1. Obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, którzy nabyli w tych państwach, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, kwalifikacje do podejmowania lub wykonywania działalności wymienionych w załączniku do ustawy - uznaje się te kwalifikacje, na zasadach określonych w ustawie, o ile w Rzeczypospolitej Polskiej przepisy odrębne uzależniają podejmowanie lub wykonywanie tych działalności od spełnienia wymagań określonych w tych przepisach.

2. Obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, których kwalifikacje zostały uznane zgodnie z zasadami określonymi w ustawie, mają prawo podjęcia lub wykonywania w Rzeczypospolitej Polskiej działalności, o których mowa w ust. 1, na takich samych zasadach jak osoby, które kwalifikacje do ich podjęcia lub wykonywania uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Ustawa nie narusza zasad uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania innych działalności lub zawodów, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, określonych w przepisach odrębnych.

2) podjęciu lub wykonywaniu działalności - oznacza to podejmowanie lub wykonywanie działalności na własny rachunek oraz zatrudnienie przy wykonywaniu tej działalności,

3) formalnych kwalifikacjach - oznacza to dyplom, świadectwo lub inny dokument potwierdzający wiedzę i umiejętności do wykonywania działalności, wydany przez instytucję w państwie członkowskim Unii Europejskiej prowadzącą kształcenie lub szkolenie, zgodnie z przepisami o systemie edukacji w tym państwie,

4) doświadczeniu zawodowym - oznacza to okres zgodnego z prawem wykonywania działalności w państwie członkowskim Unii Europejskiej, równoznaczny z praktyką zawodową,

5) kwalifikacjach do podejmowania lub wykonywania działalności - oznacza to kwalifikacje formalne lub doświadczenie zawodowe,

6) wnioskodawcy - oznacza to obywatela, o którym mowa w art. 1 ust. 1, zamierzającego podjąć lub wykonywać działalność w Rzeczypospolitej Polskiej,

7) państwie wnioskodawcy - oznacza to państwo, w którym wnioskodawca wykonywał działalność,

9) dyrektorze - oznacza to członka organu zarządzającego przedsiębiorstwa, pełnomocnika przedsiębiorstwa do spraw zarządzania, prokurenta, kierującego przedsiębiorstwem lub jego zastępcę, kierującego wyodrębnioną częścią przedsiębiorstwa, posiadającego upoważnienie do zaciągania zobowiązań w imieniu przedsiębiorstwa lub kierującego komórką organizacyjną przedsiębiorstwa, od którego wymaga się posiadania specjalistycznej wiedzy lub doświadczenia zawodowego i który upoważniony jest do zaciągania zobowiązań w imieniu przedsiębiorstwa,

10) kierowniczym stanowisku - oznacza to stanowisko kierującego komórką organizacyjną przedsiębiorstwa, od którego wymaga się specjalistycznej wiedzy, umiejętności lub doświadczenia zawodowego.

1. Organami właściwymi w Rzeczypospolitej Polskiej do wydawania decyzji w sprawie uznania kwalifikacji są organy określone w przepisach ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 5, poz. 43 i 44, Nr 42, poz. 475, Nr 63, poz. 634, Nr 73, poz. 761, Nr 76, poz. 811, Nr 87, poz. 954, Nr 102, poz. 1116, Nr 113, poz. 1207, Nr 115, poz. 1229, Nr 123, poz. 1353, Nr 125, poz. 1371, Nr 126, poz. 1382, Nr 129, poz. 1441, Nr 130, poz. 1450 i Nr 154, poz. 1800), zwane dalej "właściwymi organami".

2. Organami uprawnionymi do wydawania decyzji o podejmowaniu lub wykonywaniu w Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej są organy określone w przepisach odrębnych uprawnione do wydawania takich decyzji wobec osób, które w Rzeczypospolitej Polskiej uzyskały kwalifikacje spełniające wymagania niezbędne do podejmowania lub wykonywania takiej działalności.

1. Postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji wszczyna się na wniosek zainteresowanego.

2. Postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji powinno zakończyć się wydaniem decyzji nie później niż w terminie czterech miesięcy od przedstawienia przez wnioskodawcę wszystkich niezbędnych dokumentów.

1. Ilekroć przepisy odrębne wymagają dla podjęcia lub wykonywania działalności decyzji lub opinii organów organizacji zawodowych, organizacje te uczestniczą w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji na prawach strony.

2. Tłumaczenie na język polski nie jest wymagane w przypadku dokumentów potwierdzających dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2.

3. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie uznania kwalifikacji powinien zawierać w szczególności:

4. Dokumentując okresy wykonywania działalności w państwie członkowskim Unii Europejskiej, należy przedłożyć świadectwa lub zaświadczenia wydane przez upoważniony organ administracji lub organizacji zawodowej, stwierdzające charakter, okres i rodzaj wykonywanej działalności.

5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się na formularzu udostępnianym nieodpłatnie przez właściwe organy lub przez ośrodek informacji, o którym mowa w art. 14.

1. Ilekroć przepisy odrębne uzależniają podjęcie lub wykonywanie działalności od posiadania właściwej dla danej działalności wiedzy ogólnej lub zawodowej i umiejętności, właściwy organ uzna kwalifikacje wnioskodawcy za spełniające wymagania określone w przepisach odrębnych, jeżeli wnioskodawca:

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a), c), pkt 2 lit. a), c), pkt 3 lit. a), c) oraz w pkt 6 lit. a) i c) - okres od ustania wykonywania działalności, którą wnioskodawca zamierza podjąć lub wykonywać do wystąpienia z wnioskiem o uznanie kwalifikacji nie może przekraczać dziesięciu lat.

3. Jeżeli wnioskodawca posiada świadectwo wydane i uznawane na całym terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, potwierdzające wiedzę i umiejętności z zakresu działalności, którą zamierza podjąć lub wykonywać, równoważne odpowiednio przynajmniej dwuletniemu lub trzyletniemu okresowi doświadczenia zawodowego, świadectwo to będzie traktowane jak świadectwo potwierdzające ukończenie szkolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b), d), pkt 2 lit. b), d), pkt 3 lit. b) oraz w pkt 4 lit. b), c) i e).

4. Jeżeli wnioskodawca przedłoży dokument świadczący o szkoleniu, którego okres trwania wynosi przynajmniej dwa lata lecz jest krótszy niż trzy lata, za wystarczające uznaje się wykonywanie działalności na własny rachunek lub zatrudnienie przy wykonywaniu działalności w charakterze dyrektora lub na stanowisku kierowniczym zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 1 lit. b) i d), pkt 2 lit. b) tiret pierwsze, pkt 3 lit. b) i pkt 4 lit. b) lub zatrudnienie przy wykonywaniu działalności zgodnie z przepisem ust. 1 pkt 2 lit. d) tiret pierwsze, wówczas gdy okres doświadczenia zawodowego jest dłuższy o okres, o który krócej trwało szkolenie.

1. Jeżeli na podstawie dokumentów przedłożonych zgodnie z art. 9 właściwy organ nie może uznać spełnienia przez wnioskodawcę wymagań do podjęcia lub wykonywania działalności w Rzeczypospolitej Polskiej, albo gdy wnioskodawca nie posiada dokumentów świadczących o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 9 - właściwy organ nie może wydać decyzji o nieuznaniu kwalifikacji wnioskodawcy bez rozpatrzenia formalnych kwalifikacji, jeżeli wnioskodawca przedstawi je wraz z wnioskiem lub dołączy do wniosku na wezwanie właściwego organu.

2. Jeżeli wnioskodawca posiada formalne kwalifikacje do podjęcia lub wykonywania działalności, o których mowa w ust. 1, właściwy organ przeprowadza postępowanie w sprawie uznania kwalifikacji zgodnie z zasadami określonymi w art. 9-12 lub art. 14 ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych (Dz.U. Nr 87, poz. 954).

3. Uprawnienie do wyboru stażu adaptacyjnego albo testu umiejętności określone w art. 11 ust. 3 ustawy, o której mowa w ust. 2, może zostać wyłączone jeżeli wnioskodawca zamierza wykonywać działalność na własny rachunek oraz w charakterze zatrudnionego przy wykonywaniu tej działalności dyrektora lub na stanowisku kierowniczym, w przypadku gdy do podjęcia lub wykonywania działalności konieczne jest posiadanie znajomości polskiego prawa.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, działalności, o których mowa w ust. 3, dla podjęcia lub wykonywania których wyboru stażu adaptacyjnego albo testu umiejętności dokonuje właściwy organ.

5. Ministrowie kierujący działami administracji rządowej, właściwi w sprawach uznania kwalifikacji w działalnościach należących do danego działu, określą w drodze rozporządzenia:

1. Ilekroć przepisy odrębne uzależniają podjęcie lub wykonywanie działalności od postawy etycznej lub nieznajdowania się w stanie odpowiadającym w Rzeczypospolitej Polskiej upadłości, w toku postępowania o ogłoszenie upadłości lub postępowania układowego albo przewidują możliwość zakazu wykonywania określonej działalności lub zawodu, zawieszenia prawa jego wykonywania, skreślenia z listy osób uprawnionych do wykonywania zawodu lub zajmowania określonego stanowiska, na podstawie orzeczenia sądu lub w wyniku postępowania dyscyplinarnego - właściwy organ ustala spełnienie przesłanek przewidzianych tymi przepisami na podstawie odpisów z rejestrów sądowych lub jeśli nie jest możliwe uzyskanie takiego odpisu, na podstawie dokumentów urzędowych wystawionych przez właściwe w tych sprawach organy państwa wnioskodawcy.

2. Jeżeli w państwie wnioskodawcy nie są wydawane dokumenty, o których mowa w ust. 1, dowodem w postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji jest oświadczenie wnioskodawcy złożone w formie i trybie określonych przez przepisy tego państwa lub państwa, z którego pochodzi lub przybywa wnioskodawca, jeżeli przepisów takich brak - oświadczenie złożone przez wnioskodawcę w formie pisemnej z podpisem poświadczonym przez notariusza, złożone łącznie z oświadczeniem, że zna treść niniejszego przepisu; art. 233 Kodeksu karnego stosuje się odpowiednio.

3. Ilekroć przepisy odrębne dla podjęcia lub wykonywania działalności wymagają przedłożenia opinii bankowej, do stwierdzenia sytuacji finansowej - właściwy organ uzna opinię banku państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym wnioskodawca posiada rachunek.

4. Ilekroć przepisy odrębne dla podjęcia lub wykonywania działalności wymagają przedłożenia dowodu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub podobnego w skutkach innego ubezpieczenia - właściwy organ uzna dokumenty świadczące o posiadaniu takiego ubezpieczenia wystawione przez instytucje ubezpieczeniowe państw członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli dokumenty te są zgodne z wymogami prawa polskiego w odniesieniu do warunków i zakresu ubezpieczenia.

5. W postępowaniu w sprawie uznania kwalifikacji, dokumenty, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, powinny być wystawione nie później niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku, o którym mowa w art. 7 ust. 3.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki, koordynujący uznawanie kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania działalności, może wyznaczyć pracownika ministerstwa lub powołać inną osobę w celu pełnienia funkcji krajowego koordynatora w zakresie działalności objętych niniejszą ustawą. Osoba ta, z upoważnienia ministra właściwego do spraw gospodarki, zapewnia jednolite stosowanie przepisów ustawy przez właściwe organy oraz gromadzi informacje o postępowaniach w sprawie uznania kwalifikacji.

3. Krajowy koordynator, o którym mowa w ust. 1, współpracuje z krajowymi koordynatorami wyznaczonymi lub powołanymi na podstawie ustawy o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych.

4. Krajowi koordynatorzy, o których mowa w ust. 3, współpracują z organizacjami zawodowymi, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz z ośrodkiem informacji, o którym mowa w art. 14.

1. Właściwe organy przekazują krajowemu koordynatorowi, o którym mowa w art. 12 ust. 1, a w przypadku jego niepowołania ministrowi właściwemu do spraw gospodarki, okresowe informacje o zmianach wymagań dotyczących działalności oraz o podjętych decyzjach w sprawach uznania kwalifikacji.

2. Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego określi, w drodze rozporządzenia:

1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania oraz ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego, w drodze rozporządzenia, wskazuje lub tworzy ośrodek informacji właściwy do informowania o zasadach uznawania kwalifikacji do podejmowania lub wykonywania działalności oraz ustala szczegółowy zakres zadań ośrodka, uwzględniając konieczność zapewnienia dostępu do właściwej informacji obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej.

2. Ośrodek informacji, o którym mowa w ust. 1, współpracuje z krajowym koordynatorem, o którym mowa w art. 12 ust. 1, oraz pełni funkcję ośrodka informacji dla obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej.

2) w art. 9 w ust. 2 po pkt 5 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

1) w załączniku do ustawy, w części II po ust. 17 dodaje się ust. 18 i 19 w brzmieniu:

1) w art. 19 w ust. 1 po wyrazach "oświaty i wychowania" dodaje się wyrazy "w drodze rozporządzenia" oraz wyraz "ustalą" zastępuje się wyrazem "ustalają";

Kształcenie regulowane przepisami, zapewniające kwalifikacje określane jako "National Vocational Qualifications" (NVQ) lub określane w Szkocji jako "Scottish Vocational Qualifications" znajdujące się na poziomie 3 i 4 Krajowych Ramowych Kwalifikacji Zawodowych Zjednoczonego Królestwa.".

b) działalności, których dotyczą przyjęte wcześniej środki przejściowe, wyraźnie wykluczając je, lub nie wymieniając ich w odniesieniu do obnośnego/ objazdowego ich wykonywania.

- pośrednictwo między kontrahentami w zakresie różnych rodzajów transportu i osobami, które wysyłają lub otrzymują towary, oraz wykonywanie działalności związanych z zawieraniem umów z kontrahentami transportowymi na zamówienie zleceniodawców, wyborem środka transportu, firmy oraz trasy - z punktu widzenia opłacalności dla zleceniodawcy;

- podejmowanie działań w różnych okolicznościach dotyczących transportu (np. zapewnianie dostaw lodu dla wagonów-chłodni);

- koordynacja różnych etapów transportu, np. zapewnienie tranzytu, rozładunku, przeładunku i innych operacji w terminalach;

- przygotowanie zarówno ładunku, jak przewoźnika i środków transportu dla osób wysyłających towary lub otrzymujących je;

- podejmowanie pewnych przedsięwzięć (okresowych lub stałych) w imieniu i na zlecenie przewoźników lub właścicieli statków (dotyczy urzędów portowych, dostawców okrętowych itp.)

1. Działalności zawodowe, polegające na pośrednictwie - z upoważnienia i zgodnie z instrukcjami jednej lub większej liczby osób - w negocjacjach lub zawieraniu transakcji handlowych w imieniu i na zlecenie tych osób;

2. Działalności zawodowe, polegające na pośrednictwie, w którym pośrednik, zachowując pewną swobodę działania, kojarzy strony zamierzające zawrzeć ze sobą bezpośredni kontrakt lub przygotowuje ich transakcje handlowe, lub pomaga w ich finalizowaniu;

4. Działalności zawodowe, polegające na pośrednictwie, w którym pośrednik prowadzi sprzedaż hurtową w formie przetargu, na zlecenie innych osób;

5. Działalności zawodowe, polegające na pośrednictwie, w którym pośrednik poszukuje zamówień, chodząc od domu do domu;

6. Działalności zawodowe, polegające na świadczeniu usług pośrednictwa, w których pośrednik angażuje jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw o charakterze handlowym, przemysłowym lub rzemieślniczym.

7. Działalności osób prowadzących własne firmy hurtowego handlu węglem lub pośrednictwa w handlu węglem (ex grupa 6112 Nomenklatury ISIC)

- działalności związane z prowadzeniem restauracji, kawiarni, tawern i innych obiektów gastronomicznych (grupa ISIC 852),