Warszawa 1999-09-06

Senator
Rzeczypospolitej Polskiej
Pan
Wiesław PIETRZAK

Szanowny Panie Senatorze.

Pomijając kwestię przepisów regulujących wydawanie zezwoleń na posiadania broni palnej przez byłych żołnierzy zawodowych (żołnierze ci muszą się ubiegać o pozwolenie na jej posiadanie według ogólnie obowiązujących procedur) trafna jest też zawarta w oświadczeniu diagnoza wartości zawodowych, cech psychoosobowych, możliwości fizycznych i szczególnych predyspozycji byłych wojskowych do pracy w służbach ochrony przyrody.

1. W 1992 roku Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej ds. Przekwalifikowania Kadr (odpowiednik obecnej funkcji Pełnomocnika Ministra ON ds. Rekonwersji Kadr) nawiązał roboczą współpracę z kompetentnymi komórkami Ministerstwa Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. W trybie roboczym uzgodniono, że żołnierze zawodowi zwalniani z wojska w następstwie restrukturyzacji Sił Zbrojnych mogą - po stosownym przeszkoleniu na koszt MON, w ramach rekonwersji kadr - znaleźć zatrudnienie w służbach ochrony środowiska organów samorządowych. W oparciu o bazę dydaktyczną Wojskowej Akademii Technicznej przeszkolono wówczas, na podyplomowych studiach i kursach ochrony środowiska, 166 odpowiednio wyselekcjonowanych osób, przeważnie oficerów (78%), z wykształceniem wyższym (63%), mieszkających w 86 miejscowościach na terenie całego kraju. Mimo bardzo starannego doboru kandydatów i profesjonalnego ich przeszkolenia, tylko kilku z nich znalazło zatrudnienie w służbach ochrony środowiska.

2. W 1995 roku podjęto kolejną próbę zatrudniania w służbach ochrony przyrody oficerów zwalnianych z zawodowej służby wojskowej wskutek zmian strukturalno-organizacyjnych Sił Zbrojnych. Departament Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON nawiązał w tym celu współpracę z Fundacją "GREEN PARK". W liście intencyjnym podpisanym w dniu 10.04.1996 r. przez Dyrektora DK i SzW MON Pana gen. dyw. Józefa Buczyńskiego oraz Dyrektora Generalnego Fundacji Panią Jadwigę Oleszkiewicz, fundacja zobowiązała się m.in. do "stwarzania warunków do zatrudniania były wojskowych, po stosownym przeszkoleniu, w państwowych i samorządowych strukturach służb ochrony środowiska". O inicjatywie tej poinformowano Ministerstwo Ochrony Środowiska (m.in. ówczesnych wiceministrów, Pana Walewskiego i Pana Mierzwińskiego), które ją pozytywnie przyjęło, sugerując podjęcie działań na rzecz tworzenia korzystnego klimatu wokół procesu przekwalifikowania i zatrudniania byłych wojskowych w służbach ochrony przyrody.

Sugestie te potwierdził publicznie Pan Wiceminister Mierzwiński na konferencji prasowej w dniu 8.05.1996 roku, poświęconej w całości problematyce tworzenia straży łowieckiej, straży ochrony przyrody i inspekcji ekologicznej. Uczestniczący w niej wysocy przedstawiciele Ministerstwa Ochrony Środowiska, w obecności Pana Generała Buczyńskiego wyrażali przekonanie, że dzięki współpracy z wojskiem instytucje państwowe i samorządy lokalne pozyskają do pracy wartościowych i "deficytowych" specjalistów. Do Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON miały zostać przesłane, po zaistnieniu warunków organizacyjnych, wykazy miejscowości w których utworzone zostaną stanowiska służb ochrony przyrody, z możliwością zatrudniania byłych żołnierzy zawodowych. Potrzeb takich do chwili obecnej Ministerstwo Ochrony Środowiska nie określiło.

Ministerstwo Obrony Narodowej, nadal gotowe jest podjąć współpracę w zakresie doboru, przeszkolenia i kierowania do zatrudnienia w służbach ochrony przyrody i w straży łowieckiej żołnierzy zwalnianych z zawodowej służby wojskowej w wyniku trwających w dalszym ciągu przeobrażeń strukturalno-organizacyjnych Sił Zbrojnych. Wyspecjalizowanymi organami wojskowymi, upoważnionymi w ramach rekonwersji kadr do prowadzenia pośrednictwa pracy na rzecz byłych wojskowych są wojskowe komendy uzupełnień i wojewódzkie sztaby wojskowe. Instytucje te gotowe są w tzw. terenie do współpracy z państwowymi służbami ochrony przyrody w zakresie doboru kompetentnych kandydatów do pracy w tych służbach.

Doceniając troskę Pana Senatora o zawodowe losy kadry zwalnianej z wojska w następstwie restrukturyzacji Sił Zbrojnych, pozwalam sobie jednocześnie wyrazić przekonanie, że rozwiązanie powyższego problemu leży w większym stopniu we współpracy terenowych ogniw administracji wojskowej i samorządowej oraz w gotowości i woli tej ostatniej do nawiązania takowej współpracy, niż w międzyresortowych porozumieniach w tej sprawie. Dowodzą tego dotychczasowe doświadczenia resortu ON wynikające z zatrudniania były żołnierzy zawodowych m.in. w służbach celnych, inspekcji pracy i w straży miejskiej, w oparciu o centralnie zawierane porozumienia.

Robert Lipka