U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 30 października 2002 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 10 października 2002 r. ustawy o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 w pkt 2 w lit. b), w ust. 4 skreśla się wyrazy ", chyba że decyzje administracyjne stanowią inaczej";

2)

w art. 1 w pkt 2 w lit. c), w ust. 4b wyrazy "Podmioty uprawnione do pobierania opłat portowych" zastępuje się wyrazami "Podmioty, o których mowa w ust. 3 i 4,";

3)

w art. 1 w pkt 5, w art. 25 w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1) art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3, art. 8 ust. 2 pkt 1 i ust. 3, 4a, 4b oraz art. 11 - wykonuje dyrektor właściwego urzędu morskiego,

2) art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 4-6, art. 8 ust. 2 pkt 2 i 4 oraz ust. 3, 4a i 4b - wykonuje gmina.";

4)

w art. 4 skreśla się wyrazy "nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy";

5)

w art. 6 po wyrazie "ogłoszenia" dodaje się wyrazy ", z tym że art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5, stosuje się po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK


UZASADNIENIE

Rozpatrując ustawę o zmianie ustawy o portach i przystaniach morskich Senat uznał za stosowne wprowadzenie do jej tekstu 5 poprawek.

Uchwalając poprawkę nr 1 Senat uznał, że decyzje administracyjne nie mogą wprowadzać wyjątków od zasady, iż opłatę przystaniową i pasażerską za użytkowanie infrastruktury portowej, którą zarządza podmiot niebędący podmiotem zarządzającym portem, pobiera właściciel tej infrastruktury albo podmiot, który włada infrastrukturą portową na podstawie umów o odpłatne korzystanie. Abstrahując bowiem od faktu, iż kwestionowana konstrukcja prawna nie określa organu uprawnionego do wydawania tych decyzji, ich treści i adresatów, a także podstawy prawnej ich wydawania, dotyczy ona uprawnień i obowiązków określonych podmiotów, które mogą być regulowane jedynie na gruncie ustawowym.

W związku z tym, iż dodany do art. 8 ustawy nowelizowanej ustęp 4a posługuje się sformułowaniem "Podmioty, o których mowa w ust. 3 i 4", zasadny wydaje się być postulat zastosowania tej samej konstrukcji pojęciowej w ustępie 4b tego artykułu. Z tego względu Senat postanowił wprowadzić poprawkę nr 2.

Poprawka nr 3 zmierza do uściślenia odesłań w art. 25 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy. Przepisy te wymagają stosownej modyfikacji, albowiem zarówno pkt 1, jak również pkt 2, odwołują się do przepisów, które nie statuują żadnych zadań i uprawnień podmiotu zarządzającego.

Poprawka nr 4 zmierza do tego, aby opłaty portowe, wynikające z umów handlowych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, były pobierane według stawek opłat wynikających z tych umów, bez ograniczenia terminowego. Rozwiązanie takie wynika z konieczności respektowania zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, wynikającej z konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego. Racjonalny ustawodawca powinien w pełni "honorować" stawki opłat, wynikające z umów zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy, gdy w sposób zasadniczy zmienia ich charakter prawny.

Poprawka nr 5 zmierza do precyzyjnego określenia terminu przejęcia przez gminy od dyrektorów urzędów morskich zadań i uprawnień podmiotu zarządzającego w portach niemających podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej oraz w przystaniach morskich - w przypadku jego niepowołania. Treść art. 2 i 3 ustawy wskazuje, iż dzień przejęcia tych zadań i uprawnień nie tylko będzie odmienny w stosunku do poszczególnych gmin, ale również będzie uzależniony od terminu przekazania im przez dyrektorów urzędów morskich dokumentacji niezbędnej do ich wykonywania. W związku z tym Senat dokonał stosownej modyfikacji przepisu końcowego ustawy.