U C H W A Ł A

SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z dnia 28 lipca 2004 r.

w sprawie ustawy o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego

wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej

Senat, po rozpatrzeniu uchwalonej przez Sejm na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2004 r. ustawy o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadza do jej tekstu następujące poprawki:

1)

w art. 1 w ust. 2 wyrazy "posiedzenia Parlamentu Europejskiego, na którym złożyli ślubowanie" zastępuje się wyrazami "pierwszego posiedzenia Parlamentu Europejskiego, w którym wzięli udział";

2)

w art. 4 w pkt 2 po wyrazie "oraz" dodaje się wyrazy "zakres zadań Kancelarii Sejmu w stosunku do poszkodowanych w tych wypadkach posłów do Parlamentu Europejskiego, uwzględniając w szczególności";

3)

w art. 4 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 2 i dodaje się ust. 1 w brzmieniu:

"1. Posłowi do Parlamentu Europejskiego, który uległ wypadkowi przy sprawowaniu mandatu, przysługują świadczenia na zasadach i w wysokości określonych przepisami o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.";

4)

w art. 5 w pkt 1, lit. e otrzymuje brzmienie:

"e) Kancelaria Sejmu w stosunku do posłów i posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kancelaria Senatu w stosunku do senatorów,";

5)

dodaje się art. 5a w brzmieniu:

"Art. 5a. W ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 w ust. 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:

"3a) sprawowania mandatu posła do Parlamentu Europejskiego wybranego w Rzeczypospolitej Polskiej;";

2) w art. 5 w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) Kancelaria Sejmu w stosunku do posłów i posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Kancelaria Senatu w stosunku do senatorów;".".

WICEMARSZAŁEK SENATU

Ryszard JARZEMBOWSKI


UZASADNIENIE

Wprowadzając poprawki do ustawy o uposażeniu posłów do Parlamentu Europejskiego wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej Senat miał przede wszystkim na względzie konieczność zapewnienia, aby regulacja dotycząca uposażeń eurodeputowanych, pobieranych od nich składek i przysługujących w zamian za nie świadczeń była zupełna i jednoznaczna.

Senat uznał, iż w sposób niewystarczający została uregulowana w ustawie kwestia świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadków przy sprawowaniu mandatu. Przewidziane w ustawie rozporządzenie określające skład zespołu powypadkowego i czynności niezbędne do ustalenia świadczeń należnych z tytułu wypadku nie jest, zdaniem Senatu, wystarczającą podstawą prawną do przyznania świadczeń na podstawie ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, które powinny się należeć posłom w związku z obowiązkowym opłacaniem składki na ubezpieczenie wypadkowe, stąd propozycja wprowadzenia wyraźnej podstawy prawnej w tym zakresie (poprawka nr 3). Konstrukcja ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych wymaga również rozszerzenia definicji wypadku przy pracy oraz wskazania podmiotu, który dokonuje w karcie wypadku ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (poprawka nr 5). Senat przyjął, iż jedynym podmiotem, który może być w tym miejscu wskazany jest Kancelaria Sejmu, której przyznano ustawą status pracodawcy, m. in. w zakresie ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji Senat postanowił również wyraźnie wskazać Kancelarię Sejmu jako właściwą na podstawie art. 4 ustawy do wykonywania zadań pracodawcy w stosunku do poszkodowanych w wypadkach posłów do Parlamentu Europejskiego (poprawka nr 2).

Wprowadzając poprawkę nr 1 Senat miał na celu uwzględnienie faktu, że posłowie do Parlamentu Europejskiego nie składają ślubowania, stąd nie można uzależniać prawa do uposażenia od jego złożenia.

Ponadto Senat postanowił skorygować przepis art. 5 pkt 1, lit. e, w kierunku jednoznacznego wskazania podmiotów pełniących funkcję płatnika składek na ubezpieczenia społeczne w stosunku do parlamentarzystów krajowych i eurodeputowanych (poprawka nr 4).