Minister Zdrowia przekazał odpowiedź na oświadczenie senator Elżbiety Płonki, złożone na 55. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 60):
Warszawa, dnia 25.05.2000 r.
Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek,
W odpowiedzi na oświadczenie senator Elżbiety Płonki, złożone na 55. posiedzeniu Senatu w dniu 14 kwietnia 2000 roku w sprawie prywatyzacji zakładów opieki zdrowotnej przez samorząd terytorialny, z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów i w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.
Zgodnie z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 z późn. zm.), zbycie, wydzierżawienie lub wynajęcie majątku trwałego samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej jest nieważne bez zgody organu, który utworzył ten zakład.
Jednocześnie należy stwierdzić, iż stosownie do przepisów ustaw samorządowych, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, powyższa zgoda odnosi się do spraw majątkowych, przekraczających zakres kompetencji zarządu i z tego powodu wymaga odpowiedniej uchwały organu stanowiącego danej jednostki samorządu terytorialnego. Wspomniana uchwała z kolei, podlega kontroli wojewody (jako organu nadzoru) w zakresie zgodności z powszechnie obowiązującym prawem.
Samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej nie są przedsiębiorstwami państwowymi i nie można stosować do nich per analogiam ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 651 z późn. zm.). Jednocześnie brak jest regulacji prawnej, która dotyczyłaby prywatyzacji tego rodzaju jednostek, co nie oznacza jednak, że prywatyzacji zakładów służby zdrowia nie można przeprowadzić zgodnie z prawem. Podstawowym aktem prawnym w tym zakresie jest ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej.
Ponadto, w procesie prywatyzacyjnym można oprzeć się m.in. na ustawie z dnia 5 grudnia 1996 roku o zawodzie lekarza (Dz.U. Nr 28 z 1997 r., poz. 152, z późn. zm.), która określa warunki wykonywania prywatnej praktyki lekarskiej (indywidualnej - art. 50 oraz grupowej w formie spółki cywilnej - art. 50a).
Podobne uregulowania w odniesieniu do praktyki pielęgniarek i położnych zawiera w art. 25 oraz art. 25a, ustawa z dnia 5 lipca 1996 roku o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. Nr 91, poz. 410 z późn. zm.).
W świetle obowiązujących przepisów prawnych przekształcenie publicznego zakładu opieki zdrowotnej w zakład niepubliczny odbywa się poprzez jego likwidację. Zgodnie z art. 36 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej likwidacja następuje w drodze zarządzenia właściwego organu administracji rządowej albo w drodze uchwały organu jednostki samorządu terytorialnego, który jest organem założycielskim dla samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
W związku z powyższym, decyzje w sprawie likwidacji lub przekształcenia publicznego zakładu opieki zdrowotnej, podjęte w granicach określonych właściwymi ustawami, są suwerennymi decyzjami organu, który utworzył zakład.
W chwili obecnej w Ministerstwie Zdrowia trwają prace nad przygotowaniem projektu ustawy o ustroju ochrony zdrowia wraz z pakietem ustaw towarzyszących. Wspomniany projekt zostanie poddany publicznej debacie. Dyskusja ta może mieć zasadnicze znaczenie dla ukształtowania tworzącego się rynku usług medycznych oraz całego systemu ochrony zdrowia.
Prywatyzacja zakładów opieki zdrowotnej powinna służyć polepszeniu jakości świadczeń zdrowotnych, podwyższeniu wynagrodzeń pracowników oraz wzmocnieniu konkurencji na rynku usług medycznych.
Łączę wyrazy szacunku
Z up. MINISTRA ZDROWIA
PODSEKRETARZ STANU
Andrzej Ryś