Wydarzenia - Senat RP
 

Posiedzenie komisji międzyparlamentarnej Parlament Europejski - parlamenty narodowe poświęcone wspólnej polityce rolnej (WPR) do 2020 r.

12 lipca 2011 r. w Brukseli odbyło się posiedzenie komisji międzyparlamentarnej Parlament Europejski - parlamenty narodowe poświęcone wspólnej polityce rolnej (WPR) do 2020 r. W spotkaniu wziął udział przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi senator Jerzy Chróścikowski.

Jego celem było wsparcie dialogu między parlamentarzystami reprezentującymi parlamenty narodowe Unii Europejskiej i Parlamentem Europejskim i przyczynienie się do stworzenia silniejszej, bardziej skutecznej i sprawiedliwej WPR. Posiedzenie odbyło się w ważnym momencie - zaledwie na kilka miesięcy przed planowanym na październik 2011 r. przedstawieniem przez Komisję Europejską projektu reformy WPR. Było okazją do zabrania głosu w debacie na ten temat i zaproponowania kierunku zmian już na pierwszym etapie prac nad tą reformą.

Spotkanie otworzył przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi Parlamentu Europejskiego Paolo de Castro. Następnie głos zabrał senator J. Chróścikowski. Jak stwierdził, dotychczasowa debata o przyszłości WPR po 2013 r. pokazała, że istnieje potrzeba silnej polityki, która zapewni europejskiemu rolnictwu rozwój i nie pozwoli na stagnację. Powinna być ona sprawiedliwa i solidarna, a także stworzyć równe warunki konkurencji dla rolników ze wszystkich państw członkowskich.

Jak mówił senator J. Chróścikowski, nie można zapominać, że WPR jest nie tylko dla rolników, ale też dla unijnych konsumentów i podatników. Dlatego istotne jest zaprojektowanie jej w bardziej zrozumiały dla ogółu sposób, a także przedstawienie korzyści, jakich rolnicy przysparzają całemu społeczeństwu. W ocenie senatora, obecnie rolnictwo odpowiada nie tylko za dostarczenie żywności, ale także za ochronę środowiska, klimatu i krajobrazu, ochronę zwierząt i różnorodności biologicznej. Obywatele Unii Europejskiej oczekują zagwarantowania im produktów bezpiecznych, zróżnicowanych i wysokiej jakości, i te potrzeby należy uwzględnić w polityce rolnej Unii Europejskiej.

Zdaniem przewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, WPR powinna dawać szansę wszystkim systemom produkcji, nie tylko dużym i wyspecjalizowanym gospodarstwom, ale również małym. Jak mówił, powinno zależeć nam na tym, aby reformy nie miały charakteru zmian kosmetycznych i pozornych, ale rzeczywiście były reformami znaczącymi i wspierały także specyficzne sektory, często nawet te marginalne.

Oceniając przedstawioną perspektywę finansową na lata 2014-2020, senator J. Chróścikowski stwierdził, że zapowiedź zmniejszenia środków o około 10% i nowych - niby sprawiedliwszych, ale nie jednakowych dopłat bezpośrednich, jest niepokojąca. W jego opinii, należy przeciwdziałać różnicowaniu poziomu wsparcia rolnictwa między państwami członkowskimi i dążyć do wyrównania poziomu płatności bezpośrednich w całej Unii Europejskiej. Zróżnicowanie tego wsparcia, w szczególności na podstawie kryteriów historycznych i systemu okresów przejściowych w dochodzeniu do pełnych płatności nie jest do końca solidarne z celami WPR. Zdaniem senatora, może stanowić zagrożenie dla warunków konkurencji i spójności jednolitego rynku rolnego w Unii Europejskiej.

Podczas spotkania unijny komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich Dacian Cioloş stwierdził, że debata na temat przyszłości WPR powinna dotyczyć przede wszystkim bezpieczeństwa żywności, ochrony zasobów naturalnych i zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich. Zapewnił, że system płatności bezpośrednich będzie nadal w centrum tej polityki i będzie ukierunkowany na wspieranie dochodów rolniczych. Jak mówił, pomoc będzie przyznawana w sposób bardziej sprawiedliwy i znaczna jej część będzie przeznaczona na wzmocnienie konkurencyjności, a także na stabilizowanie sektora rolnego. WPR będzie również wspierać w sposób stabilny stałe programy rozwoju obszarów wiejskich.

Komisarz stwierdził także, że w produkcji rolniczej konieczny jest postęp, tak aby sprostać wyzwaniom globalnego bezpieczeństwa żywnościowego. W związku z tym więcej środków będzie przeznaczonych na badania naukowe i innowacyjność. Te wydatki w ramach nowego europejskiego partnerstwa w dziedzinie badań i innowacji będą stanowiły podstawę skutecznej strategii na rzecz zrównoważonego wzrostu produkcji rolnej i dostosowania jej do oczekiwań konsumentów.

Zdaniem D. Cioloşa, reforma WPR musi być ambitna. Musi także umożliwić europejskiemu rolnictwu wykorzystanie w pełni swojego potencjału w sposób zrównoważony, a także zapewnić bezpieczną żywność i odpowiedni standard życia rolników. W ramach nowej WPR należy dążyć do wsparcia aktywnych rolników i do większej równości w dystrybucji płatności.

Podczas brukselskiego spotkania eurodeputowany Albert Dess, autor sprawozdania w sprawie WPR do 2020 r. przygotowanego dla Parlamentu Europejskiego, poinformował, że mimo różnic między państwami w trakcie prac nad projektem dokumentu udało się wypracować kompromis i 90% wniosków Komisji Europejskiej zostało przyjętych przez parlament. Uznano, że środki przeznaczone na rolnictwo powinny być co najmniej na takim samym poziomie jak dotychczas. Wspólnym celem całej Europy powinno być dostarczenie konsumentom zdrowej żywności, a w ramach I i II filara ich podział powinien być odpowiedni. WPR nie może być tak bardzo zbiurokratyzowana. Poinformował również, że musi dojść do wyrównania płatności bezpośrednich, a do 2013 r. wiele gruntów rolnych powinno zostać przekształconych w tereny zielone.

W trakcie dyskusji uczestnicy spotkania byli zgodni co do konieczności umocnienia WPR i stawienia czoła wyzwaniom związanym z bezpieczeństwem żywności, zmianami klimatu, erozją gleby, jakością wody, bioróżnorodnością, równowagą terytorialną, a także zapewnieniem rolnikom odpowiedniego udziału w przychodach.

Debat podczas posiedzenia komisji międzyparlamentarnej skupiła się przede wszystkim na następujących kwestiach:

  • ekologizacja WPR - jak ambitne cele stawiane są w tej kwestii i jakie środki planowane są na ich realizację;
  • cele dystrybucji funduszy WPR w państwach członkowskich;
  • dopłaty bezpośrednie - beneficjenci (aktywni rolnicy?), ewentualne ograniczenia;
  • uproszczenie systemu dopłat bezpośrednich, a także konkretnych programów skierowanych do drobnych rolników;
  • przyszłość regulacji rynków - w jaki sposób można poradzić sobie ze skrajną niestabilnością, a także jak zapewnić rolnikom odpowiedni udział w dochodach w łańcuchu żywnościowym;
  • rozwój wsi - w jaki sposób utrzymać źródła dochodu europejskich społeczności wiejskich;
  • środki na wsparcie młodych rolników i redukowanie negatywnych konsekwencji zastępowalności pokoleń w rolnictwie UE.