Sekretarz Stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej przekazał odpowiedź na oświadczenie senator Elżbiety Płonki, złożone na 35. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu R
P" nr 38):Warszawa, 1999.05.18
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek
W związku z przekazanym przez Panią Marszałek przy piśmie z dnia 11 maja 1999 r. znak: AG/043/212/99/IV oświadczeniem złożonym przez Panią Senator Elżbietę Płonkę uprzejmie informuję:
Projekt ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, który jest obecnie przedmiotem prac Parlamentu, przewiduje, podobnie zresztą jak przepisy obecnie obowiązujące, jednakowe zasady ustalania wysokości zasiłków chorobowych dla wszystkich ubezpieczonych. Wysokość zasiłku chorobowego wynosi generalnie 80% postawy wymiaru, a w niektórych przypadkach (np. w ciąży, po upływie 90 dni nieprzerwanego
Podstawa wymiaru zasiłku rzeczywiście jest zróżnicowana i wynosi dla ogółu zatrudnionych:
- przeciętną podstawę wymiaru składek z 6 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia,
a dla osób prowadzących pozarolniczą działalność:
- przeciętną podstawę wymiaru składek z 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia.
Projekt ustawy zakłada zachowanie dla osób, nie będących pracownikami, zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków z 12 miesięcy, a dla osób będących pracownikami z 6 miesięcy - zgłoszony jest równocześnie wniosek mniejszości aby podstawa wymiaru zasiłków dla wszystkich ubezpieczonych była ustalana z 12 miesięcy.
Jeśli chodzi o sposób otrzymywania zasiłków chorobowych - to w przypadku pracowników zasiłki wypłaca pracodawca - jeżeli zatrudnia powyżej 20 osób.
Pracownikom, zatrudnionym w zakładach pracy zatrudniających poniżej 20 osób zasiłki chorobowe wypłaca ZUS. Również ZUS wypłaca zasiłki chorobowe wszystkim innym ubezpieczonym.
O ostatecznym kształcie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa zdecyduje Parlament.
Ewa Lewicka