2. Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 999/2001 ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 15874/04.

3. Wniosek dotyczący decyzji Rady UE w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy dwustronnej pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Białorusi w sprawie wymiany handlowej wyrobów włókienniczych - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 16269/04.

4. Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady UE nowelizującej decyzję Rady 2000/819/WE w sprawie Wieloletniego Programu na rzecz Przedsiębiorstw i Przedsiębiorczości, a w szczególności na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw (MSP) (2001-2005) (Proposal for a Decision of the European Parliament and of the Council amending Council Decision 2000/819/EC on a Multiannual Programme for Enterprise and Entrepreneurship, and in particular for Small and Medium-sized Enterprises (SMEs) (2001-2005)) - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 16026/04.

5. Wniosek dotyczący dyrektywy Rady UE nowelizującej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia zobowiązań z tytułu VAT (Proposal for a Council Directive amending Directive 77/388/EEC with a view to simplifying value added tax obligations); wniosek dotyczący dyrektywy Rady UE ustalającej szczegółowe przepisy dla zwrotu podatku VAT, przedstawionych w dyrektywie 77/388/EWG, dla podatników nie posiadających siedziby na terytorium kraju, ale posiadających siedzibę w innym Państwie Członkowskim (Proposal for a Council Directive laying down detailed rules for the refund of value added tax, provided for in Directive 77/388/EEC, to taxable persons not established in the territory of the country but established in another Member State); wniosek dotyczący rozporządzenia Rady UE nowelizującego rozporządzenie (WE) nr 1798/2003 odnośnie wprowadzenia porozumień o współpracy administracyjnej w kontekście systemu “one stop” i procedury zwrotu podatku VAT (Proposal for a Council Regulation amending Regulation (EC) No 1798/2003 as regards the introduction of administrative cooperation arrangements in the context of the one-stop scheme and the refund procedure for value added tax) - wraz z projektem stanowiska rządu w tej sprawie - sygnatura Rady UE 14248/04.

Otwieram posiedzenie senackiej Komisji Spraw Unii Europejskiej.

Chciałbym przywitać serdecznie wszystkich zebranych, zwłaszcza naszych gości, przedstawicieli ministerstwa gospodarki - proszę wybaczyć, jeśli przekręcę nazwiska, ale podpisy nie są nazbyt czytelne - pana dyrektora Krzysztofa Trepczyńskiego i panią dyrektor Ewę Swędrowską. Witam serdecznie.

Jeśli chodzi o przedstawicieli Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, to tutaj moja sytuacja jest lepsza, bo nazwiska są wydrukowane. Witam serdecznie pana dyrektora Wojciecha Wojtyrę. Spodziewamy się również obecności pana ministra Pilarczyka, który nas z góry przepraszał i uprzedzał, że trochę się spóźni z uwagi na obecność w Sejmie. Oczekujemy również pana ministra Jacka Piechoty z Ministerstwa Gospodarki i Pracy.

Proszę państwa, na wstępie chciałbym poinformować, że w materiałach, które były państwu dostarczone do skrytek, macie państwo wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, wyrok Trybunału Konstytucyjnego, orzekający w sprawie art. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i z Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej w zakresie, w jakim pomija on obowiązek zasięgania opinii organu właściwego na podstawie Regulaminu Senatu. Ten artykuł według Trybunału Konstytucyjnego jest niezgodny z art. 10 ust. 2 i art. 95 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Pan mecenas jest gotów skomentować dla nas ten wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Bardzo proszę.

Bo oczywiście trzeba tutaj dodać, że tenże wyrok nakłada na nas dodatkowe obowiązki i wyniknie z niego dodatkowa praca dla naszej komisji.

Jak już pan przewodniczący poinformował, trybunał orzekł, iż przepisy art. 9 w zakresie, w jakim pomijają obowiązek zasięgania opinii organu właściwego na podstawie Regulaminu Senatu, są niezgodne z art. 10 ust. 2 oraz z art. 95 ust. 1 konstytucji, to jest z przepisami, które stanowią o równowadze władz ustawodawczej i wykonawczej oraz o tym, iż władzę ustawodawczą w Polsce sprawują Sejm i Senat. Trybunał stanął na stanowisku, iż to wyrażanie opinii na temat projektu aktu prawnego na podstawie art. 9 jest elementem tworzenia prawa, i w związku z tym doszedł do takiego wniosku, o którym jest mowa w sentencji wyroku.

Trybunał, sędzia sprawozdawca w uzasadnieniu do tego przepisu stwierdził, iż uwzględnienie tego wyroku Rada Ministrów powinna realizować nawet przed odpowiednią nowelizacją ustawy, co się stało, ponieważ komisja już otrzymała w trybie art. 9 ust. 3 pierwszą informację rządu na ten temat. Państwo senatorowie, Senat i komisja powinni oczywiście na to wpływać, czy - można by powiedzieć - lobbować na rzecz nowelizacji, odpowiedniej nowelizacji ustawy zmierzającej w tym kierunku, żeby wszystko było lege artis, ale trybunał stwierdził, iż nie ma żadnych przeszkód prawnych, żeby już realizować te obowiązki i uprawnienia organów Senatu na podstawie art. 9.

Co jeszcze się z tym wiąże? To w zasadzie wszystko na ten temat. Jeżeli państwo mają jakieś pytania, to oczywiście służymy...

Dziękuję panu mecenasowi.

Czy są jakieś pytania do pana mecenasa?

(Główny Specjalista do spraw Legislacji w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Adam Niemczewski: Czy ja mogę...)

Chodzi o skutki dla prac naszej komisji. Otóż rząd będzie zobowiązany, ponieważ w trybie art. 9 Rada Ministrów jest zobowiązana do zasięgania opinii przed przyjęciem, przed rozstrzygnięciem o losie projektu aktu prawnego w Radzie Unii Europejskiej... Jeżeli tego nie zrobi, to musi w trybie art. 9 ust. 3 poinformować o tym i wyjaśnić przyczyny, ze względu na które nie nastąpiło zasięgnięcie opinii. To się wiąże oczywiście z koniecznością zwiększenia pracy komisji.

Do rozstrzygnięcia jest... Są tu różne stanowiska różnych profesorów. Na przykład profesor Sarnecki stoi na stanowisku, iż w takim wypadku komisja musi wyrazić swoją opinię. Ale na tyle, na ile się orientuję w tym, jak pracuje komisja sejmowa, mogę powiedzieć, że postępuje ona podobnie, to znaczy gdy opinia członków komisji jest zgodna ze stanowiskiem rządu, nie przyjmuje ona stanowiska w sprawie opiniowanego projektu aktu prawnego.

Tu jeszcze jest pewien problem może natury naszego Regulaminu Senatu. Otóż zdaniem jednych wymaga on nowelizacji, zdaniem drugich - nie wymaga. Moim zdaniem Regulamin Senatu nie wymaga nowelizacji, ponieważ on w sposób wystarczająco ogólny mówi o tym, iż nasza komisja może wyrażać opinie na temat przedstawianych projektów aktów prawnych. I to tyle.

Akurat z art. 9 ten akapit dotyczący Senatu został, jak wiemy, usunięty i stąd był wniosek Senatu o rozpatrzenie przez trybunał właśnie tej sprawy. My mamy przygotowaną nowelizację ustawy i właśnie art. 9 jest tam ujęty. To właściwie wstrzymało prace Senatu nad nowelizacją tej ustawy. Jak to będzie? Czy w tym momencie, po wyroku trybunału my będziemy mogli korzystać już z tego właściwie nieistniejącego zapisu? Chyba nie, dopiero po nowelizacji ustawy...

Jeżeli mogę... W uzasadnieniu - ja nie byłem na ogłoszeniu wyroku trybunału w tej sprawie - sędzia Mączyński powiedział, że Rada Ministrów i organy Senatu mogą już realizować te obowiązki, ponieważ one wynikają z konstytucji, i orzekł, że to orzeczenie ma charakter taki jakby bardziej interpretacyjny, że już należy to realizować, bo nie ma przeszkód prawnych. Bo w ogóle zagadnienie zasięgania opinii w sprawie aktów prawnych Unii Europejskiej nie jest w naszej konstytucji uregulowane i wobec tego ustawodawca to określił. Ale w związku z tym, że to wyrażanie opinii ma pośredni wpływ na nasze ustawodawstwo, wobec tego musi być zgodne z tymi przepisami konstytucji, które stanowią o tym, że Sejm i Senat razem stanowią prawo.

Proszę państwa, w związku z faktem, że jest pan minister Piechota, i w związku z informacją, jaką wcześniej otrzymałem, że pan minister Piechota dość mocno się śpieszy, a także w związku z faktem, że pan minister Pilarczyk nie zdołał jeszcze do nas przybyć, jest propozycja, żeby zmienić kolejność obrad: przystąpilibyśmy teraz do rozpatrywania punktów, za które odpowiedzialne jest Ministerstwo Gospodarki i Pracy, czyli do punktów począwszy od punktu trzeciego.

Bardzo proszę pana ministra o przystąpienie do omówienia punktu trzeciego.

Drugi punkt dotyczy wniosku w sprawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Wspólnot ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania... A nie, przepraszam bardzo, zacząłem od punktu ministra rolnictwa.

(Wesołość na sali)

Tak bardzo się przejąłem reprezentowaniem rządu, że chciałem nadrobić spóźnienie ministra Pilarczyka. Przepraszam najmocniej.

Trzeci punkt odnosi się do wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania i tymczasowego stosowania umowy dwustronnej pomiędzy Wspólnotą Europejską i Republiką Białorusi w sprawie wymiany handlowej wyrobów włókienniczych.

W tym zakresie chcę Wysoką Komisję poinformować, iż w naszej ocenie ta decyzja Rady ma na celu umożliwienie tymczasowego stosowania umowy dwustronnej między Wspólnotą i Republiką Białorusi do czasu formalnego zawarcia wspomnianej umowy. Ta umowa przedłuża obowiązującą umowę dwustronną o jeden rok, do 31 grudnia 2005 r., i utrzymuje system kontyngentów ilościowych na import tekstyliów z Białorusi. Umowa przewiduje zwiększenie wielkości kontyngentów importowych z Białorusi na podstawie rocznej stopy wzrostu importu o 10% przewidzianej w dotychczas obowiązującej umowie oraz, uwzględniając postulaty strony białoruskiej dotyczące niektórych kategorii produktów, które zostały częściowo uwzględnione przez Komisję Europejską przy poparciu między innymi Polski, pozwala na realizację w tym okresie tychże postulatów.

Muszę powiedzieć, że projektowane stanowisko rządu jest takie, iż chcielibyśmy poprzeć tę decyzję Rady przede wszystkim z powodu - i to jest jakby priorytet - niewielkiej wartości importu towarów włókienniczych i odzieżowych z Białorusi na teren Polski. Jego wartość w poprzednim roku wynosiła około 1 miliona 500 tysięcy dolarów, zatem w naszej ocenie nie występuje tu zagrożenie dla tekstylnej produkcji krajowej. Podobne są opinie przedstawicieli przemysłu, tego sektora. Nie ma tutaj konfliktu z naszymi interesami gospodarczymi. Kierowaliśmy się też tym, iż w zakresie współpracy gospodarczej mamy z Białorusią dobre stosunki, ta współpraca gospodarcza dynamicznie wzrasta. W ostatnim czasie rząd Białorusi podjął wiele decyzji znoszących dyskryminację towarów z nowych państw członkowskich, w tym również i z Polski.

Dlatego też rząd poparł zarówno zawarcie umowy dwustronnej z Białorusią, jak i przyjęcie tej decyzji Rady w sprawie jej tymczasowego stosowania. Taka jest propozycja rządu.

Pan minister szczegółowo przedstawił tutaj zmiany, które są proponowane do tegoż rozporządzenia. Ja chciałbym tylko zapytać o jedną sprawę. Otóż mimo że nie jest to może jakaś obszarowo i wartościowo wielka wymiana, tutaj się pisze, że gdy Białoruś nie wykona tych przyjętych zobowiązań, to wtedy nastąpi usztywnienie tych, że tak powiem, warunków. Jakie to by warunki Białoruś miała spełnić? Czy chodzi tu o utrzymanie stawek celnych na dotychczasowych zasadach, czy są jeszcze jakieś szczególne zapisy? Bo uważam, że oprócz tego wszystko jest tutaj przekazane precyzyjnie i w sposób jasny.

Jeśli można... Jest dokładnie tak, jak powiedział pan senator: chodzi o utrzymanie stawek celnych na dotychczasowym poziomie, niewprowadzanie żadnych dodatkowych restrykcji, jeżeli chodzi o dostęp do rynku białoruskiego.

Mam pytanie do pana ministra. To jest przedłużenie umowy o rok, na rok 2005, tak? I mówił pan minister, że oczekiwana jest nowa umowa. Jak to będzie wyglądało w czasie i czy coś panu ministrowi wiadomo na temat tej nowej umowy?

To jest dokładnie zarówno stanowisko... Bo chodzi o decyzję Rady zarówno w sprawie podpisania, jak i tymczasowego stosowania umowy dwustronnej. Zarówno podpisanie umowy, jak i to tymczasowe stosowanie my jako rząd popieramy. Wydaje się, że po tej decyzji Rady spełnione zostały wszystkie przesłanki, aby ten tymczasowy okres stosowania został zakończony i aby nastąpiło przejście na grunt umowy, a nie tymczasowego stosowania tychże zasad. Tak to wygląda.

Nie wiem, czy jesteśmy w stanie określić termin, kiedy może dojść do sfinalizowania tych prac. Panie Dyrektorze? Pan dyrektor Trepczyński.

Umowa właściwie jest gotowa, ale jak wiemy, stosunki z Białorusią mają pewien kontekst polityczny, dlatego też zastosowano taką formułę. Tu dochodzi dodatkowy kontekst negocjacji Białorusi o członkostwo w WTO. Jeżeliby - co jest mocno wątpliwe - Białoruś w roku bieżącym do WTO weszła, to automatycznie, zgodnie z zasadami już przyjętymi w WTO, wszelkie ograniczenia w obrocie tekstyliami zniknęłyby. Nie podejrzewam, żeby Białoruś zdążyła, stan - tak to nazwijmy - urynkowienia gospodarki Białorusi nie wskazuje na to, dlatego przyjęto taką dziwną formułę w przypadku Białorusi.

Dziękuję panu ministrowi i panu dyrektorowi.

(Głos z sali: Nad tym się nie głosuje.)

Aha, nad tym się nie głosuje?

(Głos z sali: Przyjęliśmy, że gdy nie ma uwag, to nie głosujemy nad tym.)

Przystępujemy do rozpatrzenia punktu czwartego: wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nowelizującej decyzję Rady 2000/819/WE w sprawie Wieloletniego Programu na rzecz Przedsiębiorstw i Przedsiębiorczości, a w szczególności na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ta decyzja ma na celu przedłużenie obowiązywania Wieloletniego Programu na rzecz Przedsiębiorstw i Przedsiębiorczości do 31 grudnia 2006 r. oraz zwiększenie budżetu tego programu o 81 milionów 500 tysięcy euro. To przedłużenie jest niezbędne do zapewnienia ciągłości działań Wspólnoty w tym obszarze w okresie przejściowym do czasu opracowania nowego wspólnotowego programu ramowego na rzecz innowacyjności i konkurencyjności.

Nasz udział w Wieloletnim Programie na rzecz Przedsiębiorstw i Przedsiębiorczości jak do tej pory przyczyniał się do wsparcia rozwoju i konkurencyjności polskiego sektora małych i średnich przedsiębiorstw, ułatwiał przystosowanie MSP do wymogów jednolitego rynku, całego procesu globalizacji poprzez udział w wymianie najlepszych praktyk, dostęp do instrumentów finansowych, wsparcie, doradztwo na rzecz sektora. Ten program ma również na celu promocję przedsiębiorczości oraz uproszczenie i polepszenie ram prawnych i administracyjnych dla przedsiębiorstw.

Realizowany jest poprzez trzy typy instrumentów, na pewno paniom i panom senatorom znane, takie jak: działanie sieci Centrów Euro Info świadczących usługi dla małych i średnich przedsiębiorstw; instrumenty finansowe dla małych i średnich przedsiębiorstw realizowane i zarządzane przez Europejski Fundusz Inwestycyjny - to między innymi wsparcie dla gwarancji kredytowych, funduszy pożyczkowych, funduszy inwestycyjnych; oraz wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk między państwami członkowskimi, co nam pozwala na uczestnictwo w wymianie grup ekspertów, seminariach, organizację konferencji. Jesteśmy beneficjentami funkcjonowania i realizacji tego programu i w naszej ocenie ta decyzja zmierzająca do przedłużenia jego obowiązywania, jak również zwiększenia jego budżetu jest dla Polski ze wszech miar korzystna.

Stąd proponujemy, aby Polska poparła przyjęcie projektu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady. Dziękuję.

Panie Ministrze, ja mam pytanie. Otóż gdy patrzy się - my wiemy, jakie jest znaczenie małych i średnich przedsiębiorstw - na finanse, to widać, że na pięć lat, po odjęciu tych 81 milionów 500 tysięcy euro, było 450 milionów euro, czyli średnio po 90 milionów euro rocznie na ten program. A na przedłużony rok 2006 przewiduje się 80 milionów euro, czyli mniej...

(Sekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki i Pracy Jacek Piechota: Zwiększa się.)

Przepraszam, zwiększa się całą kwotę i przedłuża się program o rok. Ale z analiz wynika, że o ile średnio było 90 milionów euro rocznie, to na ostatni rok będzie to kwota tylko 81 milionów 500 tysięcy euro. Czy to coś oznacza, czy to nic nie oznacza, jeżeli chodzi o realizację? Bo to jest element Strategii Lizbońskiej.

Rozumiem, że to oznacza, iż Komisja Europejska tyle jest w stanie na realizację przedłużonego programu przeznaczyć z budżetu Unii. Oczywiście chcielibyśmy, aby było jak najwięcej, ale to są środki, które Komisja Europejska na ten cel może przeznaczyć. Jesteśmy jeszcze bowiem w ramach starej perspektywy finansowej, więc podejrzewam, że wynika to z unijnych możliwości czy ograniczeń w tym zakresie.

Proszę państwa, zgodnie z pierwszymi przymiarkami pan senator Wielowieyski miał zreferować tę sprawę, ale ponieważ nie mógł dzisiaj przybyć na nasze zebranie, prosił mnie, żebym przedstawił jego pozytywną opinię w tej kwestii i zaproponował, aby nasza komisja nie zgłaszała uwag do przedmiotowego wniosku.

Nie słyszę kontrpropozycji, dlatego sądzę, że wyczerpaliśmy punkty, w wypadku których resortem wiodącym było Ministerstwo Gospodarki i Pracy. W związku z tym panu ministrowi i przedstawicielom ministerstwa bardzo serdecznie dziękuję za merytoryczny wkład w obrady naszej komisji.

- wniosek dotyczący Rozporządzenia Rady w sprawie wyznaczenia współczynników korygujących obowiązujących od 1 lipca 2004 r. przy ustalaniu wynagrodzeń urzędników, pracowników kontraktowych oraz pracowników czasowych Wspólnot Europejskich oddelegowanych do pracy w krajach trzecich, jak również pewnej części urzędników pozostających na stanowiskach w nowych Państwach Członkowskich przez okres do piętnastu miesięcy od ich przystąpienia;

- wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie nr 2287/2003 w odniesieniu do wielkości dopuszczalnych połowów homara norweskiego na Morzu Północnym;

- wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie umowy zawartej przez Wspólnoty Europejskie o Międzynarodowym Planie Ochrony Delfinów;

- wniosek dotyczący rozporządzenia Rady ustalającego możliwości połowowe statków rybackich w odniesieniu do głębinowych zasobów rybnych na lata 2005 i 2006 i zmieniającego rozporządzenie Rady nr 2347/2002;

- wniosek dotyczący Rozporządzenia Rady zmieniający Rozporządzenie nr 1255/96 tymczasowego zawieszenia autonomicznych taryfowych ceł na niektóre produkty przemysłowe, rolne i rybne;

- wniosek dotyczący Rozporządzenia Rady zmieniającego Rozporządzenie Nr 2505/96 dotyczące autonomicznych kontyngentów taryfowych na niektóre produkty rolne i przemysłowe;

- wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie nr 2604/2000 w sprawie importu politereftalanu etylu pochodzącego między innymi z Republiki Korei i Tajwanu;

- wniosek dotyczący decyzji Rady zmieniającej decyzje 2001/507/WE i 2001/509/WE w celu wprowadzenia obowiązkowego stosowania przepisów zawartych w regulaminach 109 i 108 EKG ONZ dotyczących bieżnikowanych opon;

- wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska, jakie powinno być zajęte przez Wspólnotę Europejską w ramach Wspólnego Komitetu utworzonego na podstawie Przejściowego Układu Stowarzyszeniowego o handlu i współpracy w odniesieniu do przyjęcia rekomendacji w sprawie implementacji Planu Działania Unii Europejskiej i Autonomii Palestyńskiej;

- wniosek dotyczący decyzji Rady o stanowisku, jakie ma zająć Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie w ramach Rady Stowarzyszenia utworzonej na podstawie Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony, w odniesieniu do kwestii wdrożenia Planu Działania Unii Europejskiej i Jordanii;

- wniosek dotyczący decyzji Rady w sprawie stanowiska Wspólnoty w ramach Wspólnej Rady Unia Europejska - Meksyk dotyczącej zmiany do decyzji 3/2004 Wspólnej Rady Unia Europejska - Meksyk z 29 lipca 2004 r.;

- wniosek dotyczący decyzji Rady o podpisaniu w imieniu Wspólnoty Europejskiej i przejściowym stosowaniu pewnych postanowień Eurośródziemnomorskiej Umowy Stowarzyszeniowej między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, a Syryjską Republiką Arabską i o zawarciu Eurośródziemnomorskiej Umowy Stowarzyszeniowej między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Syryjską Republiką Arabską z drugiej strony;

- wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nowelizującego aneks do rozporządzenia nr 2042/2000 nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na import systemów kamer telewizyjnych pochodzących z Japonii;

- wniosek dotyczący decyzji Rady kończącej konsultacje z Gwineą w ramach art. 96 porozumienia z Cotonou.

Czy w tych sprawach członkowie komisji chcieliby ewentualnie się wypowiedzieć? Czy mają odmienne zdanie niż prezydium? Nie widzę zgłoszeń.

Pana ministra Pilarczyka nadal nie ma, ale rozumiem, że pan dyrektor jest przygotowany do reprezentowania resortu.

W związku z tym przystępujemy do rozpatrzenia punktu drugiego naszego posiedzenia: wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie WE nr 999/2001 ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych.

Chciałbym krótko powiedzieć, czego dotyczy projekt rozporządzenia nr 999/2001. Dotychczas zawsze mówiliśmy o BSE, czyli jednej z form encefalopatii przenośnych gąbczastych. Ale ponieważ komisja uznała, że nadal trzeba dbać zarówno o zaufanie konsumentów, jak i o bezpieczeństwo żywności, w tym projekcie proponuje rozszerzenie badań TSE, czyli wszystkich zakaźnych przenośnych pasażowalnych encefalopatii, również o te, które występują u owiec i u zwierząt jeleniowatych.

Projekt zakłada również wprowadzanie przez państwa członkowskie tak zwanych programów hodowlanych, które na przykład w przypadku owiec będą miały na celu wyeliminowanie genów odpowiedzialnych za wrażliwość. Tak że w ten sposób, prowadząc badania, które są kosztowne - my piszemy o tym w stanowisku rządu - bo trzeba będzie przebadać przy naszym rozdrobnieniu produkcji owczarskiej prawie całą populację... No niemniej jednak w tym wniosku prosimy również, będziemy się ubiegać o wprowadzenie takiego przepisu do projektu rozporządzenia, który umożliwi państwom członkowskim, w tym Polsce, współfinansowanie tych programów hodowlanych.

Będziemy się też starać o okres przejściowy na wprowadzanie tych programów, który jest już przewidziany w projekcie rozporządzenia, gdzie mówi się, że państwa członkowskie dostosują swoje prawodawstwo i wprowadzą te programy najpóźniej od 1 lipca 2007 r.

Muszę szczerze powiedzieć, że jest to nowy projekt rozporządzenia i rząd nie przewidział jeszcze na to w budżecie środków finansowych, nie wiemy, kiedy to rozporządzenie wejdzie w życie. W przypadku tych programów hodowlanych jest przepis, który mówi, że zostaną wydane szczegółowe przepisy do tego rozporządzenia, tak że gdyby się okazało, że te programy trzeba będzie wprowadzać czy też monitorowanie TSE, pod obrady rządu po prostu wpłynie wniosek o rozpatrzenie wydatkowania środków z rezerwy ogólnej. Należy jednak stwierdzić, że dopiero wydanie szczegółowych przepisów do tego rozporządzenia ustali jakby wszystkie szczegóły i pozwoli na wprowadzenie takich programów.

Prosiłbym państwa senatorów o przyjęcie tego projektu stanowiska rządu, ponieważ to pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo żywności, a w przyszłości pozwoli również swobodnie handlować z innymi krajami. Dlatego prosiłbym o przyjęcie tego stanowiska. Dziękuję.

Na pewno mankamentem tego będzie to, co pan dyrektor już podkreślił, mianowicie że te badania genetyczne wymagają dużych środków finansowych i to będzie kosztowało nas dosyć dużo. Ja nie wiem, czy pan dyrektor byłby w stanie powiedzieć w tej chwili, ile by to wynosiło w przypadku naszej strony, ponieważ my to bardzo poszerzamy, już mówimy o jeleniowatych, owcach, trzodach - można powiedzieć, że wszystkich zwierzętach hodowlanych. A jest to rzeczywiście bardzo liczne u nas pogłowie. Gdyby się jednak udało pozyskać środki, o które zabiega rząd, w wysokości 50%, na sfinansowanie tychże badań, to byłoby to na pewno dla nas bardzo korzystne.

Mnie się wydaje, że przy tych... Może trochę uprzedzę, Panie Przewodniczący, ale powiem, że komisja całkowicie popiera stanowisko rządu, przy uwzględnieniu tych wszystkich spraw, które zostały przez rząd wyeksponowane - zarówno jeśli chodzi o okres, jak i dofinansowanie tego przedsięwzięcia. Dziękuję bardzo.

Chciałabym zapytać, w jakim terminie będą znane koszty badań, ponieważ ważne jest przygotowanie się do tak szeroko zakrojonego procesu badań tak, by uzyskać maksymalne efekty zdrowotne. Ja mam wątpliwości, bo jeśli chodzi o rezerwy budżetowe, to chętnych jest bardzo dużo. Wątpię, czy tych pieniędzy starczy także na tak ważny cel, zwłaszcza, że jeszcze nie ma określonej sumy, nie określono też okresu i właściwie całej organizacji, logistyki, nie wyznaczono jeszcze instytucji, które będą te badania wykonywać. Wydaje mi się, że przy takiej intensywności, rozległości badań, nie jesteśmy w stanie wykonać ich w szybkim czasie. Czy jest sporządzony harmonogram? Czy podsumowano już koszty, które są niezbędne? Czy sporządzono wykaz instytucji, które będą te badania wykonywać, i czy określono ostateczny efekt takich badań? Czy jest stworzona organizacja, aby ten dokument był wdrożony skutecznie? Dziękuję.

Oczywiście te koszty zostały wyliczone. Rzeczywiście, w stanowisku rządu przedstawione są tylko dwie liczby, czyli 752 tysiące zł na jeleniowate itd. i około 35 milionów zł w przypadku owiec na lata 2005-2006.

To projektowane rozporządzenie będzie powodowało nieznaczne zwiększenie zatrudnienia w laboratoriach. Będzie to głównie Państwowy Instytut Weterynarii w Puławach oraz inne laboratoria Inspekcji Weterynaryjnej. Próby będą pobierane przez lekarzy weterynarii, pracowników Inspekcji Weterynaryjnej lub lekarzy z wyznaczenia. Koszt jednej próby wynosi 100 zł, czyli jak przemnożymy około trzynaście, dwanaście tysięcy, bo tyle jest owiec, przez sto, to wychodzi około 30 milionów, a trzeba wziąć jeszcze pod uwagę koszty dojazdu i pobierania prób.

To ja mam pytanie terminologiczne: pasażowalne - czy to nie jest bliskie...

(Głos z sali: Przenośne.)

Panie Przewodniczący, choroby dzielimy między innymi na zakaźne i pasażowalne, czyli przenośne. Zakaźne to są takie, w przypadku których zwierzęta rzeczywiście zakażają się jedne od drugich. W przypadku gąbczastych encefalopatii tak naprawdę nauka dmucha trochę na zimne, bo na pewno te choroby mogą być przenoszone również genetycznie. Dlatego między innymi są te programy hodowlane, które mają na celu wyeliminować osobniki posiadające gen wrażliwy na TSE. Dziękuję.

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Ja chciałabym zapytać, ile nas kosztuje w tej chwili program dotyczący bydła, bo z tego dokumentu jakby został on wyłączony, a de facto on funkcjonuje. Chciałabym poznać sumę tych kosztów, o to mi chodziło. Oczywiście w dokumencie te dwie pozycje, które pan wymienił, ja także czytałam i wiem o tym. Chodzi mi jednak o sumę kosztów związanych z taką profilaktyką.

I kolejna sprawa. Czy nie można w większym zakresie sięgnąć po środki unijne na ten cel. Tym bardziej, że jest to program, który obejmuje wszystkie państwa, a można powiedzieć, że w Polsce nie było przypadków zachorowań, zanim nie pojawiły się one w państwach byłej Piętnastki. Chodzi mi o taką podstawę organizacyjną wystąpienia Polski o te środki na badania, ponieważ nasz budżet jest naprawdę bardzo słaby. Jeżeli go obciążymy takimi kosztami, to nie będziemy mieć wystarczających środków na badania naukowe, na rozwój uczelni, na służbę zdrowia i tak dalej. Okaże się, że będzie to największa pozycja w naszym budżecie. I sięganie do rezerw, kiedy te rezerwy są już jak gdyby... No mimo że one nazywają się rezerwami, są już podzielone, przynajmniej wstępnie. Chodzi o infrastrukturę i tak dalej, i tak dalej. Czy jest program stworzony przez ministerstwo, które pan reprezentuje, związany z uzyskaniem większej części środków z funduszy Unii Europejskiej? Z różnych zresztą źródeł - to może być i ochrona środowiska, i mogą to być środki na te konkretne cele. Podkreślam, że liczenie wyłącznie na nasz budżet naprawdę odłoży wdrożenie tej ustawy na wiele, wiele lat. Dziękuję.

Ten projekt rozporządzenia rozszerza jedynie o owce i o jeleniowate, o trzodzie chlewnej nie mówimy. W przypadku bydła my mamy zabezpieczone corocznie pieniądze, środki budżetowe w tak zwanej rezerwie na zwalczanie chorób zakaźnych. I z tej rezerwy, która - jeżeli się nie mylę - wynosi około 70 milionów zł, finansowane są również badania na BSE, czyli tych encefalopatii występujących u bydła.

Nawiązując do tego korzystania z funduszy unijnych powiem, że już w tamtym roku zostały przygotowane między innymi programy zwalczania białaczki, gruźlicy i wścieklizny. I mamy już decyzję Komisji Europejskiej o współfinansowaniu takich programów. Tak że w tej chwili staramy się w ministerstwie wspólnie z głównym lekarzem weterynarii przedstawiać coraz więcej programów na różne jednostki chorobowe, tak żeby uzyskiwać jak najwięcej środków z Unii Europejskiej. Trzeba jednak podkreślić, że te środki będą zwracane, najpierw trzeba wyłożyć na to środki budżetowe. Dziękuję.

W związku z tym, proszę państwa, proponuję podjęcie uchwały o treści następującej: Komisja Spraw Unii Europejskiej popiera projekt z uwzględnieniem uwag zawartych w projekcie stanowiska rządu.

Proszę państwa, przybyło kilkoro gości. Witam serdecznie panią dyrektor Jolantę Gumienną reprezentującą Ministerstwo Finansów. Przybył również gość z Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej, ale proszę wybaczyć, nie jestem w stanie przeczytać nazwiska - pani Joanna...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Witam serdecznie. Przybyli również goście reprezentujący ministerstwo gospodarki, ale jestem w podobnym kłopocie - pani Katarzyna Stachura, o ile dobrze czytam, naczelnik wydziału, i pani Monika Wiśniowska, specjalista. Witam serdecznie.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Dziękujemy za dobre chęci, Panie Ministrze.

...dla którego resortem wiodącym jest Ministerstwo Finansów. Punkt składający się z trzech podpunktów: wniosek dotyczący dyrektywy Rady nowelizującej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia zobowiązań z tytułu VAT; wniosek dotyczący dyrektywy Rady ustalającej szczegółowe przepisy dla zwrotu podatku VAT, przedstawionych w dyrektywie 77/388/EWG, dla podatników nieposiadających siedziby na terytorium kraju, ale posiadających siedzibę w innym państwie członkowskim, i wreszcie wniosek dotyczący rozporządzenia Rady nowelizującego rozporządzenie nr 1798/2003 odnośnie wprowadzenia porozumień o współpracy administracyjnej w kontekście systemu “one stop” i procedury zwrotu podatku VAT.

Bardzo proszę panią dyrektor o zreferowanie tej sprawy.

Komisja Europejska wystąpiła z inicjatywą legislacyjną, która jest zawarta w pakiecie trzech aktów prawnych, zawierającym dwa projekty dyrektyw i jedno rozporządzenie.

Jeśli chodzi o projekty dyrektyw, to zawierają one takie uregulowania, które co do zasady nie obowiązują i nie mają odpowiedników w obecnie obowiązujących przepisach. Mówi się w nich o nowych kategoriach, tak zwanym systemie “one stop” i mechanizmie “reverse charge”. Uregulowanie, mówiące o rozliczeniach “one stop”, odnosi się do takiej kategorii, która w ograniczonym zakresie stosowana jest obecnie w tak zwanym handlu elektronicznym. Są w nim jednak są modyfikacje w stosunku do tego, co obecnie obowiązuje w handlu elektronicznym. Powiem tylko tyle, że taką charakterystyczną cechą tego systemu jest to, że obowiązuje on w rozliczeniach między podatnikiem, który świadczy daną usługę bądź dostarcza dane dobro, a klientem, który nie jest podatnikiem. Polega to na tym, że podatnik świadczący tego typu usługi bądź towary nie musi rejestrować się w państwie konsumenta. Dzisiaj co do zasady nie obowiązuje taka reguła, jednakże szósta dyrektywa dopuszcza na zasadzie fakultatywnej taką możliwość, ale tylko w stosunku do podatników, którzy są konsumentami. I tutaj ustawa polska, implementująca szóstą dyrektywę, czyli ustawa o podatku od towarów i usług, wprowadziła podobny mechanizm, ale w bardzo ograniczonym zakresie. Ten mechanizm został opisany w art. 17.

Druga regulacja, mówiąca o tak zwanym “reverse charge”, czyli odwrotnym obciążeniu, dotyczy sytuacji, kiedy mamy do czynienia z podatnikami, którzy prowadzą działalność na terytorium jednego państwa członkowskiego i z podatnikiem, który prowadzi również działalność gospodarczą na terytorium innego państwa członkowskiego, a także w przypadku określonej kategorii usług - na przykład są to usługi, gdzie podatnikami są usługobiorcy. W takich sytuacjach ma zastosowanie następujący mechanizm: podatnik z tego kraju, gdzie jest zarejestrowany, nie musi się rejestrować w innym państwie członkowskim, gdzie świadczy usługę. Ciężar rozliczenia podatku zostaje przesunięty na usługobiorcę, czyli na tego podatnika, który konsumuje dany towar lub daną usługę. Mechanizm ten w polskiej ustawie znalazł odzwierciedlenie, w art. 17, ale również w ograniczonym zakresie.

Projekt tej dyrektywy przewiduje upowszechnienie tych dwóch systemów i zastosowanie w odpowiednich przypadkach albo systemu “one stop”, albo systemu “reverse charge”, w zależności od tego, kogo mamy po drugiej stronie - klienta czy podatnika. Jeżeli będzie to podatnik, będzie to mechanizm “reverse charge”, jeżeli będzie to klient , będzie to mechanizm “one stop”.

Otóż obecnie obowiązujące przepisy na podstawie szóstej dyrektywy zezwalają państwom członkowskim na wyłączenia. I w systemach prawnych poszczególnych państw członkowskich znajduje się wiele wyłączeń. Ma to istotne znaczenie ze względu na drugą regulację, dotyczącą transgranicznych zwrotów, bo tam z kolei znajdują się zapisy, które mówią, że zwracać ten podatek podatnikowi zagranicznemu można wtedy, kiedy analogiczny zwrot przysługuje podatnikowi w danym państwie członkowskim. A zatem ujednolicenie tego prawa do odliczeń ma na celu ujednolicenie wszystkich przepisów, które będą obowiązywały we wszystkich państwach członkowskich.

Kolejna regulacja, która związana jest bezpośrednio z tymi mechanizmami, dotyczy tak zwanej sprzedaży wysyłkowej. Komisja Europejska proponuje ustalenie jednego limitu, który obowiązywałby we wszystkich państwach członkowskich. Obecnie każde z państw członkowskich samo sobie ustala ten limit, a w przypadku sprzedaży wysyłkowej jest tak, że jeżeli podatnik świadczy jakieś usługi bądź dostarcza towary na terytorium innego państwa członkowskiego, to do momentu osiągnięcia pułapu wyznaczonego przez dane państwo członkowskie, nie musi dokonywać żadnych formalności rejestracyjnych i rozlicza się we własnym państwie. Jeżeli osiągnie ten pułap, wówczas mechanizm tego rozliczenia przechodzi na państwo konsumenta.

Wszystkie państwa członkowskie określiły własne pułapy. Jeśli chodzi o Polskę, to pułap ten wynosi 35 tysięcy euro. Państwa członkowskie różne mają te pułapy, w zależności od tego, jak sobie to skalkulowały - jest to wachlarz od 5  tysięcy do 35 tysięcy euro, w przeliczeniu na waluty tam, gdzie nie obowiązuje euro.

Kolejna regulacja, istotna ze względu na zapisy projektu, dotyczy tak zwanych limitów podmiotowych. Obecnie szósta dyrektywa przewiduje limit wynoszący 5  tysięcy euro. Z tego, co wiem, tylko dwa państwa członkowskie korzystają z tak małego limitu, większość wystąpiła o jego podwyższenie. I tutaj już mamy dużą różnorodność, bo te zwolnienia kształtują się w granicach od 5 tysięcy do 80 tysięcy euro. W chwili obecnej Komisja proponuje fakultatywne rozwiązanie na zasadzie pułapu maksymalnego wynoszącego 100 tysięcy euro. W Polsce obowiązuje też limit 10 tysięcy euro, oczywiście uzyskany w drodze derogacji.

Charakterystyczna zmiana, jaką proponuje Komisja Europejska w tym systemie, polega na zastosowaniu właśnie systemu “one stop”, takiego mieszanego. Podatnik formalnie od strony dokumentacyjnej rozliczałby się w państwie, gdzie ma siedzibę, zaś sam zwrot płynąłby już od państwa, w którym dokonano tego zakupu. Czyli niejako, jak państwo pewnie zauważyli, większość tych obowiązków, która obecnie spoczywa na podatnikach, zostaje przeniesiona na administrację państwa, w którym ten podatnik będzie miał siedzibę. Obecnie jest tak, że podatnicy muszą składać te wnioski do administracji podatkowej państwa, gdzie dokonano zakupu. Po wejściu w życie tej dyrektywy sytuacja się zmieni, bowiem te wnioski, całość niejako wstępnej weryfikacji kompletności danych i poprawności wniosków będzie badana przez administrację w kraju, gdzie ten podatnik ma siedzibę.

No i jeden z ostatnich projektów to jest rozporządzenie, w odróżnieniu od poprzednich aktów, które są dyrektywami, czyli wymagają implementacji. Ten akt nie wymaga takiego przełożenia, on będzie miał zastosowanie bezpośrednie. Akt ten jest jakby wypadkową poprzednich regulacji i zakłada dostosowanie do przepisów nowych regulacji systemu kontrolnego funkcjonującego w handlu wewnątrzwspólnotowym, tak zwanego systemu VIES. Sprawa się tutaj troszeczkę komplikuje z racji tego, że wprowadzenie tego systemu pociąga za sobą ogromne koszty administracyjne, bowiem zupełnie niedawno strona polska wprowadziła system VIES, który obecnie funkcjonuje, i wprowadzenie systemu VIES II wymaga gruntownego przebudowania poprzedniego systemu.

Mogę jeszcze tutaj powiedzieć państwu, że w Komisji Europejskiej i na szczeblu Rady Unii Europejskiej toczą się tak jakby równolegle prace dotyczące wymagań tego systemu od strony informatycznej. I te prace już nie wyglądają tak optymistycznie, jak to zostało zapisane w merytorycznych aktach prawnych zawierających poszczególne mechanizmy.

Stąd też w uzasadnieniu stanowiska rządu jest wniosek, ażeby - zresztą inne państwa członkowskie też zgłaszają tego typu wątpliwości - przynajmniej odciągnąć w czasie wprowadzenie tego mechanizmu i poprosić Komisję Europejską, by dokładnie dokonała analizy i przedstawiła raport na temat funkcjonowania obecnego mechanizmu w systemie handlu elektronicznego Dopiero po takiej analizie można by było ewentualnie podjąć decyzję co do ewentualnych dalszych kroków rozszerzenia tego mechanizmu na inne sfery i inne dziedziny prawa podatkowego. Dziękuję.

Szanowni Państwo, trudno mi tu cokolwiek dodać do tego, co pani powiedziała. Oczywiście jest to bardzo skomplikowana sprawa i tu trzeba popierać stanowisko rządu. Bo jeżeli chodzi o te rozwiązania, które mają być przesunięte w czasie, i ten system informatyczny, to tutaj po stronie rządu jest bardzo duża niepewność co do tego, jak to będzie funkcjonowało.

Zastrzeżenia budzi również termin wejścia tej dyrektywy z dniem 1 lipca i to, co pani mówiła o zagrożeniach odnośnie do funkcjonowania systemów VIES i VIES II. Zachodzą tutaj dość duże zmiany, jest duża przebudowa i będzie konieczność przeszkolenia urzędników skarbowych do obsługi tego systemu, jak również przygotowania i uchwalenia odpowiednich przepisów w ustawodawstwie krajowym oraz przygotowywania samych podatników do nowych przepisów.

Dodatkowe obawy budzi fakt, iż w chwili obecnej występują problemy w dziedzinie wymiany informacji oraz przy przekazywaniu środków finansowych pomiędzy państwami członkowskimi, o czym pani również powiedziała. Chodzi też o to, że liczba podatników, którzy w tym wszystkim będą uczestniczyć, czyli w systemie “one stop” ma objąć nawet dwieście pięćdziesiąt tysięcy podmiotów. Tak więc skuteczność tych rozwiązań, kontrola, wymiana informacji, składanie deklaracji w jednym państwie członkowskim, tak zwana identyfikacja z przekazaniem środków finansowych do innego państwa, czyli do tak zwanego państwa konsumpcji, są jakby, o czym pani również informowała, w tym systemie informatycznym zagrożone.

Generalnie rzecz biorąc, strona rządowa już przedstawiła ocenę skutków prawnych w przypadku i jednej, i drugiej regulacji. Przyjęcie przez Radę wspomnianej dyrektywy spowoduje konieczność dostosowania części polskich regulacji dotyczących podatku od towarów i usług do nowych propozycji.

Jeśli chodzi o skutki społeczne, to przyjęcie przez Radę tej dyrektywy nie spowoduje w Polsce żadnych skutków społecznych.

Ocena skutków gospodarczych: przyjęcie przez radę tej dyrektywy również nie spowoduje znaczących skutków gospodarczych w Polsce. Zawężenie katalogu wyłączeń prawa do odliczania podatku naliczonego może w pewnych przypadkach stymulować sprzedaż. Chodzi tutaj przeważnie o leasing samochodów osobowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej oraz o wykonywanie uprawnień do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodów osobowych. Ale również tam można w niektórych przypadkach stosować wyłączenia, mimo tych ograniczeń.

Teraz ocena skutków finansowych. Nie jest możliwe dokładne wyliczenie skutków proponowanych zmian ze względu na brak szczegółowych danych. Wdrożenie projektowanych rozwiązań generuje określone skutki po stronie dochodowej i kosztowej budżetu. Po stronie dochodowej byłyby z tytułu ograniczenia wyłączeń z prawa do odliczania podatku naliczonego od nabycia i użytkowania samochodów osobowych w niektórych rodzajach działalności gospodarczej. Ujemne skutki budżetowe mogłyby wynosić około 50 milionów zł. Dla niektórych przedsiębiorców - bo ta ustawa ma korzystne zapisy w zakresie odliczeń - omawiana dyrektywa może też mieć nieznaczne pozytywne skutki.

Dziękuję bardzo.

(Senator Janusz Bargieł: Dziękuję.)

Jak zrozumiałem, pan senator proponuje podjęcie...

(Senator Janusz Bargieł: Aby poprzeć stanowisko rządu.)

...uchwały popierającej wniosek, z uwzględnieniem uwag zawartych w projekcie stanowiska rządu.

Ja myślę tak: jako koncepcja to wszystko ma jakiś sens i nawet mi się, prawdę mówiąc, podoba, natomiast mam wątpliwości, czy te skutki... Bo tu jest napisane, że one są niemożliwe do wyliczeń, ale pani minister mówiła o takich wielkościach jak pułapy własne, które są ustalane przez same państwa. Jak to się robi? Bo to chyba też ma potem wpływ na bilanse, na efekt końcowy, nawet na finansowy. Czy to jest uzgadniane, czy to jest jednomyślnie ustalane? Jak to jest przyjmowane?

Już mówię, Panie Senatorze. Otóż sytuacja jest taka, że... Tam było kilka limitów. Rozumiem, że w tej chwili pyta pan o sprzedaż wysyłkową?

(Senator Edmund Wittbrodt: O pułap własny.)

Mówiłam o różnych pułapach. Również przy sprzedaży wysyłkowej państwa to ustalają, z tym, że to limity dolne ustalone są dyrektywą. I jest drugi pułap, tak zwanych zwolnień podmiotowych. Określa, że do pewnej wysokości państwa niejako nie traktują podmiotu jako podatnika, on jest, co do zasady, podmiotowo zwolniony. Te regulacje, projekty tych dyrektyw, zwiększają limity, które obecnie są stosowane. W przypadku zwolnień podmiotowych, czyli sytuacji, kiedy działalność jest zwolniona z podatku, dyrektywa przewiduje tutaj pułap 5 tysięcy euro, ale daje też możliwość wynegocjowania różnych okresów przejściowych. I tutaj wszystkie państwa poza dwoma wynegocjowały dłuższe okresy przejściowe. Polska również tutaj coś wynegocjowała i ten limit w Polsce wynosi 10 tysięcy euro. Jak mówiłam, różne kraje mają tutaj różne limity. Zaczyna się to od 5 tysięcy - bodajże w Belgii mają ten limit w granicach 5 tysięcy - do 80 tysięcy, bo niektóre państwa mają nawet tak wysoki.

Z kolei w przypadku sprzedaży wysyłkowej państwa dyrektywa dopuszcza limit minimalny 35 tysięcy euro, natomiast jest też możliwość ustalenia wyższych limitów. I to już zależy od danego państwa. W zależności od tego, czy chce przyjąć więcej tych podatników, którzy będą się rejestrowali i płacili, rozliczali ten podatek w kraju konsumpcji, czy też nie jest tym zainteresowane, ustala ten pułap na niższym lub wyższym poziomie. To już zależy od wielu czynników, między innymi od konkurencyjności danej gospodarki, od wysokości stawki. I na przykład Polska wybrała tutaj ten najniższy limit, jaki można było ustalić, czyli 35 tysięcy euro, właśnie po to, żeby zachęcić podmioty z innych krajów do tego, aby po osiągnięciu tego pułapu rejestrowały się u nas i rozliczały ten podatek w kraju konsumpcji, czyli tam, gdzie dostarczają towary innym osobom.

(Senator Edmund Wittbrodt: Jest to autonomiczna decyzja państwa, tak?)

W związku z tym proponuję, żebyśmy w jednym głosowaniu załatwili - o ile tak można, Panie Mecenasie - wszystkie trzy sprawy, bo choć są to trzy akty, choć mamy do czynienia z trzema aktami prawnymi, to treść uchwały będzie tak samo brzmieć w każdym przypadku: Komisja Spraw Unii Europejskiej popiera projekt z uwzględnieniem uwag zawartych w projekcie stanowiska rządu.

Powinny być trzy głosowania, bo dotyczy to trzech opinii... Przepraszam.

Aha. No, jeśli takie jest stanowisko Biura Legislacyjnego, to nie mamy wyjścia, jak tylko trzykrotnie głosować i wygłaszać tę samą formułkę.

A więc sprawa pierwsza - wniosek dotyczący dyrektywy Rady nowelizującej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia rozwiązań z tytułu VAT... Tu jest sygnatura, podaję końcowe numery: 728-1.

Wniosek drugi, dotyczący dyrektywy Rady ustalającej szczegółowe przepisy dla zwrotu podatku VAT przedstawionych w dyrektywie 77/388/EWG dla podatników nieposiadających siedziby na terytorium kraju, ale posiadających siedzibę w innym państwie członkowskim - 728-2.

I wreszcie wniosek trzeci, dotyczący rozporządzenia Rady nowelizującego rozporządzenie nr 1798/2003 odnośnie wprowadzenia porozumień o współpracy administracyjnej w kontekście systemu “one stop” i procedury zwrotu podatku VAT - 728-3.

(Przewodnictwo obrad obejmuje przewodniczący Zygmunt Cybulski)

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Przechodzimy do punktu: omówienie planu pracy komisji na pierwsze półrocze bieżącego roku.

Już prawie miesiąc pracujemy w bieżącym roku. Chciałbym powiedzieć, że bardzo poważne zadania, które stoją przed nami, to chociażby sprawa omówienia wyników przewodnictwa holenderskiego i przyjęcie przewodnictwa luksemburskiego w Unii Europejskiej. Planujemy, że odbędzie się to w lutym.

Druga sprawa o szerokim zakresie to konferencja na temat Strategii Lizbońskiej. Jest wskazane, żeby to była konferencja ogólnosenacka. Byłoby to spotkanie z fachowcami z różnych dziedzin.

Chciałem przy tej sposobności przeprosić za to, że mnie nie było na początku, ale właśnie byłem na jednej z takich konferencji dotyczącej problemów wynikających ze Strategii Lizbońskiej. I między innymi wiceminister nauki i informatyzacji oraz wiceminister gospodarki przedstawiali tam swoje koncepcje na ten temat.

Tak więc włączenie się nas, jako Senatu, do tej poważnej debaty jest, zdaniem prezydium, niezwykle istotne. I to byśmy zrobili najdalej na początku marca. Dlaczego? Dlatego, że 16 i 17 marca odbędzie się w Brukseli debata na temat Strategii Lizbońskiej i w związku z tym dobrze by było, żebyśmy już mieli wtedy wnioski z naszego spotkania, żebyśmy znali pogląd naszego parlamentu, naszego Senatu na ten temat.

I wreszcie trzecia sprawa, a mianowicie wyjazdowe posiedzenie komisji na temat funkcjonowania wschodniej granicy Unii Europejskiej. Zaplanowaliśmy już w ubiegłym roku, żeby to się odbyło w tym roku. Temat jest tak bardzo ogólnie sformułowany, a sprawa dotyczy naszych głównych przejść granicznych na granicy wschodniej. Trzeba sobie postawić pytanie, na ile te przejścia graniczne mogą zapewnić realizację czy stosowanie umowy z Schengen, czy już jesteśmy na tyle zorganizowani i mamy na tyle dobre wyposażenie techniczne, żeby zaproponować Unii Europejskiej przystąpienie do tego traktatu i przyjęcie w pełni odpowiedzialności za wschodnią granicę. Oczywiście wybierzemy jedno z przejść. Ja sugerowałem, żeby to było przejście gdzieś w województwie białostockim, a spotkanie w Białymstoku, a dlaczego? No, bo dobrze by było porozmawiać na ten temat z władzami samorządowymi Białegostoku i usłyszeć, co oni mają do powiedzenia. Tak więc byłby to przegląd jakiegoś jednego dużego przejścia granicznego i wymiana poglądów z władzami samorządowymi w Białymstoku.

To byłby plan na to półrocze. I tak myślę, że na wszelki wypadek nie planujmy więcej, bo jeżeli stanie się tak, że parlament skróci swoje urzędowanie, swoją kadencję, to tyle będzie w sam raz, a jak nie skróci kadencji, no to będą wakacje, a wtedy na jesień już nie planujemy. Zrobi to następny Senat, następnej kadencji. Tak bym to widział.

Proszę bardzo, Panie i Panowie, o wyrażenie opinii wobec tego planu.

Jeśli chodzi o przejścia graniczne, to myślę, że rząd oczywiście informacje przygotuje, ale dobrze, że zwrócił uwagę na przejścia turystyczne. Jeśli chodzi o Białoruś, to tam w Kuźnicy w zasadzie przejścia są zrobione, natomiast problemem dla mieszkających tam ludzi są przejścia turystyczne i takie sąsiedzkie. Jest ważne, żebyśmy mieli o tym informację. Dziękuję.

Oczywiście to jest do poszerzenia. Tu nie chodzi o to, żeby akurat wyznaczyć Kuźnicę. Dlatego ja ostrożnie powiedziałem o przejściu na terenie administrowanym przez samorząd w Białymstoku.

Ja być może nie powinienem zabierać głosu, bo my już o tym dyskutowaliśmy na spotkaniu prezydium, ale generalnie myślę, że my powinniśmy zaplanować nie za wiele spraw, tylko te, które są kluczowe, ważne, i głębiej je omówić. Sądzę, że i Strategia Lizbońska i to, co jest w punkcie trzecim, jest niezwykle ważne. To, co zawiera punkt pierwszy, jest w zasadzie rutynowe. Ale trzeba też pamiętać o tym, że pewnie od przyszłego tygodnia albo przyszłego miesiąca czeka komisję dużo więcej zadań, w związku z tym, o czym była tutaj mowa na początku, czyli orzeczeniem trybunału. I bez względu na to, czy ustawa będzie zmieniana szybko, czy będzie to trwało dłużej - ale ta zmiana musi nastąpić - mniej lub bardziej formalnie będziemy musieli podjąć te duże zadania już teraz, po ustaleniu w przyszłym tygodniu...

(Przewodniczący Zygmunt Cybulski: Myślę, że KERM będzie przysyłał...)

Tak więc będzie dużo zadań bieżących. Myślę, że te zagadnienia są kluczowe i lepiej je pogłębiać niż zwiększać liczbę takich problemów.

Już poza protokołem: czy można zaplanować - w miarę możliwości - posiedzenia naszej komisji w czasie, kiedy zbiera się Senat? Może nawet od 8.00, 7.00 godziny rano...

(Głos z sali: Lub wieczorem.)

...lub wieczorem, żeby specjalnie nie dojeżdżać? Chociaż na miesiąc. Teraz są bardzo złe warunki pogodowe. Wyeliminowano z planu lotów niektóre samoloty i teraz, aby na przykład ze Szczecina dostać się do Warszawy, w takich warunkach to jest kwestia prawie całego dnia. A więc w miarę możliwości, żeby po prostu nie jeździć... Jeden miesiąc, niech minie ta zła aura. Mam taki wniosek. Dziękuję bardzo za jego ewentualne uwzględnienie, w miarę możliwości.

Myślę, że można by było ustalić w ten sposób, żebyśmy ewentualnie poświęcili dzień po zakończeniu posiedzenia.

(Głos z sali: Też byłoby dobrze. Albo dzień przed.)

(Głos z sali: Raczej po.)

(Głos z sali: I to, i to jest dobre.)

(Senator Czesława Christowa: Zwykle piątek jednak nam się urywa, w piątki już prawie nie ma posiedzeń, moglibyśmy zostać, to naprawdę ułatwi tym, co mieszkają daleko...)

Albo wcześniej, dzień przed...

(Senator Czesława Christowa: Dziękuję w imieniu tych, co dojeżdżają.)

Proszę bardzo, pan senator Wittbrodt.

Ja tutaj podpowiadałem panu przewodniczącemu, bo praktyka jest właściwie taka, że my staramy się to robić. Ale trzeba pamiętać o tym, że na przykład w tej chwili Senat nie ma żadnego posiedzenia, jest długa przerwa. Inna kwestia jest taka, że sprawy, które do nas wpływają, muszą być terminowo załatwione. Podejrzewam, że przy tych zadaniach będzie tak, czy będziemy chcieli, czy nie - wystarczy zobaczyć, jak Sejm obraduje - iż raz w tygodniu trzeba się będzie spotkać, bez względu na to, czy Senat...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Nie bez względu na to, czy będzie potrzeba, czy nie...

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No właśnie, bez względu na to, bo są kwestie terminowe. Nawet z formalnego punktu widzenia takie spotkania muszą się odbywać. Dotąd nie było właściwie tylu spotkań, wiele rzeczy załatwialiśmy w prezydium, bo staramy się tak robić.

Proszę, jeszcze pan senator Drzęźla.

Ja jeszcze chciałem poinformować Wysoką Komisję o dwóch sprawach. Państwo otrzymaliście informację o wizycie delegacji sekretariatu Parlamentu Europejskiego. Chciałbym zwrócić uwagę na to, że w ramach tej wizyty odbędzie się seminarium dla parlamentarzystów oraz urzędników Sejmu i Senatu. Będzie w sali konferencyjnej w nowym Domu Poselskim w dniu 25 stycznia, czyli w najbliższy wtorek, w godzinach od 9.00 do 13.00. Tam są zaplanowane bardzo ciekawe tematy, ściśle dotyczące zakresu naszych obowiązków. To jest jedna sprawa.

I druga sprawa. Mam tu przed sobą, proszę państwa, notatkę dotyczącą informacji rządu w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady o usługach na rynku wewnętrznym. Podjęliśmy decyzję o skierowaniu tej sprawy do rozpatrzenia przez komisje branżowe. Kiedy komisje branżowe nadeślą nam swoje opinie, rozpatrzymy tę sprawę na jednym z późniejszych posiedzeń naszej komisji. Dziękuję bardzo.

(Sekretarz Komisji Spraw Unii Europejskiej Lidia Śmietanko: Komisja musi zdecydować, czy zwróci się...)

(Senator Edmund Wittbrodt: Tak, to trzeba formalnie przegłosować.)

(Senator Bernard Drzęźla: Aha, to trzeba...)

(Senator Edmund Wittbrodt: To komisja musi wystąpić...)

(Przewodnictwo obrad obejmuje zastępca przewodniczącego Bernard Drzęźla)

Panie tu podpowiadają, że komisja musi się zgodzić, musi wyrazić akceptację dla takich działań, w związku z tym zwracam się do Wysokiej Komisji o formalne przegłosowanie... o ile jest taka akceptacja, oczywiście.

(Przewodnictwo obrad obejmuje przewodniczący Zygmunt Cybulski)

Kończę posiedzenie komisji.

Dziękuję paniom, dziękuję panom.

Zapis stenograficzny jest tekstem nieautoryzowanym.