skierowane do premiera Rzeczypospolitej Polskiej Jerzego Buzka

Szanowny Panie Premierze!

W nawiązaniu do moich oświadczeń dotyczących sytuacji ludzi bezrobotnych oraz finansowania powiatowych urzędów pracy, z dnia 3 października 2000 r., oraz oświadczenia z dnia 24 października 2000 r., a także oświadczenia z dnia 14 grudnia 2000 r. dotyczącego sytuacji w służbie zdrowia, jednoznacznie stwierdzam, że reakcje rządu na przedstawione w oświadczeniach problemy są niewystarczające. Pomijając już wadliwy zapis w ustawie o wzroście wynagrodzeń w służbie zdrowia, należy stwierdzić, że nadal niezałatwione są problemy związane z opieką zdrowotną obywateli i płacami w służbie zdrowia. Na to nakładają się nierozwiązane problemy płac dla nauczycieli, szczególnie zaś zwrotu należnych subwencji dla samorządów za ubiegły rok. Drastycznie obcięte środki dla urzędów pracy spowodowały zerwanie wielu kontraktów.

W środowisku bezrobotnych narasta niepokój i rozgoryczenie. Rząd powinien się liczyć z tym, że jeżeli nie zostaną zwiększone środki na aktywne formy zwalczania bezrobocia, to ta grupa społeczna, żyjąca nadzieją, że latem otrzyma sezonową pracę z puli robót interwencyjnych, może nie wytrzymać braku nawet tak skromnej pomocy ze strony urzędów pracy i podobnie jak środowisko pielęgniarek i położnych wyjść na ulicę. Dlatego rząd już w tej chwili powinien wyprzedzać tego rodzaju sytuacje, podejmując kroki zmierzające do wydzielenia środków finansowych na jak najszybszą aktywizację zawodową osób bezrobotnych.

senator RP