U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 19 marca 2004 r.

w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o zgromadzeniach oraz ustawy - Prawo o ruchu drogowym

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 5 marca 2004 r. ustawy o zmianie ustawy - Prawo o zgromadzeniach oraz ustawy - Prawo o ruchu drogowym, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 w pkt 2, w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Po uzyskaniu zezwolenia na przeprowadzenie imprezy na drodze publicznej, wydanego na podstawie ustawy, o której mowa w ust. 3, organizator zgromadzenia publicznego ma obowiązek dołączenia go do zawiadomienia, najpóźniej na 3 dni przed planowanym terminem rozpoczęcia zgromadzenia.";

2)

w art. 1 w pkt 3, pkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4) organizator zgromadzenia publicznego będącego imprezą na drodze publicznej nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 7 ust. 4.";

3)

w art. 1 w pkt 6, w ust. 1:

a) w pkt 4 skreśla się wyrazy ", a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić.",

b) dodaje się zdanie końcowe w brzmieniu:

"- a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić.";

4)

w art. 2, w art. 65e w ust. 2 po wyrazach "na odbycie imprezy" dodaje się wyrazy "będącej zgromadzeniem".

WICEMARSZAŁEK SENATU

Kazimierz KUTZ

Uzasadnienie

W dniu 19 marca 2004 r. Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy - Prawo o zgromadzeniach oraz ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Senat zadecydował o wprowadzeniu do ustawy 4 poprawek.

Przyjmując poprawki oznaczone nr 1 i 2 Senat miał na celu wprowadzenie do ustawy osobnego przepisu materialnego ustanawiającego obowiązek organizatora polegający na dołączeniu do zawiadomienia o zgromadzeniu, zezwolenia na jego przeprowadzenie na drodze publicznej. Konsekwencją tej zmiany była potrzeba odpowiedniej modyfikacji przepisu ustalającego sankcję za niedołączenie tego zezwolenia.

Poprawką zawartą w pkt 3 Senat pozostawia dotychczasowy zapis, że przedstawiciel organu gminy może samodzielnie rozwiązać zgromadzenie wówczas, gdy przewodniczący zgromadzenia powiadomiony o takiej potrzebie wzbrania się to uczynić. Wymóg ten dotyczył będzie zatem nie tylko przypadku wskazanego w pkt 4 ale wszystkich czterech sytuacji wskazanych w art. 12 w ust. 1.

Poprawka nr 4 ma na celu doprecyzowanie przepisu.