U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 8 maja 2003 r.

w sprawie ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 10 kwietnia 2003 r. ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 12 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Jeżeli agent ubezpieczeniowy zawrze z osobą fizyczną spełniającą wymogi określone w art. 9 ust. 1 umowę dotyczącą wykonywania czynności agencyjnych, umowa ta nie jest uważana za umowę agencyjną.";

2)

w art. 26 w ust. 1 w pkt 5 kropkę na końcu zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

"6) wykonywać działalność z poszanowaniem interesów stron umowy ubezpieczenia.";

3)

w art. 34 w ust. 3, 4 i 5 po wyrazie "organów" dodaje się wyrazy "zarządzających lub nadzorczych";

4)

w art. 51 w ust. 1 wyrazy "30 dni" zastępuje się wyrazami "60 dni";

5)

w art. 53 wyrazy "1 lipca 2003 r." zastępuje się wyrazami "1 stycznia
2004 r.".

MARSZAŁEK SENATU

Longin PASTUSIAK

UZASADNIENIE

Senat, rozpatrując ustawę o pośrednictwie ubezpieczeniowym, wprowadził do jej tekstu 5 poprawek.

Przyjmując poprawkę nr 1 Senat postanowił wyeliminować wątpliwości dotyczące statusu osób wykonujących czynności agencyjne, wyraźnie wskazując, że podstawą do wykonywania takich czynności nie jest umowa agencyjna.

Wychodząc z założenia, że czynności brokera ubezpieczeniowego, choć podejmowane w imieniu i na rzecz zleceniodawcy dotyczą również interesów zakładów ubezpieczeń, Senat postanowił uzupełnić katalog zadań brokera o obowiązek wykonywania działalności z poszanowaniem interesów stron umowy ubezpieczenia (poprawka nr 2).

W poprawce nr 3 Senat uznał za zbyt daleko idący zakaz członkostwa osoby, której cofnięto zezwolenie na wykonywanie działalności brokerskiej, w organach osób prawnych prowadzących działalność brokerską w ciągu trzech lat od dnia cofnięcia zezwolenia, oraz postanowił ograniczyć go do organów zarządzających lub nadzorczych takich podmiotów;

Uchwalając poprawkę nr 4, wydłużającą z 30 do 60 dni od dnia wejścia w życie ustawy, termin zgłoszenia przez zakłady ubezpieczeń wszystkich podmiotów, z którymi mają zawarte umowy agencyjne do rejestru agentów ubezpieczeniowych, Senat stanął na stanowisku, że termin zaproponowany w przedłożeniu sejmowym mógłby się okazać niemożliwy do dotrzymania, w szczególności wobec szeregu innych obowiązków nakładanych na zakłady ubezpieczeń przez nowe prawo.

Zważywszy na bardzo szeroki zakres regulacji zawartych w pakiecie ustaw ubezpieczeniowych, Senat postanowił przedłużyć termin ich wejścia w życie uznając, że vacatio legis zaproponowane w przedłożeniu sejmowym jest zbyt krótkie, aby zakłady ubezpieczeń mogły dostosować swoją działalność do nowego stanu prawnego (poprawka nr 5).