U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 8 lutego 2002 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 17 stycznia 2002 r. ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) art. 62 otrzymuje brzmienie:

"Art. 62. Do dnia zwołania pierwszych zjazdów okręgowych izb i Krajowych Zjazdów Izb oraz przez okres 3 miesięcy od tego dnia:

1) prawo wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie oraz samodzielnego projektowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej lub kierowania zespołem prowadzącym takie projektowanie przysługuje na zasadach dotychczasowych,

2) zadania określone w art. 8 pkt 4 wykonują oraz nadają uprawnienia urbanistyczne, a także prowadzą postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej właściwe organy na podstawie przepisów dotychczasowych.".";

2)

w art. 2 wyrazy "z dniem ogłoszenia." zastępuje się wyrazami "po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 25 stycznia 2002 r.".

 

WICEMARSZAŁEK SENATU

Ryszard JARZEMBOWSKI


UZASADNIENIE

Podstawowym celem uchwalonej przez Sejm w dniu 17 stycznia 2002 r. ustawy o zmianie ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów było zapobieżenie sytuacji, w której z dniem wejścia w życie ustawy nowelizowanej, tj. z dniem 25 stycznia b.r., nie będzie możliwe wykonywanie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie oraz samodzielne projektowanie przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej lub kierowanie zespołem prowadzącym takie projektowanie przez osoby posiadające to prawo w przededniu wejścia w życie ustawy nowelizowanej. Zgodnie bowiem z jej art. 6 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1-3 prawo do wykonywania wyżej wymienionych czynności przysługuje wyłącznie posiadającym określone uprawnienia albo kwalifikacje osobom wpisanym na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego. W związku z tym, że ustawa nowelizowana nie zawiera odpowiednich przepisów przejściowych dotyczących tych osób - niemających faktycznej możności uzyskania tego wpisu - od dnia 25 stycznia b.r. nie legitymują się oni prawem do wykonywania czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1.

Mając na względzie fakt, iż ustawa nowelizowana weszła w życie w dniu 25 stycznia b.r., Senat stanął na stanowisku, iż nie jest możliwe zaakceptowanie treści przepisu art. 1 pkt 2 ustawy nowelizującej, przewidującego opóźnienie terminu wejścia w życie ustawy nowelizowanej. Przyjęcie odmiennego stanowiska byłoby sprzeczne z regułami przyzwoitej legislacji (ustawa nowelizowana weszłaby de facto dwukrotnie w życie), w oczywisty sposób stanowiąc pogwałcenie konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego. W związku z tym w poprawce pierwszej Senat uznał za konieczne ustanowienie odpowiedniego przepisu przejściowego, zmierzającego z jednej strony do zapobieżenia sytuacji, w której od dnia 25 stycznia b.r. osoby posiadające przed tą datą prawo wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie oraz samodzielnego projektowania przestrzeni w skali regionalnej i lokalnej lub kierowania zespołem prowadzącym takie projektowanie nie mogłyby wykonywać go wskutek niemożności uzyskania wpisu na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego, z drugiej zaś - do przyznania właściwym organom na podstawie przepisów dotychczasowych m.in. zadań w zakresie nadawania i pozbawiania uprawnień budowlanych w określonych specjalnościach i prowadzenia postępowań w sprawie odpowiedzialności zawodowej - do dnia zwołania pierwszych zjazdów okręgowych izb i Krajowych Zjazdów Izb oraz przez okres 3 miesięcy od tego dnia.

W celu uniknięcia negatywnych skutków obecnej luki prawnej Senat uznał, iż niezbędnym dopełnieniem omówionej wyżej poprawki jest nadanie takiego brzmienia przepisowi końcowemu ustawy nowelizującej, zgodnie z którym wejdzie ona w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, który wejdzie w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 25 stycznia 2002 r. Uwzględniając dotychczasowy dorobek Trybunału Konstytucyjnego i doktryny prawniczej, Senat stanął na stanowisku, że takie retroaktywne uregulowanie nie naraża się na zarzut niekonstytucyjności - dotyczy bowiem sytuacji o charakterze wyjątkowym i stwarzać będzie jego adresatom sytuacje prawne korzystniejsze od obecnych.