U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 8 maja 2003 r.

w sprawie ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 10 kwietnia 2003 r. ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 8 w ust. 1 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:

"2a) upowszechnianie i pogłębianie wiedzy społeczeństwa na temat rynku ubezpieczeniowego, a także celów i zasad funkcjonowania funduszy emerytalnych oraz pracowniczych programów emerytalnych;";

2)

w art. 12 w ust. 1 w pkt 15 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się
pkt 16 w brzmieniu:

"16) kar pieniężnych nakładanych na towarzystwa emerytalne, zakłady ubezpieczeń lub członków ich organów, oraz zawieszania członków zarządu, występowania z wnioskiem o odwołanie członka zarządu lub odwołanie udzielonej prokury lub występowania o zwołanie posiedzenia walnego zgromadzenia, rady nadzorczej lub zarządu.";

3)

w art. 13 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:

"4. Wynagrodzenia i premie Przewodniczącego Komisji i jego zastępców oraz pracowników Urzędu są finansowane z wpłat, o których mowa w art. 14.

5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania wielkości środków przeznaczonych na premie dla Przewodniczącego Komisji i jego zastępców oraz ustalania wysokości tych premii, a także szczegółowe zasady kształtowania wielkości środków na wynagrodzenia i premie dla pracowników Urzędu oraz ustalania wysokości tych wynagrodzeń i premii, uwzględniając w szczególności organizację Urzędu, konieczność zapewnienia właściwej realizacji zadań Komisji i Urzędu w zakresie sprawowanego nadzoru oraz poziom płac w instytucjach nadzorowanych.";

4)

w art. 36 wyrazy "1 lipca 2003 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia 2004 r.".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK

UZASADNIENIE

Senat, po rozpatrzeniu ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, postanowił wprowadzić do jej treści 4 poprawki.

Uchwalając poprawkę nr 1 Senat rozszerzył katalog zadań Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych o upowszechnianie i pogłębianie wiedzy społeczeństwa na temat rynku ubezpieczeniowego, a także celów i zasad funkcjonowania funduszy emerytalnych oraz pracowniczych programów emerytalnych. Zdaniem Senatu przyjęcie poprawki służyć będzie osiągnięciu celu nadzoru, którym jest zgodnie z art. 3 ustawy ochrona interesów ubezpieczających, ubezpieczonych, uposażonych, członków funduszy emerytalnych oraz uczestników pracowniczych programów emerytalnych.

Senat uznał, że sprawy dotyczące kar pieniężnych i innych sankcji stosowanych wobec towarzystw emerytalnych i zakładów ubezpieczeń, jako podlegające szczególnie wnikliwym i wyważonym ocenom, powinny należeć do wyłącznej właściwości Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, bez możliwości upoważnienia do wydawania rozstrzygnięć w tych sprawach jej przewodniczącego lub innych osób (poprawka nr 2);

Przyjmując poprawkę nr 3 wskazującą wpłaty zakładów ubezpieczeń i powszechnych towarzystw emerytalnych jako źródło finansowania wynagrodzeń i premii Przewodniczącego Komisji Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych i jego zastępców oraz pracowników Urzędu Komisji, Senat uznał, że określenie szczegółowych zasad wynagradzania pracowników organu nadzoru przyczyni się do zwiększenia zakresu jego autonomii i niezależności, a także będzie stanowiło gwarancję obiektywizmu nadzoru. Senat wziął ponadto pod uwagę to, że analogiczne rozwiązania znajdują się w innych ustawach o podobnym charakterze, m. in. w ustawie – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Z poprawką nr 3 związana jest ściśle zmiana art. 252 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, która uzupełnia katalog przepisów wykonawczych wydanych na podstawie dotychczas obowiązującej ustawy, utrzymywanych w mocy do czasu wydania nowych aktów prawnych, o rozporządzenie określające m.in. zasady kształtowania wielkości środków przeznaczonych na wynagrodzenia i premie dla osób wskazanych w dodawanym art. 13 ust. 4 i 5.

Podobnie jak w przypadku pozostałych ustaw ubezpieczeniowych, Senat postanowił przesunąć termin wejścia w życie ustawy tak, aby jej adresaci mogli dostosować swoją działalność do zmieniających się przepisów (poprawka nr 4).