych i wojewódzkich laboratoriów kontrolno-
analitycznych,

5) organizowanie i prowadzenie polubownego sądownictwa konsumenckiego,

6) prowadzenie poradnictwa konsumenckiego,

7) wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych.

Art. 2. 1.Zadania określone w art. 1 wykonują następujące organy:

1) Główny Inspektor Inspekcji Handlowej, zwany dalej "Głównym Inspektorem",

2) wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora inspekcji handlowej, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji handlowej wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.

2.Wojewódzki inspektor wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Inspekcji Handlowej określone w ustawie oraz przepisach odbnych.

3. Wojewódzki inspektor kieruje działalnością wojewódzkiego inspektoratu inspekcji handlowej.

4. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Inspekcji Handlowej, organem właściwym jest wojewódzki inspektor i jako organ wyższego stopnia Główny Inspektor.

Art. 3. 1. Głównego Inspektora, który jest centralnym organem administracji rządowej, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

2. Zastępców Głównego Inspektora powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Głównego Inspektora.

3. Główny Inspektor kieruje działalnością Inspekcji Handlowej przy pomocy Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej.

4. Wojewódzkiego inspektora i jego zastępcę powołuje i odwołuje wojewoda, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora.

Art. 4. Organizację Głównego Inspektoratu Inspekcji Handlowej określi statut nadany, w drodze rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 5. 1. Organy Inspekcji Handlowej wykonują zadania określone w ustawie, na podstawie okresowych planów pracy; mogą też podejmować kontrole nie planowane, jeżeli wymagają tego okoliczności faktyczne.

2. Główny Inspektor opracowuje kierunki działania Inspekcji Handlowej oraz plany kontroli o znaczeniu krajowym, zatwierdzane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

3. Wojewódzcy inspektorzy ustalają plany pracy uwzględniające kierunki działania i plany kontroli, o których mowa w ust. 2, oraz wnioski wojewody.";

3) w art. 6:

a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

"2. Zadania ochrony konsumenta w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego.

3. W szczególności zadania jednostek samorządu terytorialnego w zakresie ochrony konsumenta wykonuje powiatowy (miejski) rzecznik konsumentów, powoływany i odwoływany przez radę powiatu (radę miasta na prawach powiatu) na zasadach określonych odrębnymi przepisami, które ustalają również szczegółowy zakres jego działania i przysługujące mu uprawnienia.",

b) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zasady współpracy organów Inspekcji Handlowej z powiatowym (miejskim) rzecznikiem konsumentów, a także z innymi organami administracji publicznej i instytucjami kontrolnymi, w tym organizacjami pozarządowymi działającymi w zakresie, o którym mowa w art. 1 ust. 2 .";

4) w art. 7 w ust. 1:

a) w pkt 1:

- lit. c) otrzymuje brzmienie:

"c) w przedsiębiorstwach produkujących towary na potrzeby handlu i przemysłu gastronomicznego,",

- skreśla się lit. d),

b) w pkt 4 wyrazy "Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów" zastępuje się wyrazami "Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia";

5) art. 13 otrzymuje brzmienie:

"Art.13.1. W postępowaniu kontrolnym przed organami Inspekcji Handlowej w zakresie nie uregulowanym ustawą stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

2. Inspektorzy Inspekcji Handlowej w związku z wykonywanymi czynnościami kontrolnymi korzystają z ochrony przewidzianej w Kodeksie karnym dla funkcjonariuszy publicznych.

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania organów Inspekcji Handlowej.".

Art. 15.

W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 1972 r. Nr 47, poz. 298, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 34, poz.198, z 1991 r. Nr 64, poz. 271 oraz z 1997 r. Nr 126, poz. 805 i Nr 141, poz. 943) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 1 otrzymuje brzmienie:

“Art.1. 1. Zakładanie i rozszerzanie cmentarzy komunalnych należy do zadań własnych gminy.

2. O założeniu lub rozszerzeniu cmentarza komunalnego decyduje rada gminy, a w miastach na prawach powiatu rada miasta, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego.

3. Właściwe władze kościelne decydują o założeniu lub rozszerzeniu cmentarza wyznaniowego, które może nastąpić na terenie przeznaczonym na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, po uzyskaniu zgody właściwego inspektora sanitarnego.

4. O zamknięciu cmentarza komunalnego decyduje właściwa rada gminy lub rada miasta, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.

5. O zamknięciu cmentarza wyznaniowego decyduje właściwa władza kościelna, po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.";

2) w art. 2 w ust. 1 wyrazy “do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organów prezydiów rad narodowych miast, osiedli i gromad" zastępuje się wyrazami “zarządów gmin (miast)";

3) art. 3 otrzymuje brzmienie :

“Art.3. 1. Cmentarze zakłada się i rozszerza na terenach określonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.

2. Zasady i tryb nabycia gruntów pod cmentarze określa ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 741).";

4) art. 4 otrzymuje brzmienie:

“Art. 4. Cmentarze komunalne zakłada się w zasadzie na terenie każdej gminy lub miasta, jednakże w uzasadnionych przypadkach można założyć cmentarz dla kilku gmin.";

5) w art. 5:

a) w ust. 2 pkt 2 wyraz “milicyjnych" zastępuje się wyrazem “policyjnych",

b) w ust. 3 wyrazy “Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami “minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia";

6) w art. 6 :

a) w ust.1 w zdaniu drugim wyrazy “właściwy do spraw gospodarki terenowej i ochrony środowiska organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa)" zastępuje się wyrazami “zarząd gminy (zarząd miasta na prawach powiatu)",

b) w ust. 4 wyrazy “Ministra Kultury i Sztuki" zastępuje się wyrazami “ministra właściwego do spraw kultury",

c) w ust.5 wyrazy “Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje się wyrazami “ministra właściwego do spraw administracji publicznej",

d) skreśla się ust. 6;

7) w art. 9:

a) użyte w ust. 3 i 5 wyrazy “Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami “minister właściwy do spraw zdrowia",

b) w ust. 4 wyrazy “powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego" zastępuje się wyrazami “miejscowo inspektora sanitarnego";

8) w art. 10:

a) w ust. 2 w zdaniu 2 wyrazy “do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej" zastępuje się wyrazem “starosta",

b) w ust. 3 wyrazy “właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium rady narodowej miasta, osiedla lub gromady" zastępuje się wyrazami “ośrodek pomocy społecznej",

c) w ust. 5 wyrazy “Minister Sprawiedliwości" zastępuje się wyrazami “Minister właściwy do spraw sprawiedliwości";

9) w art. 11:

a) w ust. 2 skreśla się wyrazy “zakładu społecznego służby zdrowia", a wyrazy “właściwy do spraw zdrowia i opieki społecznej organ prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej" zastępuje się wyrazami “właściwego starostę",

b) w ust. 3:

- w zdaniu wstępnym wyrazy “Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami “Minister właściwy do spraw zdrowia",

- w pkt 2 wyrazy “Ministrem Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami “ministrem właściwym do spraw administracji publicznej",

- w pkt 3 wyrazy “Ministrami Finansów oraz Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa" zastępuje się wyrazami “ministrem właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej",

c) w ust. 4 wyrazy “Minister Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej i Spraw Wewnętrznych" zastępuje się wyrazami “minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia",

d) w ust. 7 skreśla się wyrazy “administracji prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej",

e) w ust. 8 skreśla się wyrazy “powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego", a wyrazy “Milicji Obywatelskiej" zastępuje się wyrazem “Policji";

10) w art. 13 skreśla się ust. 2 oraz oznaczenie ust.1;

11) w art. 14:

a) w ust. 1 wyrazy “miast, osiedli i gromad" zastępuje się wyrazem “gmin",

b) w ust. 2 dwukropek zastępuje się myślnikiem i dodaje się wyrazy “właściwego inspektora sanitarnego." oraz skreśla się pkt 1 i 2,

c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

“3. Na sprowadzenie zwłok i szczątków z obcego państwa należy uzyskać zezwolenie starosty właściwego dla miejsca, w którym zwłoki i szczątki mają być pochowane, działającego w porozumieniu z właściwym inspektorem sanitarnym.

4. W przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej, wymienionej w wykazie ustalanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu. Wyjątki od tej zasady mogą być czynione przez ministra właściwego do spraw zdrowia, który może te uprawnienia przekazać wojewódzkim inspektorom sanitarnym.";

12) w art. 15:

a) użyte w ust. 1 w pkt 1 i 3 wyrazy “powiatowego (miejskiego, dzielnicowego) lub portowego inspektora sanitarnego" zastępuje się wyrazami “właściwego inspektora sanitarnego",

b) w ust.3 wyrazy “Minister Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami “minister właściwy do spraw zdrowia";

13) w art. 20 wyrazy “Ministrowie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Zdrowia i Opieki Społecznej" zastępuje się wyrazami “Minister właściwy do spraw administracji publicznej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia.";

14) Art. 21 otrzymuje brzmienie:

“Art.21. 1. Nadzór nad przestrzeganiem przepisów niniejszej ustawy oraz przepisów wykonawczych do ustawy sprawują starostowie, wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) oraz właściwi miejscowo inspektorzy sanitarni.

2. Ogólny nadzór nad sprawami objętymi niniejszą ustawą sprawują według właściwości ministrowie właściwi: do spraw administracji publicznej i do spraw zdrowia.".

Art. 16.

W ustawie z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu gruźlicy (Dz.U. Nr 27, poz. 170, z 1974 r. Nr 47, poz. 280, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1995 r. Nr 141, poz. 692) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane, na żądanie właściwego do spraw zdrowia organu administracji publicznej:

1) poddawać się szczepieniom ochronnym przeciwko gruźlicy,

2) poddawać się badaniom lekarskim, mającym na celu wykrywanie i leczenie gruźlicy,

3) udzielać wyjaśnień mogących mieć znaczenie dla rozpoznania gruźlicy, wykrycia źródła zakażenia bądź zapobiegania szerzeniu się gruźlicy.";

2) w art. 6:

a) w ust. 1 wyrazy "Właściwy do spraw zdrowia organ prezydium powiatowej (miejskiej w mieście stanowiącym powiat miejski, dzielnicowej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej" zastępuje się wyrazami "Starosta (przewodniczący zarządu miasta w miastach na prawach powiatu)",

b) w ust. 2 wyrazy "Państwowy inspektor sanitarny" zastępuje się wyrazami "Inspektor sanitarny";

3) w art. 10:

a) w ust. 1 wyrazy "Zakłady pracy zatrudniające pracowników chorych na gruźlicę i ozdrowieńców są obowiązane" zastępuje się wyrazami "Pracodawcy zatrudniający pracowników chorych na gruźlicę i ozdrowieńców są obowiązani",

b) w ust. 2 wyrazy "Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych" zastępuje się wyrazami "minister właściwy do spraw zdrowia",

c) w ust. 3 wyrazy "Zakład pracy" zastępuje się wyrazem "Pracodawca";

4) w art. 11 w ust. 1 wyrazy "Zakłady pracy powinny" zastępuje się wyrazami "Pracodawcy powinni";

5) w art. 17 w ust. 2 skreśla się wyrazy "i w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych";

6) w art. 18 wyrazy "przepisów art. 13, 14 i 15" zastępuje się wyrazami "przepisów art. 13".

Art. 17.

W ustawie z dnia 17 lutego 1960 r. o utracie mocy prawnej niektórych ksiąg wieczystych (Dz.U. Nr 11, poz. 67, z 1962 r. Nr 39, poz. 169, z 1968 r. Nr 3, poz. 13, z 1982 r. Nr 11, poz. 80 i z 1989 r. Nr 10, poz. 55) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1 wyrazy "do spraw rolnych i leśnych organu prezydium powiatowej rady narodowej" zastępuje się wyrazem "zarządu gminy";

2) użyte w art. 2 w ust. 1, w art. 4 w ust. 2 i 3 dwukrotnie, w art. 7 w ust. 3 dwukrotnie, w różnych przypadkach wyraz "orzeczenie" zastępuje się użytym w odpowiednim przypadku wyrazem "decyzja";

3) w art. 6 w ust. 2:

- wyrazy "orzeczenie właściwego do spraw rolnych i leśnych organu prezydium powiatowej rady narodowej" zastępuje się wyrazami "decyzja właściwego starosty",

- dodaje się zdanie drugie w brzmieniu:

"Wydawanie tych decyzji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.",

4) w art. 7 w ust. 3 wyrazy "do spraw rolnych i leśnych organ prezydium rady narodowej" zastępuje się wyrazem "starosta".

Art. 18.

W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury (Dz. U. Nr 10, poz. 48, z 1983 r. Nr 38, poz. 173, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 56, poz. 322, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 88, poz. 554 i Nr 115, poz. 741) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 w ust. 2 wyraz "samorządowe" zastępuje się wyrazami "organy jednostek samorządu terytorialnego";

2) art. 7a otrzymuje brzmienie:

"Art. 7a. 1. Służbą Ochrony Zabytków kieruje Generalny Konserwator Zabytków, który jest centralnym organem administracji rządowej.

2. Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury.

3. Zastępców Generalnego Konserwatora Zabytków powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw kultury, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków.

4. Generalny Konserwator Zabytków kieruje Służbą Ochrony Zabytków przy pomocy Urzędu Generalnego Konserwatora Zabytków.

5. Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw kultury, w drodze rozporządzenia, nadaje statut Urzędowi Generalnego Konserwatora Zabytków.";

3) art. 8 otrzymuje brzmienie:

"Art. 8. 1. Ochronę dóbr kultury sprawują następujące organy:

1) minister właściwy do spraw kultury,

2) Generalny Konserwator Zabytków,

3) wojewoda, przy pomocy wojewódzkiego konserwatora zabytków, jako kierownika wojewódzkiej Służby Ochrony Zabytków wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej,

4) dyrektorzy (kierownicy) muzeów, w stosunku do zabytków znajdujących się w muzeach,

5) dyrektor Ośrodka Dokumentacji Zabytków, kierujący centralną ewidencją dóbr kultury,

6) dyrektorzy (kierownicy) jednostek organizacyjnych powołanych do ochrony zabytków,

7) Biblioteka Narodowa w Warszawie i biblioteki wyznaczone przez ministra właściwego do spraw kultury w porozumieniu z właściwymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) i Polską Akademią Nauk, w stosunku do zabytkowych materiałów bibliotecznych w zakresie im zleconym.

2. Wojewódzki konserwator zabytków wykonuje w imieniu wojewody zadania i kompetencje Służby Ochrony Zabytków określone w ustawie i przepisach odrębnych.

3. Wojewódzkiego konserwatora zabytków powołuje i odwołuje wojewoda, na wniosek Generalnego Konserwatora Zabytków lub za jego zgodą.

4. Wojewódzki konserwator zabytków kieruje wojewódzkim oddziałem Służby Ochrony Zabytków.

5. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań i kompetencji Służby Ochrony Zabytków, organem właściwym jest, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, wojewódzki konserwator zabytków i jako organ wyższego stopnia Generalny Konserwator Zabytków.

6. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, może tworzyć delegatury wojewódzkiego oddziału Służby Ochrony Zabytków. Kierownik delegatury może, z upoważnienia wojewódzkiego konserwatora zabytków, prowadzić sprawy i wydawać na terenie swojego działania decyzje administracyjne.

7. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie spraw z zakresu właściwości wojewódzkiego konserwatora zabytków, w tym wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych, gminom i powiatom, a także związkom gmin i powiatów, położonym na terenie województwa.

8. Minister właściwy do spraw kultury w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, zasady organizacji wojewódzkich oddziałów Służby Ochrony Zabytków.";

4) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:

"Art. 8a. Ochronę dóbr kultury w zakresie określonym ustawą oraz innymi przepisami sprawują również organy jednostek samorządu terytorialnego.";

5) w art. 10 w ust. 1 po wyrazie "powołuje" dodaje się wyrazy "i odwołuje";

6) w art. 11:

a) w ust. 1 wyraz "gminy" zastępuje się wyrazami "jednostek samorządu terytorialnego",

b) w ust. 2 skreśla się wyrazy "działającym w imieniu wojewody",

c) w ust. 3 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody";

7) art. 12 otrzymuje brzmienie:

"Art. 12. 1. Generalny Konserwator Zabytków może powierzyć, w drodze porozumienia, dyrektorom (kierownikom) instytucji kultury, dla których organizatorem jest minister właściwy do spraw kultury, wykonywanie określonych zadań w sprawach ochrony zabytków, w tym wydawanie decyzji administracyjnych.

2. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, wymaga zgody ministra właściwego do spraw kultury.

3. Wojewoda, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub za jego zgodą, może powierzyć w drodze porozumienia prowadzenie, w jego imieniu, niektórych spraw z zakresu swojej właściwości, w tym wydawanie decyzji administracyjnych, dyrektorom (kierownikom) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorom (kierownikom) specjalistycznych jednostek organizacyjnych powołanych w celu ochrony dóbr kultury.

4. Powierzenie spraw, w tym wydawanie decyzji administracyjnych na rzecz dyrektorów (kierowników) muzeów lub bibliotek oraz dyrektorów (kierowników) jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 3, może nastąpić za zgodą właściwego dla tych muzeów, bibliotek lub jednostek, organizatora bądź organu nadzoru.";

8) w art. 13 :

a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działający w imieniu wojewody",

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Zarządy gmin są zobowiązane do prowadzenia ewidencji dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków, a znajdujących się na terenie ich działania.";

9) w art.14 w ust.1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1) wojewódzkiego konserwatora zabytków wydanej z urzędu lub na wniosek właściciela dobra kultury, jego użytkownika, bądź właściwego organu powiatu lub gminy,

2) Generalnego Konserwatora Zabytków.";

10) w art.15 :

a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody",

b) skreśla się ust. 3;

11) w art. 16 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. O skreśleniu zabytku z rejestru decyduje Generalny Konserwator Zabytków po zasięgnięciu opinii właściwej specjalistycznej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art.10 ust.2.";

12) w art. 17 wyrazy "ewidencji zabytków" zastępuje się wyrazami "ewidencji dóbr kultury";

13) w art. 19 wyrazy "Organy służby konserwatorskiej mają" zastępuje się wyrazami "Starosta ma";

14) w art. 20 wyraz "wojewodowie" zastępuje się wyrazem "starostowie";

15) w art. 21:

a) w ust. 1 skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody",

b) w ust. 2 po wyrazie "udzielania" dodaje się wyrazy "i cofania";

16) w art. 22 w ust. 1 po wyrazach "zarząd właściwej gminy" dodaje się wyrazy "lub zarząd właściwego powiatu" oraz skreśla się wyrazy "działającego w imieniu wojewody";

17) w art. 23 w ust. 2 wyrazy "ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1989 r. Nr 14, poz.74 i Nr 29, poz.154 oraz z 1990 r. Nr 14, poz.90 i Nr 34, poz.198)" zastępuje się wyrazami "ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz.741)";

18) w art. 24 w ust. 3 i 4 po wyrazie "gminy" dodaje się wyrazy "lub powiatu";

19) art. 32 otrzymuje brzmienie:

"Art. 32. Wierzytelność Państwa z tytułu robót wymienionych w art. 31 ust. 2, prowadzonych przy zabytkach nieruchomych, nie stanowiących jego własności, zabezpiecza się na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków, w formie hipoteki przymusowej.";

20) w art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Przejęcie na własność Państwa zabytku nieruchomego następuje w trybie przepisów ustawy, o której mowa w art. 23 ust. 2, na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków lub starosty.";

21) art. 37 otrzymuje brzmienie:

"Art. 37. 1. W razie uzasadnionej obawy zniszczenia, uszkodzenia lub wywiezienia dobra kultury bez zezwolenia za granicę, bądź też nie zapewnienia dobru kultury, pomimo wezwania ze strony organu służby konserwatorskiej należytych warunków konserwacji, starosta z urzędu lub na wniosek wojewódzkiego konserwatora zabytków wydaje decyzję o zabezpieczeniu tego dobra kultury w formie ustanowienia tymczasowego zajęcia aż do chwili usunięcia niebezpieczeństwa.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do nieruchomych dóbr kultury nie wpisanych do rejestru zabytków.

3. Tymczasowe zajęcie polega na przeniesieniu ruchomego dobra kultury, w zależności od przedmiotu, do muzeum, archiwum lub biblioteki, w stosunku zaś do zabytku nieruchomego na oddaniu go w zarząd gminie, bądź innym właściwym organom samorządu województwa lub powiatu.";

22) w art. 38:

a) w ust. 2 wyrazy "lokalami lub budynkami" zastępuje się wyrazami "gruntami, budynkami lub lokalami";

b) w ust. 3 po wyrazie "Państwa" dodaje się wyrazy "lub jednostek samorządu terytorialnego";

23) w art. 39 po wyrazie "Państwa" dodaje się wyrazy "lub jednostki samorządu terytorialnego";

24) art. 40 otrzymuje brzmienie:

"Art. 40. 1. W celu zapewnienia należytej ochrony i właściwego wykorzystania zabytków nieruchomych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej powinny dążyć do ich zagospodarowania na cele użytkowe.

2. Minister właściwy do spraw kultury określi, w drodze rozporządzenia, warunki wykorzystania zabytków nieruchomych na cele użytkowe oraz zasady i tryb przyznawania dotacji z budżetu państwa przeznaczonych dla użytkowników zabytków, prowadzących prace remontowe i konserwatorskie przy tych zabytkach.";

25) w art.41 w ust. 2 i 3 wyrazy "Minister Kultury i Sztuki" zastępuje się wyrazami "Generalny Konserwator Zabytków";

26) w art. 70 w ust. 2 wyrazy "wojewódzkiego konserwatora zabytków" zastępuje się wyrazami "zarząd powiatu".

Art. 19.

W ustawie z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim (Dz.U. Nr 10, poz. 49, z 1975 r. Nr 17, poz. 94, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 oraz z 1997 r. Nr 114, poz. 739) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i który pozostaje co najmniej 3 lata w związku małżeńskim z osobą posiadającą obywatelstwo polskie, nabywa obywatelstwo polskie, jeżeli w terminie określonym w ust. 1a złoży odpowiednie oświadczenie przed właściwym organem i organ ten wyda decyzję o przyjęciu oświadczenia.",

b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. Termin do złożenia oświadczenia woli, o którym mowa w ust. 1, wynosi 6 miesięcy od dnia uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na osiedlenie się albo 3 lata i 6 miesięcy od dnia zawarcia związku małżeńskiego z osobą posiadającą obywatelstwo polskie.";

2) w art. 11 w ust. 1 wyraz "Kobieta" zastępuje się wyrazem "Osoba";

3) w art. 13:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.",

b) w ust. 2 wyrazy "Zezwolenie na zmianę obywatelstwa udzielone" zastępuje się wyrazami "Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa udzielona",

c) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielona jednemu z rodziców rozciąga się na dzieci pozostające pod jego władzą rodzicielską, gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub nie jest on obywatelem polskim albo gdy jest obywatelem polskim i wyrazi przed właściwym organem zgodę na utratę obywatelstwa polskiego przez dzieci.

4. W przypadku gdy drugie z rodziców jest obywatelem polskim i sprzeciwia się rozciągnięciu na dzieci zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego udzielonej pierwszemu z rodziców lub gdy porozumienie napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody, każde z rodziców może zwrócić się o rozstrzygnięcie do sądu.",

d) w ust. 5 wyrazy "Zezwolenie na zmianę obywatelstwa" zastępuje się wyrazami "Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa";

4) skreśla się art. 14 i art. 15;

5) rozdział 4 otrzymuje brzmienie:

"Rozdział 4

Właściwość organów

Art. 16. 1. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadaje obywatelstwo polskie i wyraża zgodę na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.

2. Podania do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o nadanie obywatelstwa polskiego oraz o wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego, osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą za pośrednictwem starosty, a zamieszkałe za granicą - za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 17. 1. Decyzję w sprawie uznania za obywatela polskiego wydaje wojewoda, o ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej.

2. Decyzje w sprawach określonych w art. 6 ust. 3 oraz w art. 10 i 11 wydają:

1) właściwy miejscowo starosta - w stosunku do osób zamieszkałych w Polsce,

2) konsul Rzeczypospolitej Polskiej - w stosunku do osób zamieszkałych za granicą.

3. Oświadczenie o wyborze obywatelstwa obcego, o którym mowa w art. 6 ust. 1 i o wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 8 ust. 5 pkt 3 i ust. 6 oraz w art. 12 ust. 3 i 4, a także o wyrażeniu zgody na utratę przez dzieci obywatelstwa polskiego, o którym mowa w art. 13 ust. 3, przyjmuje:

1) właściwy miejscowo starosta - od osób zamieszkałych w Polsce,

2) konsul Rzeczypospolitej Polskiej - od osób zamieszkałych za granicą.

4. Posiadanie i utratę obywatelstwa polskiego stwierdza wojewoda. Odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego lub jego utraty następuje w drodze decyzji administracyjnej.

5. W sprawach, o których mowa w art. 6 ust. 2 i w art. 13 ust. 4, przekazanych do rozstrzygnięcia sądowi, orzeka sąd polski. Rzeczowo właściwym jest sąd rejonowy, działający jako władza opiekuńcza. Miejscową właściwość sądu określa się według miejsca zamieszkania dziecka w Polsce, a jeżeli nie ma ono miejsca zamieszkania w Polsce - według miejsca jego pobytu w Polsce. W razie braku tych podstaw właściwym jest Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy.

Art. 18. 1. O właściwości miejscowej wojewody - w sprawach określonych w art. 17 ust. 4 - stanowią kolejno: miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, miejsce jej pobytu, miejsce jej ostatniego zamieszkania lub pobytu. W razie braku tych podstaw, właściwy jest wojewoda warszawski.

2. O właściwości miejscowej starosty w sprawach określonych w art. 16 ust. 2 oraz w art. 17 w ust. 2 pkt 1 i w ust. 3 pkt 1 stanowią kolejno: miejsce zamieszkania osoby, której postępowanie ma dotyczyć, miejsce jej pobytu, miejsce jej ostatniego zamieszkania lub pobytu. W razie braku z tych podstaw, właściwy jest Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa-Centrum.

Art. 18a. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb postępowania w sprawach o nadanie lub wyrażenie zgody na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego oraz wzory zaświadczeń i wniosków.

Art. 18b. Określone w ustawie zadania i kompetencje starosty są zadaniami z zakresu administracji rządowej.".

Art. 20.

W ustawie z dnia 31 maja 1962 r. - Prawo lotnicze (Dz.U. Nr 32, poz. 153, z 1984 r. Nr 53, poz. 272, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1996 r. Nr 45, poz. 199 i z 1997 r. Nr 88, poz. 554) w art. 50 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 wyrazy "Milicji Obywatelskiej lub najbliższy organ administracji państwowej" zastępuje się wyrazami "Policji lub najbliższy organ administracji publicznej",

b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Organy wojskowe, Policji i administracji publicznej, jednostki organizacyjne służby zdrowia i ochrony przeciwpożarowej oraz przedsiębiorcy obowiązani są współdziałać z organami wymienionymi w ust. 2, a także brać udział w akcji zapobiegawczej na wezwanie organów ruchu lotniczego w razie zagrożenia bezpieczeństwa statku powietrznego.".


Dalsza część druku nr 98