Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Anny Kalaty

Szanowna Pani Minister!

Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU z 1997 r., nr 123, poz. 776) w art. 68c określa maksymalne dofinansowanie kosztów ze środków PFRON na działalność warsztatów terapii zajęciowej.

Kwoty tego dofinansowania w kolejnych latach ulegają zmniejszeniu, z 95% w roku 2007 do 85% w roku 2009 i latach następnych.

Z docierających do mnie informacji wynika, że istnieje duże prawdopodobieństwo ograniczenia liczby tego rodzaju działalności, zwłaszcza w zakresie realizowanym przez samorządy, w efekcie czego bezpośredni skutek działania tych przepisów i tak dotknie osoby niepełnosprawne.

W związku z tym uprzejmie proszę o udzielenie informacji i odpowiedzi co do poniższych kwestii:

Czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej dokonało analizy skutków działania wymienionego przepisu odnośnie do funkcjonowania warsztatów terapii zajęciowej w kolejnych latach?

Czy istnieją uzasadnione lub wręcz potwierdzone przesłanki ograniczenia dostępności osób niepełnosprawnych do usług warsztatów terapii zajęciowej?

Czy ministerstwo przewidziało alternatywne scenariusze w wypadku wystąpienia zagrożenia działalności warsztatów terapii zajęciowej, co będzie następstwem działania wspomnianych wyżej przepisów?

Z poważaniem
Roman Ludwiczuk
senator RP