U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 19 marca 2004 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji

 

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 4 marca 2004 r. ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

 

1)       

w art. 1 w pkt 2 w lit. d, w pkt 7 wyrazy "znaku towarowego, towaru lub usługi" zastępuje się wyrazami "towaru lub usługi, znaku towarowego";

 

2)       

w art. 1 w pkt 2 w lit. f skreśla się pkt 12;

 

3)       

w art. 1 w pkt 4, w art. 15 w ust. 1 i 2 wyrazy "30%" zastępuje się wyrazami "33%";

 

4)       

w art. 1 w pkt 6, w art. 15b w ust. 1 w pkt 3 wyrazy "oraz o ile spełnia ono" zastępuje się wyrazami ", o ile spełnia ona";

 

5)       

w art. 1 w pkt 6, w art. 15b w ust. 2 w pkt 2 wyrazy "w państwach, o których" zastępuje się wyrazami "w państwie, o którym";

 

6)       

w art. 1 w pkt 6, w art. 15b w ust. 4 wyrazy "z państwami członkowskimi Unii Europejskiej" zastępuje się wyrazami "między państwami członkowskimi Unii Europejskiej i państwami trzecimi";

 

7)       

w art. 1 w pkt 8 w lit. b po wyrazach "ust. 2" dodaje się dwukropek, pozostałą treść oznacza się jako tiret pierwsze i dodaje się tiret drugie w brzmieniu:

"- pkt 1 - 4 otrzymują brzmienie:

" 1)   nawołujących bezpośrednio małoletnich do nabywania produktów lub usług,

2)   zachęcających małoletnich do wywierania presji na rodziców lub inne osoby w celu skłonienia ich do zakupu reklamowanych produktów lub usług,

3)   wykorzystujących zaufanie małoletnich, jakie pokładają oni w rodzicach, nauczycielach i innych osobach,

4)   w nieuzasadniony sposób ukazujących małoletnich w niebezpiecznych sytuacjach,",";

 

8)       

w art. 1 w pkt 8 dodaje się lit. c w brzmieniu:

"c) w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) zagrażać fizycznemu, psychicznemu lub moralnemu rozwojowi małoletnich,";";

 

9)       

w art. 1 w pkt 11 w lit. c, w ust. 6 w pkt 2 wyrazy "kwalifikowania, rozpowszechniania i sposób zapowiadania audycji lub innych przekazów, o których mowa w ust. 5a i 5b" zastępuje się wyrazami "kwalifikowania i rozpowszechniania audycji lub innych przekazów, o których mowa w ust. 5b";

 

10)   

w art. 1 w pkt 11 w lit. c, w ust. 6 w pkt 3 po wyrazach "ust. 5a" dodaje się wyrazy
"i 5b";

 

11)   

w art. 1 w pkt 12 w lit. b, w ust. 1a zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:

"Do zadań publicznej radiofonii i telewizji, wynikających z realizacji misji, o której mowa w ust. 1, należy w szczególności:";

 

12)   

w art. 1 w pkt 12 w lit. b, w ust. 1a pkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) tworzenie i rozpowszechnianie programów ogólnokrajowych, programów regionalnych, programów dla odbiorców za granicą w języku polskim i innych językach oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych,";

 

13)   

w art. 1 w pkt 12 w lit. b, w ust. 1a dodaje się pkt 1a w brzmieniu:

"1a) tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, na których rozpowszechnianie uzyskano koncesję,";

 

14)   

w art. 1 w pkt 14, w ust. 2a skreśla się wyrazy ", Gorzowie Wielkopolskim" oraz po wyrazie "Wrocławiu" dodaje się wyrazy ", Zielonej Górze";

 

15)   

w art. 1 w pkt 15, w art. 31a w ust. 1 oraz w art. 31b w pkt 3 wyrazy "art. 21 ust. 1a" zastępuje się wyrazami "art. 21 ust. 1";

 

16)   

w art. 1 w pkt 18, w art. 40a w ust. 1 skreśla się wyrazy "i 3";

 

17)   

w art. 1 w pkt 19 w lit. a, w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

"2) w rozpowszechnianym programie, w okresie ostatnich 12 miesięcy poprzedzających rejestrację, co najmniej dwukrotnie zamieszczone zostały treści podżegające do nienawiści ze względu na rasę, płeć, narodowość lub religię lub naruszające przepisy art. 18 ust. 4 i 5.";

 

18)   

w art. 1 w pkt 20, w art. 50 w ust. 1, 3 i 4 wyrazy "art. 21 ust. 1a" zastępuje się wyrazami "art. 21 ust. 1";

 

19)   

w art. 1 w pkt 20, w art. 50 w ust. 4 wyrazy "art. 31 ust. 1 i 2" zastępuje się wyrazami "art. 31 ust. 1 pkt 1 i ust. 2";

 

20)   

dodaje się art. 2a w brzmieniu:

"Art. 2a. Spółki regionalne radiofonii publicznej, które tworzą i rozpowszechniają programy regionalne i inne wymienione w art. 21 ust. 1a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, i w tym celu korzystają w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy z częstotliwości przydzielonych im decyzjami Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, zachowują uprawnienia nabyte na podstawie tych decyzji.";

 

21)   

w art. 3 skreśla się wyrazy "art. 21 ust. 1 i 1a,";

 

22)   

w art. 3 po wyrazach "z wyjątkiem" dodaje się dwukropek, pozostałą treść oznacza się jako pkt 1 i dodaje się pkt 2 w brzmieniu:

"2) art. 26 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.".

 

WICEMARSZAŁEK SENATU

Kazimierz KUTZ

 


UZASADNIENIE

 

Po rozpatrzeniu ustawy o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji Senat wprowadził do niej 22 poprawki.

Poprawka nr 1 zmienia kolejność wyrazów, tak aby z przepisu nie wynikało, iż towar lub usługa są oznaczeniami indywidualizującymi sponsora.

Wprowadzając poprawkę nr 2 Senat kierował się przekonaniem o niecelowości definiowania pojęcia "producent", które ma wypracowane rozumienie w doktrynie i judykaturze prawa autorskiego. Ustawowego definiowania tego pojęcia unika się celowo, z uwagi na złożoność podmiotową procesu organizowania i finansowania produkcji. Definicja zaproponowana w ustawie jest ponadto, zdaniem Senatu, wadliwa z uwagi na zbyt dużą ilość przesłanek, które muszą być spełnione łącznie, by miała ona zastosowanie, a także ze względu na brak rozstrzygnięcia sytuacji wielości podmiotów uczestniczących w procesie produkcji oraz użycie obcego ustawie o radiofonii i telewizji pojęcia "utwór audiowizualny".

Zwiększenie z 30% do 33% wymaganego minimalnego udziału audycji polskich w czasie nadawania programu oraz minimalnego udziału utworów słowno - muzycznych wykonywanych w języku polskim w ogólnym czasie nadawania tych utworów (poprawka nr 3) jest, zdaniem Senatu, korzystne dla polskiej kultury, a jednocześnie mieści się w dopuszczalnej na gruncie praktyki Unii Europejskiej proporcji tzw. kwoty krajowej i kwoty europejskiej.

 Poprawka nr 4 zmierza do wskazania, zgodnie z dyrektywą o telewizji bez granic, że określone wymogi ma spełniać audycja a nie państwo, z którego ona pochodzi natomiast zmiana zaproponowana w pkt 6 uchwały Senatu, również uwzględniając treść dyrektywy, wskazuje drugą stronę umów o koprodukcji zawieranych z państwami członkowskimi Unii Europejskiej.

Poprawki nr 7 i 8 mają na celu ujednolicenie terminologii ustawy, natomiast zmiany do art. 18 ust. 6 ustawy o radiofonii i telewizji zmierzają do właściwej redakcji delegacji do wydania rozporządzenia zapobiegając powtórzeniu regulacji w pkt 1 i 2 oraz umożliwiając Krajowej Radzie określenie wzorów wszystkich symboli graficznych wymaganych ustawą.

W poprawce nr 11 Senat proponuje wyraźne określenie zadań publicznej radiofonii i telewizji wymienionych w art. 21 ust. 1a nowelizowanej ustawy jako zadań misyjnych. Pozostawienie tego przepisu bez zmian oznaczałoby wyłączenie z regulacji ustawowej ustalenia podstawowego zakresu działalności misyjnej publicznej radiofonii i telewizji.

Senat uznał, iż obowiązkiem publicznej radiofonii i telewizji wynikającym z realizacji przez nią misji publicznej powinno być także tworzenie i rozpowszechnianie programów dla odbiorców za granicą oraz innych programów realizujących demokratyczne, społeczne i kulturalne potrzeby społeczności lokalnych. Wprowadzając poprawkę nr 12 Senat wziął pod uwagę m. in. to, że tworzenie i rozpowszechnianie programów dla odbiorców za granicą wymieniane jest w art. 26 ust. 2 i 3 ustawy jako jeden z celów utworzenia spółek telewizji i radiofonii publicznej. Senat uzupełnił katalog zadań publicznej radiofonii i telewizji również o tworzenie i rozpowszechnianie programów wyspecjalizowanych, mając na uwadze głównie potrzebę tworzenia telewizyjnych kanałów tematycznych, które stanowiłyby formę zorganizowanej edukacji prowadzonej przez telewizję publiczną.

Proponując zmianę siedziby jednego z terenowych oddziałów Telewizji Polskiej (poprawka nr 14) Senat miał na względzie m. in. to, że w Zielonej Górze, stolicy województwa, działa wiele stowarzyszeń dziennikarskich, funkcjonuje Uniwersytet Lubuski, który kształci również w kierunku dziennikarskim, istnienie zatem terenowego oddziału w tej miejscowości byłoby dodatkowym bodźcem dla młodych ludzi do zajęcia się tą dziedziną oraz umożliwiłoby po skończeniu studiów podjęcie pracy w najbliższym środowisku.

Poprawki nr 15 i 18 zmierzają do ujednolicenia odesłań, tak aby wszędzie, gdzie przepisy mają dotyczyć działalności misyjnej publicznej radiofonii i telewizji, odesłanie następowało do jej ogólnej definicji w art. 21 ust. 1.

Poprawka nr 16 poprzez skreślenie jednego z odesłań ma na celu wyraźne wskazanie, iż podmioty z Europejskiego Obszaru Gospodarczego nie muszą uzyskiwać zezwoleń, o których mowa w art. 40a ust. 1 ustawy. Odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 35 ust. 3 wskazywałoby, iż podmioty te muszą uzyskiwać zezwolenie, a jedynie nie stosuje się w stosunku do nich ograniczeń kapitałowych.

Przyczyną wprowadzenia poprawki nr 17 jest dostrzeżona przez Senat konieczność ujednolicenia przesłanek odmowy rejestracji programu i zakazu rozprowadzania programu, w kierunku zgodności z dyrektywą o telewizji bez granic.

Poprawka nr 19 zmierza do doprecyzowania, iż zasada zaliczania nadwyżki wpływów ze środków publicznych nad wydatkami na realizację zadań misyjnych publicznej radiofonii i telewizji - na poczet wydatków w następnym okresie, dotyczy jedynie nadwyżki wpływów pochodzących ze źródeł publicznych, a nie wszystkich przychodów spółek publicznej radiofonii i telewizji.

Wprowadzając poprawkę nr 20 Senat wyraził swoją wolę zapewnienia zachowania przez spółki regionalne radiofonii publicznej uprawnień do częstotliwości przydzielonych im przed dniem wejścia w życie ustawy na rozpowszechnianie m. in. programów dla odbiorców za granicą i innych programów realizujących określone potrzeby społeczności lokalnych.

Przyczyną wprowadzenia poprawki nr 21 było przekonanie Senatu o braku przesłanek do odkładania wejścia w życie przepisu definiującego zadania publicznej radiofonii i telewizji wynikające z realizacji misji publicznej.

Ostatnia z poprawek przyjętych przez Senat ma na celu wydłużenie okresu vacatio legis dodawanego art. 26 ust. 2a nowelizowanej ustawy, niezbędnego do organizacyjnego, technicznego i finansowego przygotowania utworzenia nowych oddziałów terenowych Telewizji Polskiej.