Druk nr 130

30 września 1998 r.

SENAT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

IV KADENCJA

MARSZAŁEK SEJMU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Pani
Alicja GRZEŚKOWIAK
MARSZAŁEK SENATU
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Zgodnie z art. 121 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej mam zaszczyt przesłać Pani Marszałek do rozpatrzenia przez Senat uchwaloną przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
na 30. posiedzeniu w dniu 30 września 1998 r. ustawę o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

(-) Maciej Płażyński


USTAWA

z dnia 30 września 1998 r.

o Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1.

W celu zapewnienia należytej ochrony prawnej interesów Państwa w postępowaniach przed sądami, trybunałami i innymi organami orzekającymi tworzy się Prokuratorię Generalną Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej "Prokuratorią Generalną".

Art. 2.

1. Prokuratoria Generalna jest centralnym organem administracji rządowej podległym Prezesowi Rady Ministrów.

2. Sprawozdanie z rocznej działalności Prokuratorii Generalnej Prezes Prokuratorii Generalnej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów w terminie trzech miesięcy od daty zakończenia roku kalendarzowego.

Rozdział 2

Zakres działania Prokuratorii Generalnej

Art. 3.

Do praw i interesów Państwa należą:

1) prawa do mienia Skarbu Państwa oraz związane z nimi prawa i interesy niemajątkowe, a także inne prawa i zobowiązania Państwa oparte na tytułach cywilnoprawnych i publicznoprawnych,

2) prawa, roszczenia i zobowiązania pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a innymi państwami wynikającymi z umów międzynarodowych.

Art. 4.

Do wyłącznej właściwości Prokuratorii Generalnej w zakresie, o którym mowa w art. 3 należy zastępstwo:

1) Skarbu Państwa - przed sądami powszechnymi i polubownymi,

2) Państwa przed sądami i innymi organami orzekającymi w stosunkach międzynarodowych.

Art. 5.

1. Zastępstwo, o którym mowa w art. 4, nie obejmuje:

1) spraw pracowniczych,

2) spraw wieczystoksięgowych,

3) spraw egzekucyjnych.

2. Prokuratoria Generalna może przejąć do prowadzenia sprawy, o których mowa w ust. 1, na wniosek organu państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, o ile wymaga tego ochrona interesów Państwa.

Art. 6.

W postępowaniu karnym, sądowo-administracyjnym oraz w postępowaniach przed innymi organami orzekającymi Prokuratoria Generalna bierze udział na wezwanie organu państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się sprawa, o ile zachodzi potrzeba ochrony interesów majątkowych Państwa.

Art. 7.

1. W sprawach objętych jej zakresem działania Prokuratoria Generalna zastępuje w szczególności właściwe w sprawie organy administracji rządowej i państwowe jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

2. Rada Ministrów może upoważnić Prokuratorię Generalną do wykonywania zastępstwa procesowego wskazanych państwowych osób prawnych, określając zakres tego zastępstwa.

Art. 8.

W razie zaistnienia kolizji interesów:

1) Skarbu Państwa i podmiotów wskazanych do zastępowania zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 - Prokuratoria Generalna zastępuje Skarb Państwa,

2) podmiotów wskazanych do zastępowania zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 - Prokuratoria Generalna nie zastępuje żadnej ze stron.

Art. 9.

Podejmowanie przez Prokuratorię Generalną czynności w zakresie:

1) jej wyłącznej właściwości oraz na wezwanie, o których mowa w art. 6, nie wymaga odrębnego pełnomocnictwa,

2) opisanym w art. 7 ust. 2 wymaga odrębnego pełnomocnictwa.

Art. 10.

Prokuratoria Generalna na wniosek organów i państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, wydaje opinie prawne w sprawach dotyczących istotnych praw i interesów majątkowych Państwa, a także opinie o projektach umów, których stroną ma być Skarb Państwa.

Rozdział 3

Czynności postępowania

Art. 11.

1. Prokuratoria Generalna podejmuje czynności mające na celu wszczęcie postępowania lub przystąpienie do toczącego się postępowania na wniosek organów i państwowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1, z których działalnością wiąże się dochodzone roszczenie lub podmiotu wskazanych do zastępowania na podstawie art. 7 ust. 2, zwanymi dalej "podmiotami zastępowanymi".

2. Podmioty zastępowane zobowiązane są dołączyć do wniosku szczegółowe informacje o przedmiocie postępowania oraz dowody.

3. Prokuratoria Generalna nie jest związana treścią wniosku. W razie niezgodności stanowiska Prokuratorii Generalnej ze stanowiskiem zawartym we wniosku podmiotu zastępowanego, Prokuratoria Generalna dokonuje czynności według własnego uznania, zawiadamiając wnioskodawcę wraz z podaniem uzasadnienia swojego stanowiska.

Art. 12.

Podmioty zastępowane po otrzymaniu pozwu lub innego pisma w sprawie objętej zakresem działania Prokuratorii Generalnej zobowiązane są do ich niezwłocznego przekazania Prokuratorii Generalnej wraz ze szczegółowymi informacjami oraz niezbędną dokumentacją.

Art. 13.

1. Dla potrzeb podejmowanych czynności Prokuratoria Generalna może żądać od zastępowanych podmiotów nadesłania lub przedstawienia akt, dokumentów, zaświadczeń, materiałów i pisemnych wyjaśnień oraz zasięgać opinii biegłych.

2. Podmioty zastępowane, z których działalnością wiąże się dana sprawa, zobowiązane są składać Prokuratorii Generalnej na jej żądanie lub z własnej inicjatywy wnioski co do najważniejszych czynności procesowych, w szczególności co do wytoczenia procesu, cofnięcia pozwu, uznania roszczenia, wytoczenia powództwa wzajemnego, zawarcia ugody lub złożenia środków odwoławczych.

Art. 14.

Spory pomiędzy Prokuratorią Generalną a podmiotami zastępowanymi rozstrzyga Rada Ministrów.

Art. 15.

1. Czynności zastępstwa wykonują radcowie i referendarze Prokuratorii Generalnej.

2. Czynności zastępstwa mogą być zlecane:

1) pracownikom organów administracji rządowej, z których działalnością wiąże się przedmiot postępowania,

2) podmiotom, których uprawnienia do występowania przed sądami i innymi organami orzekającymi, wynikają z odrębnych przepisów - w szczególności w sprawach wymagających znajomości prawa obcego, procedur i instytucji międzynarodowych lub obsługi w języku obcym.

3. Do zlecania czynności zastępstwa, o którym mowa w ust. 2, pkt 2 przepisów o zamówieniach publicznych nie stosuje się.

Rozdział 4

Organizacja Prokuratorii Generalnej

Art. 16.

1. Na czele Prokuratorii Generalnej stoi Prezes Prokuratorii Generalnej.

2. Prezes kieruje pracami Prokuratorii Generalnej, nadzoruje pracę podległych mu pracowników, reprezentuje ją na zewnątrz oraz wykonuje inne czynności określone ustawą.

Art. 17.

1. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Ministra Skarbu Państwa, powołuje Prezesa Prokuratorii Generalnej.

2. Kadencja Prezesa Prokuratorii Generalnej trwa pięć lat.

3. Wygaśnięcie kadencji Prezesa Prokuratorii Generalnej następuje wskutek:

1) zrzeczenia się stanowiska przez Prezesa Prokuratorii Generalnej,

2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa,

3) prawomocnego orzeczenia właściwego organu o zakazie zajmowania stanowiska lub wykonywania zawodu,

4) zrzeczenia się obywatelstwa polskiego,

5) śmierci.

Art. 18.

1. Wiceprezesów Prokuratorii Generalnej, w liczbie nie przekraczającej dwóch, powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Prezesa Prokuratorii Generalnej.

2. Wiceprezesi wykonują, w imieniu Prezesa Prokuratorii Generalnej, zadania w zakresie powierzonym przez Prezesa oraz zastępują go w czasie jego nieobecności.

Art. 19.

Ze stanowiskiem Prezesa lub wiceprezesa Prokuratorii Generalnej nie można łączyć przynależności do partii politycznych ani wykonywania funkcji publicznych.

Art. 20.

1. W miastach będących siedzibami sądów apelacyjnych działają Delegatury Prokuratorii Generalnej, które są właściwe miejscowo dla spraw objętych właściwością miejscową sądu apelacyjnego.

2. Delegaturą Prokuratorii Generalnej kieruje dyrektor delegatury, powołany przez Prezesa Prokuratorii Generalnej.

Art. 21.

Organizację Prokuratorii Generalnej określa statut nadany przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, na wniosek Ministra Skarbu Państwa.

Rozdział 5

Urzędnicy Prokuratorii Generalnej

Art. 22.

Urzędnikiem Prokuratorii Generalnej może zostać osoba, która:

1) spełnia warunki wstąpienia do korpusu służby cywilnej,

2) ukończyła uniwersyteckie studia prawnicze w Polsce i uzyskała tytuł magistra,

3) ma pełną zdolność do czynności prawnych,

4) odbyła aplikację w Prokuratorii Generalnej,

5) zdała egzamin referendarski.

Art. 23.

Wymagania, o których mowa w art. 22, pkt 4 i 5 nie dotyczą osób:

1) posiadających tytuł naukowy profesora, doktora habilitowanego lub doktora nauk prawnych,

2) posiadających uprawnienia radcy prawnego, adwokata, sędziego, prokuratora lub notariusza.

Art. 24.

Urzędnikami Prokuratorii Generalnej są: Prezes, wiceprezesi, dyrektorzy delegatur, radcowie i referendarze Prokuratorii Generalnej.

Art. 25.

1. Urzędnicy Prokuratorii Generalnej wykonując czynności zastępstwa przed organami orzekającymi występują w stroju urzędowym.

2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór stroju urzędowego.

Art. 26.

Do obowiązków urzędnika Prokuratorii Generalnej należy w szczególności:

1) ochrona interesów Rzeczypospolitej Polskiej,

2) rzetelne, bezstronne i terminowe wykonywanie powierzonych zadań,

3) sumienne wypełnianie poleceń służbowych przełożonych,

4) godne zachowanie się w służbie i poza nią,

5) rozwijanie własnej wiedzy zawodowej i podnoszenie kwalifikacji.

Art. 27.

1. Urzędnik Prokuratorii Generalnej jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał w związku z wykonywaniem swoich zadań.

2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po ustaniu zatrudnienia w Prokuratorii Generalnej.

3. Od obowiązku zachowania tajemnicy może zwolnić Prezes Prokuratorii Generalnej.

Art. 28.

Urzędnikowi Prokuratorii Generalnej zatrudnionemu w Prokuratorii Generalnej przez okres nie krótszy niż pięć lat, przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 6 dni roboczych, a po dziesięciu latach pracy w wymiarze 12 dni roboczych.

Art. 29.

1. Urzędnikowi Prokuratorii Generalnej zatrudnionemu przez okres nie krótszy niż pięć lat może być przyznany, co najwyżej dwukrotnie w okresie zatrudnienia w Prokuratorii Generalnej, płatny urlop dla poratowania zdrowia w wymiarze nie przekraczającym jednorazowo 6 miesięcy, z wynagrodzeniem jak za urlop wypoczynkowy.

2. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie można udzielić, jeżeli urzędnik nie pełnił służby przez okres roku z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby.

3. Urlopu, o którym mowa w ust. 1, udziela Prezes Prokuratorii Generalnej, na wniosek urzędnika potwierdzony opinią lekarską o stanie zdrowia.

Art. 30.

1. Wynagrodzenie zasadnicze urzędników Prokuratorii Generalnej stanowi, odpowiednio do rangi stanowiska, wielokrotność prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady wynagradzania oraz tabele stanowisk w Prokuratorii Generalnej, a także procent wartości kosztów zastępstwa zasądzonych na rzecz Prokuratorii Generalnej i ściągniętych od strony przeciwnej, które zostaną przeznaczone na premie dla urzędników Prokuratorii Generalnej.

Art. 31.

Urzędnicy Prokuratorii Generalnej nie mogą podejmować poza Prokuratorią Generalną dodatkowego zatrudnienia bez uzyskania uprzedniej zgody Prezesa Prokuratorii Generalnej lub osoby przez niego upoważnionej.

Art. 32.

1. Do urzędników Prokuratorii Generalnej w sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o służbie cywilnej.

2. Do pracowników Prokuratorii Generalnej, nie będących urzędnikami stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych.

Rozdział 6

Aplikacja w Prokuratorii Generalnej

Art. 33.

1. Celem aplikacji jest przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania pracy w Prokuratorii Generalnej.

2. Aplikacja trwa trzy lata.

3. Aplikantem może zostać osoba, która spełnia warunki określone w art. 22 pkt 1-3.

4. Aplikant, po pół roku od rozpoczęcia aplikacji, może wykonywać czynności zastępstwa przed sądami pierwszej instancji.

5. Aplikacja w Prokuratorii Generalnej kończy się egzaminem referendarskim.

Art. 34.

Oprócz obowiązków, o których mowa w art. 26 i art. 27 do obowiązków aplikanta należy:

1) uczestniczenie w przewidzianych programem zajęciach teoretycznych i praktycznych,

2) przestrzeganie dyscypliny szkolenia,

3) przystąpienie do egzaminu referendarskiego w wyznaczonym terminie.

Art. 35.

Minister sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, warunki przyjęć kandydatów na aplikację, zasady i tryb jej odbywania, zasady szkoleń aplikantów oraz sposób przeprowadzenia egzaminu referendarskiego.

Rozdział 7

Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 36.

W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy (Dz.U. Nr 57, poz. 502, z 1946 r. Nr 57, poz. 321, z 1950 r. Nr 34, poz. 312, z 1964 r. Nr 16, poz. 94, z 1969 r. Nr 13, poz. 95, z 1988 r. Nr 41, poz. 326, z 1990 r. Nr 17, poz. 98 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 35, poz. 155, Nr 94, poz. 418 i Nr 111, poz. 480, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 96, poz. 478, z 1996 r. Nr 6, poz. 43 oraz z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 118, poz. 754, Nr 121, poz. 769 i 770) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 263 skreśla się pkt 2;

2) w art. 264 w § 2 skreśla się wyrazy "lub na żądanie Prokuratorii Generalnej".

Art. 37.

W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr. 15. poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 270, Nr 54, poz. 348, Nr 75, poz. 471, Nr 102, poz. 643, Nr 117, poz. 752, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 133, poz. 882, Nr 139, poz. 934, Nr 140, poz. 940, Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 29 otrzymuje brzmienie:

"Art. 29. Powództwo przeciwko Skarbowi Państwa wytacza się według siedziby urzędu Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, powołanego do zastępstwa Skarbu Państwa przed sądem.";

2) w art. 33:

a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1,

b) dodaje się § 2 w brzmieniu:

"§2. Przepis § 1 nie dotyczy spraw przeciwko Skarbowi Państwa, który zastępuje Prokuratoria Generalna.";

3) w art. 67 § 2 otrzymuje brzmienie:

"§2. Za Skarb Państwa podejmuje czynności procesowe Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej.";

4) w art. 87:

a) w § 1 wyrazy "adwokat lub radca prawny" zastępuje się wyrazami "adwokat, radca prawny lub urzędnik Prokuratorii Generalnej",

b) w § 2 skreśla się zdanie drugie;

5) w art. 89 w § 1 w zdaniu drugim wyrazy "Adwokat i radca prawny" zastępuje się wyrazami "Adwokat, radca prawny i urzędnik Prokuratorii Generalnej";

6) w art. 99 po wyrazach "radcę prawnego" dodaje się wyrazy "oraz Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Prokuratorię Generalną";

7) w art. 111 w § 1 po pkt 4 dodaje się pkt 41 w brzmieniu:

"41) Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej,";

8) w art. 133 w § 3 zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

"Jednakże Skarbowi Państwa doręczenia dokonywa się we właściwym urzędzie Prokuratorii Generalnej.";

9) w art. 331:

a) dotychczasową treść oznacza się jako § 1,

b) dodaje się § 2 w brzmieniu:

"§2. W sprawach, gdzie stroną jest Skarb Państwa, reprezentowany przez Prokuratorię Generalną odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręcza się właściwemu urzędowi Prokuratorii Generalnej.";

10) w art. 3932:

a) w § 1 wyrazy "lub radcą prawnym" zastępuje się wyrazami " , radcą prawnym lub radcą Prokuratorii Generalnej",

b) w § 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "radca Prokuratorii Generalnej".

Art. 38.

W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz.U. Nr 16, poz. 124, i Nr 25, poz. 187, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1986 r. Nr 42, poz. 202, z 1990 r. Nr 36, poz. 206, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 75, poz. 471 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 66 w ust. 1 w pkt 2 wyrazy "prokuratora lub wykonywały zawód notariusza" zastępuje się wyrazami "prokuratora, wykonywały zawód notariusza lub były urzędnikami Prokuratorii Generalnej".

Art. 39.

W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145, z 1989 r. Nr 33, poz. 175, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 75, poz. 471 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w art. 25 w ust. 1 w pkt 3 wyrazy "sędziego, prokuratora" zastępuje się wyrazami "sędziego, prokuratora, urzędnika Prokuratorii Generalnej,".

Art. 40.

W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25, Nr 77, poz. 355, Nr 91, poz. 421 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163 i Nr 81, poz. 406, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 75, poz. 471, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 751, 752 i 753, Nr 121, poz. 769, Nr 124, poz. 782 i Nr 133, poz. 882 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) w art. 52 w § 1 w pkt 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:

"7) urzędników Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, którzy wykonywali ten zawód co najmniej trzy lata,".

Art. 41.

W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 1994 r. Nr 19, poz. 70 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 77, poz. 367, z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 98, poz. 604, Nr 106, poz. 679, Nr 117, poz. 752 i 753, Nr 124, poz. 782 i Nr 141, poz. 944 oraz z 1998 r. Nr 98, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) wytaczanie powództw, składanie wniosków i udział w postępowaniu sądowym w sprawach cywilnych, jeżeli tego wymaga ochrona praworządności, praw obywateli i interesu społecznego, o ile nie narusza to uprawnień Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.";

2) w art. 14 w ust. 3 w pkt 3 wyrazy "adwokatów i radców prawnych" zastępuje się wyrazami "adwokatów, radców prawnych oraz urzędników Prokuratorii Generalnej".

Art. 42.

W ustawie z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91 i z 1997 r. Nr 28, poz. 153) w art. 12 w pkt 2 wyrazy "adwokatów i radców prawnych" zastępuje się wyrazami "adwokatów, radców prawnych i urzędników Prokuratorii Generalnej".

Art. 43.

W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o urzędzie Ministra Skarbu Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 106, poz. 673, Nr 115, poz. 741 i Nr 141, poz. 943) skreśla się art. 4.

Art. 44.

W ustawie z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 13 w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy "Prezes Prokuratorii Generalnej";

2) w art. 27 w pkt 8 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:

"9) Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgłosiła swój udział w postępowaniu.";

3) w art. 52 w ust. 1 wyrazy " , jeżeli zgłosił udział w postępowaniu" zastępuje się wyrazami "lub Prokuratoria Generalna Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgłosili swój udział w postępowaniu".

Art. 45.

1. Sprawy, w których w myśl przepisów niniejszej ustawy, wyłącznie właściwa jest Prokuratoria Generalna, do dnia 1 lipca 2001 r., prowadzone są na zasadach dotychczasowych, aż do ich ukończenia, o ile czynności przed właściwymi organami orzekającymi zostały podjęte przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

2. Prezes Prokuratorii Generalnej może zarządzić przejęcie spraw, o których mowa w ust. 1, do prowadzenia przez Prokuratorię Generalną.

Art. 46.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1999 r.