Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź 1, odpowiedź 2, następne oświadczenie


30. posiedzenie Senatu RP

17 lutego 1999 r.

Oświadczenie

W ślad za przyjętą ustawą o zdrowiu psychiatrycznym dokonano w skali kraju bilansu potrzeb. Wynika z niego, że liczba łóżek niewiele odbiega od potrzeb, jednak ich rozmieszczenie jest bardzo nierównomierne. Przykładem takiego stanu jest województwo lubuskie, które dysponuje łączną liczbą łóżek znacznie przekraczającą potrzeby własne. Można uznać, że ureguluje to system kontraktów ze strony innych kas chorych, ewentualnie restrukturyzacja samych wymienionych zakładów koniecznych.

Jest jednak pewien problem, który stanowi dla Lubuskiej Kasy Chorych trudność nie do przezwyciężenia. W każdym z tych dużych szpitali psychiatrycznych znaczna część łóżek jest zajęta przez ludzi całkowicie niedołężnych, pochodzących z całego kraju, którzy tam dokonają swoich dni i nie obejmie ich żaden kontrakt żadnej z regionalnych kas chorych w kraju. W województwie dotyczy to łącznie około sześciuset osób, czyli, statystycznie mówiąc, jeden niemały szpital, który musi być utrzymywany dodatkowo przez regionalną kasę chorych, która nie uzyskuje z tego tytułu żadnych wpływów. Tylko ingerencja resortu wyrównująca ten finansowy niedobór środków może rozwiązać ten problem.

I drugie, krótkie oświadczenie, stanowiące raczej wniosek do Marszałka Sejmu pana Płażyńskiego, koresponduje ono ściśle z tym, o czym mówił pan senator Żenkiewicz, ale w nieco innym kontekście, ponieważ doszedłem troszkę dalej w ślad za tą sprawą. Mianowicie w ostatnich dniach wszyscy jesteśmy poruszeni i zobligowani do udzielenia wyjaśnień, jak w naszym państwie można tolerować te szalone dysproporcje płacowe zarówno w jednostkach samorządu terytorialnego, jak i w spółkach z udziałem skarbu państwa, czy wręcz w instytucjach i związkach gospodarczych dotowanych z budżetu państwa.

Okazuje się, że pilne uregulowanie tej sprawy nie wymaga dodatkowej inicjatywy. A nie ukrywam, że o tym myślałem, ponieważ stosowny projekt, sygnowany przez Klub PSL, od kilku miesięcy leży już w Kancelarii Sejmu. Nawet jeżeli projekt ten rodzi pewne wątpliwości, odnoszące się do trafności niektórych zapisów, to cały proces legislacyjny jest po to, aby ten projekt udoskonalić.

Z uwagi na to, że sprawa coraz bardziej bulwersuje społeczeństwo i my, jako parlamentarzyści, jesteśmy za ten stan obwiniani, proszę pana marszałka o niezwłoczne nadanie tej sprawie charakteru pilnego zadania i uruchomienie niezbędnego postępowania legislacyjnego w celu przyspieszenia załatwienia tej bulwersującej sprawy.


Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, odpowiedź 2, następne oświadczenie