Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 20 kwietnia 2004 r. ustawy o zmianie ustawy - Prawo o miarach, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

Uchwalając poprawkę nr 1 Senat postanowił usunąć zawartą w ustawie sprzeczność polegającą na tym, że z jednej strony wysokość opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar ma ustalać organ administracji miar w drodze decyzji albo we własnym zakresie wnioskodawca, na podstawie obowiązujących stawek za czas pracy pracowników administracji miar, natomiast z drugiej strony, wysokość opłat za te same czynności miałby określić w drodze rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki. Ponieważ wysokość opłat ma określać odpowiednio organ administracji miar albo wnioskodawca, zbędne oraz wprowadzające w błąd jest delegowanie tej materii do aktu wykonawczego. Senat uznał, że w rozporządzeniu należy określić jedynie obowiązujące stawki godzinowe za czas pracy pracowników administracji miar a wysokość należnych opłat zostanie obliczona na ich podstawie przez organ administracji miar lub wnioskodawcę.

Przyjmując poprawkę nr 2 Senat uznał, że konieczne jest wyeliminowanie z ustawy nowelizującej przepisu przejściowego, nakazującego stosowanie dodawanego do ustawy artykułu 21a od dnia uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. W zamierzeniu projektodawcy i przy założeniu, że przedmiotowa nowelizacja wejdzie w życie przed dniem przystąpienia Polski do Wspólnoty, art. 6 miał na celu, aby przepis art. 21a był stosowany dopiero z dniem akcesji. Ponieważ Polska stała się członkiem Unii Europejskiej przed wejściem ustawy w życie, skutek art. 6 byłby odwrotny od zamierzonego przez ustawodawcę. Okazałoby się bowiem, że art. 21a będzie stosowany z mocą wsteczną, co mogłoby się spotkać z zarzutem naruszenia wynikającej z art. 2 Konstytucji RP zasady nieretroaktywności.