Warszawa, dnia 14 stycznia 2000 r.

Stacjonarna sieć telefoniczna w Rzeczypospolitej Polskiej jest podzielona na 49 Stref Numeracyjnych. Połączenia strefowe są to połączenia pomiędzy dwoma abonentami zlokalizowanymi w tej samej strefie numeracyjnej. Połączenia strefowe są zestawiane po wybraniu przez abonenta numeru strefowego abonenta żądanego. Połączenia międzystrefowe są uzyskiwane po wybraniu (po prefiksie "O") numeru krajowego abonenta, składającego się z wskaźnika strefy numeracyjnej i numeru strefowego.

Nowy podział administracyjny kraju nie zmienił podziału sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego. Biorąc pod uwagę sposób wybierania numeru (plan numeracji krajowej) i realizację techniczną połączeń (budowę sieci telekomunikacyjnych) nie jest uzasadnione dostosowanie stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego kraju tak, aby abonenci mieli skrytą numerację strefową i każde z 16 nowych województw charakteryzowało się Nowym Wskaźnikiem Strefy. Każda zmiana granic stref numeracyjnych powoduje konieczność dokonania przebudowy sieci i zmiany numeracji abonentom ze wzglądu na kolizje numeracyjne. Koszty zmiany numeracji związane ze zmianą granic stref poniesione łącznie przez operatora i abonentów szacuje się na ok. 100-500 PLN na abonenta a przy konieczności wymiany central analogowych zupełnie niepodatnych na zmianę numeracji lub budowy nowych wzrastają do 3000 PLN. Szerzej problem kosztów związanych z dostosowaniem sieci krajowej do nowego podziału administracyjnego państwa przedstawiłem w piśmie DRT-OS-470-16/1080/99 z sierpnia 1999 r. w związku z oświadczeniem złożonym przez senatora Krzysztofa Majkę.

Mając na uwadze przedstawiony szacunek kosztów dostosowania planu numeracji i liczby stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego, można dopuścić jedynie niewielkie korekty granic stref numeracyjnych związane z utworzeniem powiatów i przebiegiem dotychczasowych granic stref numeracyjnych. W całym kraju 84 powiaty są podzielone granicami stref numeracyjnych i abonenci telefoniczni w tych powiatach łącząc się z abonentami z tego samego powiatu, umiejscowionymi za granicą strefy, wykonują obecnie połączenia międzymiastowe (z prefiksem "O" i wskaźnikiem międzymiastowym) zaliczane wg 4 lub 5 taryfy.

Plan numeracji nie zawiera zapisów określających zasady taryfikacji. Zgodnie z art. 39 ust. 1 opłaty za usługi telekomunikacyjne ustala operator, a Minister Łączności może wprowadzić (art. 39 ust. 2) opłaty maksymalne za usługi telekomunikacyjne o charakterze powszechnym.

Ponieważ operatorzy, jak wiemy, nie wprowadzili jednolitych opłat za połączenia realizowane pomiędzy abonentami w powiatach podzielonych granicami stref numeracyjnych, Minister Łączności planuje wprowadzenie zapisu zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego i ustalającego, że połączenia telefoniczne w telekomunikacyjnej sieci użytku publicznego pomiędzy abonentami, których stacje telefoniczne zlokalizowane są w różnych gminach na obszarze tego samego powiatu, inicjowane w sieci danego operatora powinny być zaliczane na tych samych warunkach niedyskryminujących abonentów.

Obecnie sieć krajowa taryfikuje połączenia na podstawie analizy 4 cyfr numeru krajowego. Przy tego rodzaju połączeniach i dwucyfrowym wskaźniku strefy analiza tylko dwóch pierwszych cyfr numeru strefowego nie zawsze jest wystarczająca do określenia, że połączenie jest zestawiane pomiędzy abonentami tego samego powiatu położonymi w różnych strefach numeracyjnych, w związku z czym może okazać się konieczna zmiana zasad analizy numerów lub zmiana numeracji abonentów (wskaźnika strefy numeracyjnej i numeru strefowego).

W celu umożliwienia dokonywania zmian numeracji abonentom w planie numeracji krajowej PNK-99TF zamierzamy wprowadzić zapis dopuszczający w sieciach miejscowych na obszarach powiatów podzielonych granicami stref numeracyjnych, przyznawanie na wniosek operatora zakresu numeracji ustalonego dla innej strefy numeracyjnej występującej w tym powiecie.

Zapisy powyższe zapewnią właściwe zaliczanie połączeń i ewentualnie zmianę numeracji bez konieczności dokonywania zmiany granic stref numeracyjnych. Zmiana granic stref numeracyjnych powodowałaby zmianę warunków świadczenia usług przez niezależnych operatorów lokalnych, którzy w swoich sieciach musieliby zestawiać połączenia międzymiastowe, czego zabraniają, w odniesieniu do operatorów o przewadze kapitału zagranicznego, przepisy obowiązującej ustawy o łączności. I tak więc do czasu wejścia w życie nowej ustawy prawo telekomunikacyjne nie należy się spodziewać zmiany granic stref numeracyjnych.

Jednocześnie uprzejmie informuję Panią Marszałek, że zamiarem Ministra Łączności jest wdrożenie w sieci krajowej "niegeograficznej" numeracji. Po ujednoliceniu numeracji wskaźników strefowych (2 cyfry) i numerów strefowych (7 cyfr) zostanie wprowadzony 9 cyfrowy numer krajowy wybierany przez abonentów w połączeniach strefowych i międzystrefowych (połączenia przejściowo będą uzyskiwane z wykorzystaniem prefiksu "O"). Pierwsze cyfry 9 cyfrowego numeru krajowego związane będą z obszarem numeracyjnym (obszarem obsługi) a nie z obszarem geograficznym związanym np. z granicami powiatów czy województw. Zniknie wtedy problem z wybieraniem lub nie wybieraniem prefiksu "O" oraz wybieraniem lub nie wybieraniem wskaźnika międzymiastowego, gdyż abonenci stacjonarnej sieci telefonicznej będą posiadali numerację jednolitą dziewięciocyfrową i schemat wybierania będzie identyczny ze stosowanym obecnie przy połączeniach z sieci komórkowych do sieci stacjonarnej. Po likwidacji stref numeracyjnych zniknie pojęcie "połączeń międzymiastowych" i operatorzy będą mogli ustalić inne zasady taryfikacji, np. zaliczanie rozmów w zależności od odległości central, do których abonenci są przyłączeni.

Maciej Srebro