Minister Skarbu Państwa przekazał informację w związku z oświadczeniem senatora Mariana Żenkiewicza, złożonym na 75. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 80):
Warszawa, dnia 05.03. 2001 r.
Pani
Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej
Odpowiadając na pismo Pani Marszałek dotyczące oświadczenia złożonego przez senatora Mariana Żenkiewicza w kwestii sytuacji ekonomiczno-finansowej Spółki "MERINOTEX" S.A. informuję co następuje.
Spółka "MERINOTEX" S.A. (zarejestrowana w dniu 31 grudnia 1994 r.) od początku funkcjonowania w formie prawnej spółki prawa handlowego borykała się z ogromnymi trudnościami wynikającymi z ogromnego zadłużenia i złej kondycji ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa państwowego.
W ostatnim okresie funkcjonowania przedsiębiorstwa państwowego zawarto Ugodę bankową, która uprawomocniła się 3 września 1994 r.
Przeprowadzenie bankowego postępowania ugodowego było jedyną szansą na oddłużenie przedsiębiorstwa i wyprowadzenie przedsiębiorstwa z głębokiego kryzysu.
W celu uzdrowienia sytuacji ekonomiczno-finansowej Spółki i przygotowania jej do funkcjonowania w warunkach rynkowej konkurencji władze Spółki opracowały program restrukturyzacji majątkowej, organizacyjnej oraz racjonalizacji zatrudnienia i obniżki kosztów.
Restrukturyzacja majątkowa pozwoliła na redukcję kosztów (podatki, remonty, media), zaś wpływy ze sprzedaży majątku miały znaczący wpływ na utrzymanie płynności finansowej Spółki.
Jednocześnie dokonana została głęboka racjonalizacja zatrudnienia, mająca na celu dostosowanie poziomu zatrudnienia do wielkości sprzedaży i produkcji.
W związku z ogromnym obciążeniem finansowym Spółki związanym ze spłatą zadłużenia (bhu) z okresu funkcjonowania przedsiębiorstwa państwowego, Zarząd Spółki wystąpił z koncepcją podwyższenia kapitału akcyjnego.
Celem podwyższenia kapitału była poprawa sytuacji ekonomiczno-finansowej w tym m.in. pozyskanie środków na intensyfikację procesu inwestycyjnego wobec postępującej dekapitalizacji majątku, efektem czego w dłuższym okresie jest utrata konkurencyjności podmiotu. Wniosek Zarządu Spółki w sprawie podwyższania kapitału akcyjnego skierowany do Ministerstwa Skarbu Państwa był poprzedzony uzyskaniem poz
ytywnej opinii Rady Nadzorczej. Uzyskał on poparcie także Izby Skarbowej, Wojewody Toruńskiego i zarządu Miasta Torunia.Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy w dniu 11 czerwca 1997 r. podjęło stosowną uchwałę wyrażając zgodę na podwyższenie kapitału akcyjnego Spółki w drodze emisji akcji serii B. Zgodnie z treścią § 8 uchwały Zarząd Spółki został upoważniony do określenia terminu otwarcia i zamknięcia subskrypcji, zaś Rada Nadzorcza (§ 6 uchwały) do określenia ceny emisyjnej akcji serii B uwzględn
iającej wartość przedsiębiorstwa wynikającą z wyceny oraz aktualnej sytuacji ekonomiczno-finansowej Spółki.Trudna sytuacja w branży włókienniczej (spadek produkcji, załamanie rynku krajowego i zagranicznego, pogorszenie wyników w całej branży) znacząco zmniejszają możliwość pozyskania kapitału w drodze niepublicznej emisji akcji.
Działania podejmowane przez Zarząd Spółki w latach 1997-2000 nie doprowadziły do wyłonienia inwestora skłonnego objąć akcje w podwyższonym kapitale a tym samym nie doprowadziły również do realizacji przedmiotowej uchwały NWZA.
Aktualnie istnieje możliwość sfinalizowania podwyższenia kapitału, gotowość objęcia akcji serii B zgłosiła Spółka Przedsiębiorstwo Odzieżowe "MIKON" S.A. z siedzibą w Miłosławiu.
Począwszy od roku 1999 Spółka funkcjonowała bez obciążeń z tytułu spłat rat wynikających z bpu zysków w postaci odpisów umorzeniowych będących efektem realizacji postanowień bpu.
Uwzględniając systematycznie pogarszającą się sytuację w branży przemysłu włókienniczego plan ekonomiczno-finansowy i marketingowy opracowany przez Zarząd na 1999 r. zakładał produkcję na poziomie 85% produkcji 1998 r., zaś sprzedaż na poziomie 87% faktycznej sprzedaży roku ubiegłego. Pomimo tak ostrożnych szacunków Spółce nie udało się zrealizować podjętych z
ałożeń.Analogiczna sytuacja wystąpiła w roku 2000, nastąpił dalszy spadek przychodów ze sprzedaży o około 24,6%.
Należy podkreślić, iż pomimo niższego w 2000 r. w porównaniu do 1999 r. poziomu produkcji i sprzedaży, strata na sprzedaży w 2000 r. w porównaniu z rokiem ubiegłym była niższa o 290 tys. zł.
Dodatkowo należy zaznaczyć, iż na wynik na sprzedaży miała wpływ amortyzacja w kwocie 1.475,6 tys. zł.
Wysoki stan środków pieniężnych na koniec 1999 r. zagwarantował wypłacalność Spółki w ciągu roku 2000. Spółka bez opóźnień realizowała płatności z tytułu zwolnień podatkowych, ubezpieczeń społecznych, zobowiązań wobec pracowników i z tytułu dostaw. Ponadto wypłacono odprawy grupowe w kwocie 327 tys. zł.
W tym czasie sytuacja krajowego przemysłu lekkiego uległa dalszemu pogorszeniu, co m.in. spowodowane zostało malejącym popytem krajowym i utratą rynku wschodniego oraz utratą płynności finansowej producentów. Efektem zaistniałej sytuacji był wzrost zadłużenia firm, w tym odbiorców wyrobów Spółki.
Powyższa sytuacja zmusiła zarząd Spółki do podjęcia decyzji o ograniczeniu rozmiarów sprzedaży do poziomu realnych możliwości nabywczych odbiorców przędzy produkowanej przez Spółkę.
Założony w planie na rok 2001 dalszy spadek sprzedaży o około 14% i produkcji o 17,3% spowodował konieczność redukcji zatrudnienia, jak wynika z wyliczeń przedstawionych przez Zarząd, o 66 pracowników.
W tej sprawie Zarząd wystąpił do działających w Spółce Związków Zawodowych wnioskując o zawarcie porozumienia w sprawie zwolnień grupowych 60
pracowników - sprawa w toku.Spółka funkcjonuje w bardzo trudnych dla branży włókienniczej warunkach ekonomiczno-finansowych, ponosząc konsekwencje trudności finansowych swoich odbiorców, pomimo tych uwarunkowań nie zaistniały żadne przesłanki stwarzające groźbę jej upadłości bądź likwidacji. Ponadto należy podkreślić, iż Spółka na bieżąco płaci wszystkie zobowiązania podatkowe wobec ZUS oraz na bieżąco płaci wynagrodzenia swoim pracownikom.
Aktualnie głównym celem Zarządu Spółki jest utrzymanie płynności finansowej a jego realizacja uzależniona jest od poziomu osiąganych wpływów w poszczególnych miesiącach.
Z tego względu szczególnie istotne są bieżące, niemal codzienne kontakty z Zarządami Spółek-dłużników, negocjowanie rozmiarów dostaw przędzy i egzekucja należności.
Te działania, obok bieżących spraw produkcyjnych i administracyjnych mają najistotniejsze znaczenie dla zapewnienia kontynuacji działania przedsiębiorstwa.
Reasumując, pomimo funkcjonowania w bardzo trudnych dla branży włókienniczej warunkach ekonomiczno-finansowych Spółka utrzymuje płynność finansową na bardzo wysokim poziomie, terminowo reguluje zobowiązania budżetowe i zobowiązania wobec pracowników, co jest możliwe jedynie dzięki systematycznemu procesowi dostosowywania wielkości produkcj
i do potrzeb rynku z jednoczesnymi działaniami w zakresie ograniczania kosztów.Ponadto analiza kondycji ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa nie wskazuje na zagrożenie kontynuacji jego działalności.
Jednocześnie informuję Panią Marszałek, iż organizacje społeczne funkcjonujące w Spółce pozytywnie oceniają funkcjonowanie Zarządu Spółki.
MINISTER
Aldona Kamela-Sowińska