Oświadczenie złożone
przez senatora Bohdana Paszkowskiego
Oświadczenie skierowane do minister rozwoju regionalnego Elżbiety Bieńkowskiej
Moje oświadczenie dotyczy wykorzystywania środków z Unii Europejskiej w okresie programowania 2004-2006 oraz 2007-2013.
W maju bieżącego roku w prasie ukazywały się artykuły, z których wynikało, że samorządy wojewódzkie wstrzymały się z ogłaszaniem konkursów na projekty w ramach regionalnych programów operacyjnych. Powodem była informacja, która pojawiła się na stronach internetowych Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, że Komisja Europejska nie będzie dawać pieniędzy na inwestycje, w których ocena oddziaływania na środowisko została przygotowana niezgodnie z przepisami unijnymi, choć zgodnie z prawem polskim.
Ministerstwo Rozwoju Regionalnego do czasu zmiany przepisów ustawowych, miało te sprawę rozwiązać poprzez przyjęcie uzgodnionych z Komisją Europejską wytycznych. W związku z tą sytuacją proszę o wyjaśnienie, czy opisane stanowisko samorządów wojewódzkich zostało przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego zmienione na skutek działań resortu.
Ponadto proszę o odpowiedź, w jakim terminie przewidywane jest uchwalenie przedmiotowych przepisów ustawowych.
Proszę również o wyjaśnienie, czy w chwili obecnej, według oceny Ministerstwa Rozwoju Regionalnego, nie istnieją innego rodzaju bariery formalne, które uniemożliwiają lub istotnie utrudniają uruchamianie projektów w ramach sektorowych lub innych programów operacyjnych w okresie programowania 2007-2013. Jeżeli są, to jakie, poprzez jakie działania i kiedy podejmowane przez Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, w ewentualnej współpracy z innymi resortami i instytucjami, zlikwidowane?
Jednocześnie, mając świadomość, iż kończy się okres wykorzystywania środków z Unii Europejskiej z poprzedniej perspektywy programowania 2004-2006, proszę o informację, jak przedstawia się sytuacja wykorzystania przez Polskę skierowanych do naszego kraju środków europejskich, w rozbiciu na poszczególne programy operacyjne lub inne programy wsparcia.
Proszę ponadto o wyjaśnienie, czy zdarzyły się już przypadki konieczności zwrotu przez beneficjentów uzyskanych środków europejskich, z uwagi na niezgodne z obowiązującymi procedurami ich wykorzystanie, co wynikało z odpowiednich kontroli. Jakiej skali jest to zjawisko i jakiego rodzaju naruszenia są jego przyczyną?
senator RP
Bohdan Paszkowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Misiołka
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Jana Vincenta-Rostowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Na terenie Polski wiele podmiotów gospodarczych realizuje inwestycje polegające na budowie sieci wodociągowo-kanalizacyjnych, ciepłowniczych i innych. Często jednakże bywa, że budowa tych sieci napotyka na trudności związane z brakiem możliwości uzyskania zgody od właścicieli nieruchomości na umiejscowienie na ich terenie powyższych urządzeń. Dzieje się tak dlatego, iż aby przeprowadzić inwestycje przez nieruchomości, odpowiedni organ (wójt, burmistrz, starosta, prezydent miasta) jest zmuszony wydać decyzje w trybie przepisów k.p.a. o przeprowadzeniu przez teren nieruchomości sieci, o których mowa powyżej. W takiej sytuacji właścicielowi nieruchomości lub jej wieczystemu użytkownikowi przysługuje odszkodowanie na podstawie art. 128-135 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Odszkodowanie to na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z taką samą sytuacją mamy do czynienia w przypadku opisanym w art. 124 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a więc w sytuacji ograniczenia, w drodze decyzji właściwego organu, sposobu korzystania z nieruchomości w celu przeprowadzenia na niej omawianych urządzeń. Innymi słowy, w przypadku braku zgody właściciela lub wieczystego użytkownika na przeprowadzenie przez jego nieruchomość omawianych urządzeń, przysługuje mu odszkodowanie, które jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednakże wówczas, gdy strony, a więc organ gminy oraz właściciel nieruchomości, dojdą do porozumienia i zawrą w przedmiotowym zakresie umowę, to zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskane w ten sposób przez właściciela nieruchomości odszkodowanie stanowi przychód podlegający opodatkowaniu. W obu przytoczonych przypadkach wysokość odszkodowania jest ustalana na podstawie opinii biegłego rzeczoznawcy, a tym samym w odniesieniu do tej samej nieruchomości jej wysokość za każdym razem będzie taka sama. Oczywiście właściciele nieruchomości, zdając sobie z tego sprawę, celowo nie wyrażają zgody na przeprowadzanie przez swoje grunty instalacji, aby zatrzymać dla siebie kwotę odszkodowania bez pomniejszania jej o podatek dochodowy, który byliby zobowiązani zapłacić, gdyby wyrazili zgodę na inwestycje w drodze rokowań. Sytuacja taka powoduje przewlekanie inwestycji w czasie, co z kolei ma wpływ na uzyskiwanie środków z Unii Europejskiej, a także na realizację zadań inwestycyjnych gminy.
Proszę o poinformowanie, jakie kroki zamierza podjąć Ministerstwo Finansów w celu zlikwidowania tego dualizmu, jako że źródłem korzyści dla właściciela nieruchomości jest w obu przypadkach skarb gminy, a wysokość odszkodowania w stosunku do konkretnej nieruchomości jest taka sama, zależna od jej wielkości lub położenia.
Proszę również o rozważenie możliwości zmiany przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w taki sposób, aby osoby, które uzyskały odszkodowanie, obojętne, w jakim trybie, a więc w omawianym przypadku także te, które otrzymały odszkodowanie w wyniku zawartej ugody, mogły korzystać ze zwolnień z podatku dochodowego.
Z poważaniem
Andrzej Misiołek
Oświadczenie złożone
przez senatora Ryszarda Bendera
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska
Od chwili przejęcia rządów w Polsce przez pana i pańską partię niektórzy prominentni jej przedstawiciele coraz częściej przejawiają niechęć, a nawet agresję wobec ludzi Kościoła. Nie widać, aby podejmował pan jakiekolwiek istotne kroki mające temu przeciwdziałać.
Najjaskrawszym przykładem ewidentnej agresji wobec Kościoła są uporczywe działania oraz inwektywy posła Janusza Palikota wymierzone w ojca Tadeusza Rydzyka, redemptorystę, dyrektora Radia Maryja. Poseł ów dał się poznać szerokim kręgom społecznym, głównie za pośrednictwem mediów, dzięki wyreżyserowanym wystąpieniom z pogranicza pornografii. Przejawia on w szczególności swoistą obsesję na punkcie ojca Tadeusza Rydzyka i Radia Maryja. Przywodzi ona na myśl równie obsesyjne ataki na Kościół i duchowieństwo katolickie, w których specjalizuje się Goebbels propagandy stanu wojennego, Jerzy Urban, na łamach rynsztokowego tygodnika "Nie". Poseł Palikot w swoich seansach nienawiści nie tylko lży polskiego kapłana, ale posuwa się wręcz do podżegania do przestępstwa, wzywając do aresztowania ojca Tadeusza Rydzyka na pięć lat. Zresztą nie tylko wzywanie do uwięzienia księdza przypomina metody komunistów. Poseł Palikot używa wobec kapłana określenia "szatan", tak samo, jak czynił to w Rosji sowieckiej stalinowski propagandzista Jemielian Jarosławski, który na łamach pisma "Antyreligioznik" nazywał szatanem arcybiskupa Jana Cieplaka, skazanego w Związku Sowieckim na karę śmierci, cudem ocalonego dzięki wymianie w 1924 r. na Bolesława Bieruta, bolszewickiego agenta z Polski.
Czy według Pana Premiera dobrze służy interesowi Polski i Pana partii działalność posła, który tak literalnie wpisuje się w najgorsze komunistyczne tradycje walki z Kościołem? Pragnę zapytać, czy potrafi Pan Premier i przewodniczący Platformy Obywatelskiej przywołać tego człowieka do porządku. Będę wdzięczny Panu Premierowi za szczerą i pogłębioną odpowiedź, do której jako senator mam prawo i o którą gorąco proszę.
Ryszard Bender
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senator Małgorzatę Adamczak
Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak
Szanowna Pani Minister!
W zawiązku z wieloma sygnałami, które dochodzą do mnie od osób prowadzących domy pomocy społecznej, zwracam się do Pani z uprzejmą prośbą o zwrócenie uwagi na następujący i jakże ważny problem.
Powiaty, które zgodnie z art. 152 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej - DzU z 2004 r. nr 64 poz. 593 ze zmianami - w prowadzonych przez siebie domach pomocy społecznej osiągnęły wymagany przepisami standard usług, dziś nie otrzymują wsparcia na funkcjonowanie swoich placówek, których prowadzenie ze względu na osiągnięty standard jest kosztowne. Ale powiaty, które zlekceważyły zapisy tego artykułu ustawy o pomocy społecznej, są dziś preferowane w otrzymywaniu środków z budżetu państwa za pośrednictwem wojewodów.
Do 31 grudnia 2006 r. obowiązywał zapis: "domy pomocy społecznej, które nie osiągają obowiązującego standardu, są obowiązane do opracowania i realizacji programu naprawczego do końca 2006 r." Wypełniając go, niektóre powiaty osiągnęły wymagany standard, mimo że nie otrzymały na ten cel środków z budżetu państwa. Efektem realizacji w domach pomocy społecznej usług na określanym w standardzie poziomie, wymagającym środków większych niż dotychczas otrzymywane z tytułu prowadzenia tych domów, są między innymi zadłużenia powiatów oraz rażąco niskie pensje pracowników.
31 grudnia 2006 r. wydłużono czas osiągnięcia standardów do końca 2010 r. Dodatkowo pojawiły się w budżecie państwa środki na wsparcie placówek dochodzących do standardów. W ten sposób administracja rządowa karze powiaty, które wywiązały się ze swego obowiązku w terminie, pomijaniem ich w udzielaniu wsparcia finansowego. Jako posiadające wymagany przepisami standard nie są one uprawnione do otrzymania dodatkowych środków, które są konieczne do utrzymania osiągniętego standardu, a zwłaszcza do zwiększenia wynagrodzeń pracowników, których kosztem dochodzono do tych standardów. Powiaty, które nie wywiązały się z obowiązku osiągnięcia standardu do końca 2006 r., otrzymały z tego powodu podwójną nagrodę: wydłużono im bez żadnych konsekwencji czas na osiągnięcie standardu oraz umożliwiono otrzymanie dodatkowego wsparcie finansowego na ten cel. Dlatego niezbędne, konieczne i pilne jest obecnie wsparcie bieżącej działalności domów pomocy społecznej, które osiągnęły standard, gdyż pozwoli to na prawidłowe funkcjonowanie tych placówek w bardzo trudnym okresie ponoszenia przez nie kosztów zrealizowania programów naprawczych, na przykład spłaty kredytów, i wyrównywania znaczących i palących zaległości płacowych wobec pracowników placówek pomocy społecznej. Zaległości te powstały w poprzednich latach, kiedy priorytetem w wydatkach domów było osiągnięcie standardu.
Proszę uprzejmie o odpowiedź na moje pytanie, czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej dostrzega ten problem i w jaki sposób ma zamiar go rozwiązać.
Z wyrazami szacunku
Małgorzata Adamczak
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Skorupę
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Jana Vincenta-Rostowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
W mediach co i rusz porusza się kwestię działań antykorupcyjnych i składanych między innymi w ramach tych działań oświadczeń majątkowych funkcjonariuszy publicznych czy państwowych. Nigdy bliżej problemem tym się nie interesowałem, choć podzielam zdanie o konieczności takich działań. Jednak w związku z przekazaniem mi pewnych faktów mam olbrzymie wątpliwości, czy prowadzone działania w tym zakresie nie są robione na siłę, a nawet celowo, bezzasadnie i niezgodnie z prawem.
Po pierwsze, jeżeli kodeks prawny jasno definiuje, kto jest funkcjonariuszem publicznym, a inne przepisy, kto jest funkcjonariuszem państwowym, to dlaczego istnieją wyjątki i wszystkie wymienione tam osoby nie są zobowiązane do składania oświadczeń majątkowych? Czy to jest logiczne? Chyba nie.
Po drugie, dlaczego funkcjonariusze zobowiązani do składania oświadczeń majątkowych nie mają obowiązku podawać w nich tych samych informacji majątkowych.
Po trzecie, istnieje prawdopodobieństwo, że urzędy skarbowe, urzędy kontroli skarbowej czy prokuratury są starannie i celowo manipulowane bezzasadnymi doniesieniami składanymi najczęściej wzajemnie przez przeciwników politycznych. Prowadzą one kuriozalne i kosztochłonne postępowania. Dysponuję przykładem tego, dotyczącym jednego z samorządowców, i w razie potrzeby przekażę te informacje Panu Ministrowi. Chodziłoby o to, aby przynajmniej przeprosić tę osobę za kilkunastomiesięczne bezzasadne postępowanie kontrolne oraz za skierowanie przez urząd kontroli skarbowej wniosku do prokuratury o wszczęcie postępowania karnego pomimo oczywistej wiedzy, że przestępstwa tego nie popełniono!
Panie Ministrze!
Najbardziej jednak zadziwia fakt, że kontrolujący poselskie, senatorskie czy samorządowe oświadczenia majątkowe urzędnicy sami składają je na całkowicie innych niż my formularzach, z których wyłączono obowiązek podawania najistotniejszych informacji, których z kolei nierzetelność najczęściej się nam zarzuca. Jak Pan Minister łatwo zauważy, formularze oświadczeń majątkowych składanych na przykład przez podwładnych Pana Ministra, w tym osób bezpośrednio odpowiedzialnych za kontrolę tychże, różnią się zasadniczo od formularzy oświadczeń składanych przez radnych czy też posłów i senatorów RP. Nam każe się na przykład dokładnie oszacować zgromadzony i posiadany majątek, w tym zawartość niezwykle trudnych do oszacowania lokali mieszkaniowych, budynków czy nieruchomości rolnych, których ceny zmieniają się jak w kalejdoskopie, a podwładni Pana Ministra, którzy nas kontrolują, na przykład z inspektoratu kontroli skarbowej, w ogóle nie muszą tego majątku oszacować, bo w swoich formularzach nie mają takich rubryk! Na marginesie warto dodać, że nie wiadomo jakim majątkiem dysponuje Główny Inspektor Kontroli Skarbowej, bo jego oświadczenia majątkowego, pomimo takiego obowiązku, w ogóle nie ma w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów.
Po przedstawieniu powyższego ośmielam się stwierdzić, że w kwestii składania oświadczeń majątkowych panuje ogromny chaos. Wydaje się oczywistym, że przy takim chaosie należy w trybie natychmiastowym przystąpić do ujednolicenia prawa, w tym zwłaszcza do ujednolicenia grona osób, które mają obowiązek składać oświadczenia majątkowe i ujednolicenia wzoru składanych oświadczeń majątkowych.
Tadeusz Skorupa
Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Ortyla
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego RP Zbigniewa Ćwiąkalskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Z głębokim niepokojem przyjąłem kolejne informacje prasowe dotyczące proponowanych zmian w zakresie dostępu do zawodów prawniczych. Szczególny niepokój budzi pojawiająca się informacja, jakoby Ministerstwo Sprawiedliwości planowało powrót do bardzo już w przeszłości krytykowanych limitów przyjęć na aplikacje prawnicze.
Należy stwierdzić, iż dzisiaj w Polsce usługi prawnicze są niezwykle drogie, mało dostępne i niejednokrotnie ich jakość pozostawia wiele do życzenia. Wiem z doświadczenia, że przeciętny obywatel jest bardzo często pozbawiony pomocy profesjonalisty, gdyż często po prostu nie stać go na skorzystanie z tychże usług, a pomoc profesjonalisty z urzędu bywa czystą fikcją. Rozwiązaniem tego problemu jest zwiększenie konkurencyjności na rynku usług prawniczych. Jak dowodzi ekonomia, wbrew temu, co twierdzą niektórzy, tylko i wyłącznie zdrowa konkurencja sprawi, że usługi takie będą i tańsze, a zarazem bardziej dostępne, i lepsze pod względem ich jakości. Tymczasem z informacji prasowych wynika, że ministerstwo planuje ograniczenie dostępu do zawodu prawnika dla młodych osób. Takie stanowisko powinno budzić i budzi stanowczy sprzeciw. Argumentem, jaki pada za ograniczeniem liczby aplikantów, jest niewydolność korporacji prawniczych, jeśli chodzi o szkolenie tak dużej liczby aplikantów.
Wobec powyższego, jeśli korporacje prawnicze nie radzą sobie w sposób należyty w szkoleniu przyszłych prawników, moim zdaniem nie należy ograniczać ich liczby, lecz wprowadzić takie zmiany systemowe, które umożliwią młodym absolwentom prawa wykonywanie ich wymarzonego zawodu bez konieczności odbywania aplikacji prawniczej. Takie możliwości daje ustawa o zasadach świadczenia usług prawnych i doradcach prawnych. Wprowadza ona stopniowy dostęp do zawodu prawnika, co jednocześnie zwiększa bezpieczeństwo klienta. Już dziś widać, że działające na rynku biura doradztwa prawnego doskonale dają sobie radę, jeśli chodzi o obsługę prawną przedsiębiorców, i znalazły szerokie uznanie w oczach klientów jako pomoc pozasądowa.
Tym bardziej dziwi - ufam, że jest to nieprawdziwa informacja - że ministerstwo planuje weryfikować już działających doradców prawnych, których, co ważne, rynek już niezwykle pozytywnie zweryfikował. Weryfikującymi mieliby być członkowie korporacji prawniczych. Takie stanowisko w państwie prawa, jakim jest Polska, jest nie do przyjęcia. Nie do przyjęcia jest także teza, że doradcy nie mogą mieć takich samych uprawnień, co adwokaci, gdyż wtedy ci drudzy byliby niepotrzebni. Nie rozumiem takiego stanowiska. Tylko i wyłącznie od klienta powinno zależeć, czy wybierze on jako swego pełnomocnika osobę z korporacji, czy też przedsiębiorcę, który z tejże korporacji się nie wywodzi.
Ponadto ustawa o doradcach prawnych wychodzi naprzeciw tendencjom europejskim, jeśli wziąć pod uwagę stopniowe znoszenie barier w dostępności do poszczególnych zawodów prawniczych. Podkreślę przy tym, że w orzeczeniu z lutego 2002 r. ETS uznał, iż wszelkiego rodzaju samorządy posiadające prawo do danego zawodu są tylko związkami przedsiębiorców. Wobec powyższego, jako przedsiębiorcy nie mogą oni posiadać monopolu na wykonywanie usług prawniczych ani decydować, kto ma takowy zawód wykonywać.
Kończąc, zwracam się do Pana Ministra o jasne wyrażenie swojej koncepcji zmiany przepisów prawa w tym względzie, ufając jednocześnie, iż fakt, że jest Pan członkiem jednej z korporacji prawniczych nie wpłynie w żaden sposób na jakiekolwiek jednostronne podejście do prezentowanych powyżej problemów.
Z poważaniem
Władysław Ortyl
Oświadczenie złożone
przez senatora Norberta Krajczego
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
W imieniu Stowarzyszenia Menedżerów Ochrony Zdrowia, dyrektorów zakładów opieki zdrowotnej, zwracam się do Pani Minister z prośbą o zajęcie się tematem nierównego traktowania zarządzanych przez nich podmiotów - SPZOZ. Dyrektorzy dobrze zarządzający placówkami ochrony zdrowia i przez to niemający długów są jednocześnie karani przez rządzących, gdyż nie otrzymują dodatkowych środków, tak jak jednostki zadłużone.
Dotyczy to tak zwanej ustawy 203, w przypadku której dyrektorzy jednostek, którzy wypłacili pracownikom należne podwyżki, a następnie chcieli poprzez rozprawy sądowe zwrotu swoich nakładów, wskazując przy tym ministra skarbu czy ministra finansów, zwrotu poniesionych nakładów nie otrzymali.
Dokonywano już dwukrotnych oddłużeń placówek służby zdrowia i wówczas też dobrze zarządzane jednostki nie miały przekazywanych środków finansowych w ramach tak zwanej restrukturyzacji. Milionowe dotacje otrzymywały tylko szpitale zadłużone. Obecny rząd proponuje oddłużenie placówek ochrony zdrowia, a następnie przekształcenie w spółki prawa handlowego. Także i tutaj dla niezadłużonych jednostek ochrony zdrowia nie ma żadnych planów. Czy za dobre zarządzanie otrzymają one dodatkowe środki finansowe na zakup sprzętu lub nowe inwestycje?
Z przedstawionych sytuacji wynika, że dobrze zarządzane jednostki regularnie są karane i od kolejnych ekip rządowych nie otrzymują niezbędnych im środków finansowych, które mogłyby przeznaczyć na podwyżki płac czy na amortyzację sprzętu medycznego.
Proszę o zajęcie się tym tematem.
Z poważaniem
Norbert Krajczy
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Jurcewicza
Oświadczenie skierowane do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Chciałbym zasygnalizować Panu Ministrowi ważny problem dotyczący wniosków o dofinansowanie zadań w ramach programu "Rozwój infrastruktury i szkolnictwa artystycznego" w zadaniu "Współfinansowanie zakupu i modernizacji trwałego wyposażenia do prowadzenia działalności kulturalnej, w tym działalności filmowej".
Program ten dotyczy wszystkich projektów, zarówno dużych, regionalnych, o istotnym znaczeniu kulturowym, jak i małych, lokalnych. Niestety, projekty lokalne mają niewielkie szanse na wsparcie, mimo spełnienia warunków formalnych. Rzeczywiście, są one mniej znaczące w perspektywie ogólnokrajowej, ale bardzo ważne dla małych społeczności lokalnych.
Przykładem tego typu wniosku jest projekt, który złożyła Miejska Biblioteka Publiczna - Centrum Kultury w Pieszycach. Projekt ten dotyczy stworzenia sieci informatycznej obejmującej biblioteki powiatu dzierżoniowskiego.
Dlatego zwracam się do Pana Ministra z prośbą o przeanalizowanie możliwości wydzielenia środków finansowych na małe projekty w ramach wymienionego programu.
Z wyrazami szacunku
Stanisław Jurcewicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Jurcewicza
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Aleksandra Grada
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z licznymi pytaniami od osób, które starają się o rekompensatę za pozostawione mienie zabużańskie, zwracam się do Pana Ministra z zapytaniem, w jaki sposób i kiedy Ministerstwo Skarbu zamierza usprawnić system wypłat za to mienie. W wielu przypadkach o rekompensaty występują osoby w podeszłym wieku, a długi okres oczekiwania na załatwienie sprawy wywołuje ogromne zniecierpliwienie i niezadowolenie.
Proszę o informację dotyczą rozwiązania tego problemu.
Z wyrazami szacunku
Stanisław Jurcewicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Zientarskiego
Oświadczenie skierowane do ministra skarbu państwa Aleksandra Grada
Szanowny Panie Ministrze!
Przedmiotem niniejszego oświadczenia pragnę uczynić sytuację osób ubiegających się o uzyskanie rekompensaty za mienie pozostawione poza granicami Polski w związku z II wojną światową.
Przewlekłość postępowań o przyznanie prawa do rekompensaty, prowadzonych przez urzędy wojewódzkie, urąga wszelkim standardom określonym w przepisach postępowania administracyjnego czy w konstytucji. Przewlekłość postępowań występuje również na poziomie organu drugiej instancji, którym w przedmiotowych sprawach jest minister skarbu.
Nadto pragnę zwrócić uwagę na to, iż już po uzyskaniu decyzji o przyznaniu rekompensaty uprawnieni mają problemy z realizacją uprawnień. Sam fakt uzyskania pozytywnej decyzji okazuje się swoistą fikcją, a problemem faktycznym pozostaje uzyskanie wypłaty pieniędzy czy też otrzymanie rekompensaty w innej formie.
Przykładem opisanej sytuacji jest sprawa pani Jadwigi Rychlewicz, która do mojego biura senatorskiego zgłosiła się z problemem związanym z ujawnieniem w rejestrze wojewódzkim wybranej formy realizacji prawa do rekompensaty. Wniosek o ujawnienie formy realizacji prawa do rekompensaty, złożony przez zainteresowaną do wojewody zachodniopomorskiego, spowodował wszczęcie procedury stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej prawo do rekompensaty. Początkowo sprawa wywołała spory kompetencyjne pomiędzy wojewodą zachodniopomorskim a ministrem skarbu państwa. Ostatecznie za organ właściwy uznano ministra skarbu państwa, który prowadzi postępowania oznaczone sygnaturami MSP/DERRiKA/6285/07 i DERRiUA-EW-6541-576/07. Dokumenty zostały przekazane przez wojewodę zachodniopomorskiego do Ministerstwa Skarbu Państwa w piśmie z dnia 15 października 2007 r.
Zainteresowana wielokrotnie czyniła starania o uzyskanie informacji, na jakim etapie znajduje się postępowanie w jej sprawie, jednak nie otrzymała odpowiedzi. Mimo upływu kilku miesięcy, postępowanie w sprawie nie zostało zakończone.
Pomijając całą skomplikowaną problematykę prawną spraw związanych z uzyskiwaniem prawa do rekompensaty, pragnę szczególną uwagę zwrócić na fakt, iż opieszałość organów prowadzi do przewlekłości postępowań, trwają one nawet kilka lat. Taka sytuacja stanowi zaprzeczenie wszystkich podstawowych zasad postępowania administracyjnego, w szczególności zasady szybkości postępowania, i powoduje podważenie zaufania obywateli do państwa. Dlatego też proszę o podjęcie działań zmierzających do usprawnienia funkcjonowania administracji prowadzącej postępowania z zakresu uzyskiwania rekompensat za pozostawione mienie w taki sposób, aby realizacja rekompensat stała się rzeczywistością, a przestała być fikcją.
Z wyrazami szacunku
Piotr B. Zientarski
Oświadczenie złożone
przez senatora Ireneusza Niewiarowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Z dużym zaniepokojeniem przyjąłem informację o odrzuceniu z przyczyn formalnych wniosku nr 3759/08 Zespołu Szkół Plastycznych w Kole dotyczącego wykonania inwestycyjnych prac konserwatorsko-budowlanych w zespole pałacowo-parkowym w Kościelcu. Wniosek Zespołu Szkół Plastycznych w Kole został złożony do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu "Dziedzictwo Kulturowe", priorytet 1 "Rewaloryzacja zabytków nieruchomych i ruchomych".
W ubiegłym roku decyzją starosty kolskiego zespół pałacowo-parkowy w Kościelcu przekazany został w trwały zarząd Zespołowi Szkół Plastycznych w Kole.
Zabytkowy pałac w Kościelcu z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku, wybudowany z fundacji hrabiów Kreutzów i otoczony siedemnastohektarowym parkiem z licznymi pomnikami przyrody, okazałym stawem oraz zabytkowymi obiektami dawnej architektury ogrodowej (ruiny romantyczne, meczet i minaret, sztuczna grota wyłożona tufem wulkanicznym sprowadzonym z Sycylii), jest jednym z najładniejszych obiektów zabytkowych wschodniej Wielkopolski. Do czasu przekazania przez starostę kolskiego pałacu w Kościelcu Zespołowi Szkół Plastycznych w Kole mieścił się w nim Oddział Zamiejscowy Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego. Po likwidacji siedziby oddziału w pałacu w Kościelcu i przeniesieniu jej do budynku bursy szkolnej w Kole pałac pozostał bez faktycznego gospodarza, wymontowano ogrzewanie, budynek stoi bez nadzoru i stopniowo niszczeje. Największe zagrożenie stwarza chyląca się ku upadkowi pałacowa wieża. W trakcie likwidowania Oddziału Zamiejscowego Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Kościelcu i przekazywania pałacu Zespołowi Szkół Plastycznych w Kole zarówno ze strony starosty kolskiego, jak i przedstawicieli Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego padały zapewnienia, że pałac już w 2008 r. zostanie objęty pracami konserwatorsko-remontowymi. Obecna sytuacja stawia realizację tych obietnic pod dużym znakiem zapytania, co musi budzić zaniepokojenie dalszymi losami kościeleckiego pałacu.
Ponadto pałac w Kościelcu - oprócz tego, że wymaga szybkiego i generalnego remontu - nie jest przystosowany do pełnienia funkcji obiektu dydaktycznego, brakuje tam zaplecza internatowego, nie ma też sali gimnastycznej. Będzie on wymagał dodatkowych, poza pracami konserwatorskimi, nakładów inwestycyjnych. Chcąc przenieść Zespół Szkół Plastycznych w Kole do pałacu w Kościelcu, należy także wziąć pod uwagę to, że obiekt ten powinien łączyć wówczas funkcję placówki dydaktycznej z funkcją zabytkowego pałacu, udostępnianego zwiedzającym, gdyż pałac w Kościelcu wpisany jest na mapę zabytków Wielkopolski.
Z ubolewaniem trzeba stwierdzić, że wskutek dotychczasowych decyzji doprowadzono do ograniczenia dobrze zorganizowanego i służącego rolnikom oraz mieszkańcom wsi systemu doradztwa rolniczego na obszarze całej wschodniej Wielkopolski, gdyż centrum tego systemu od dziesiątków lat (początki w dwudziestoleciu międzywojennym) stanowił pałac w Kościelcu. Obecnie brakuje pomysłu na właściwe zagospodarowanie zabytkowego obiektu, który zmuszony był opuścić Oddział Zamiejscowy Wielkopolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Proszę Pana Ministra o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania.
Czy w roku bieżącym przewidziane jest przeprowadzenie prac konserwatorsko-remontowych w zabytkowym zespole pałacowo-parkowym w Kościelcu?
Czy ze względu na późny termin, to jest połowę roku, przewiduje się podjęcie w bieżącym roku chociażby prac zabezpieczających budynek przed dalszym niszczeniem i dewastacją (uruchomienie ogrzewania, nadzór, zabezpieczenie konstrukcji wieży) ze środków przeznaczonych na utrzymanie obiektów Skarbu Państwa, będących w dyspozycji starosty kolskiego jako organu zarządzającego mieniem Skarbu Państwa?
Czy jest - a jeśli tak, to jaki - plan (harmonogram) przewidywanych prac konserwatorsko-remontowych, które mają być wykonane na terenie zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego w Kościelcu?
Z poważaniem
Ireneusz Niewiarowski
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Wojciechowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego oraz do ministra środowiska Macieja Nowickiego
W związku z wieloma krążącymi mitami dotyczącymi cen pasz niezawierających GMO, zwracam się do Panów Ministrów z następującymi pytaniami.
1. Jak długo rząd zamierza przedłużać termin wejścia w życie przepisu o zakazie karmienia zwierząt paszami genetycznie modyfikowanymi zamiast zaproponować producentom alternatywne formy pasz GMO? W chwili obecnej mamy ustawę o paszach, która de facto nie funkcjonuje.
2. Czy ministerstwo posiada kalkulacje odnośnie do cen pasz niezawierających w swym składzie roślin bez GMO? Jeśli nie, to czy resort zamierza prowadzić tego typu wyliczenia?
3. Jaki procent pasz dostępnych na polskim rynku nie zawiera GMO? Czy nie zachodzi podejrzenie zmonopolizowania polskiego rynku paszowego przez pasze GMO? Czy nie istnieje obawa permanentnego łamania prawa i braku możliwości dokonania przez producentów i hodowców rzetelnego wyboru ? Przecież konsument ma prawo wyboru, a producenci i hodowcy nabywający pasze są też konsumentami. Czy ministerstwo prowadzi monitoring rynku paszowego?
4. W jaki sposób ministerstwo zamierza informować rolników i hodowców o możliwościach karmienia zwierząt paszami niezawierającymi w swym składzie roślin genetycznie modyfikowanych?
5. Czy Ministerstwo pracuje nad programem wspierania uprawy roślin wysokobiałkowych w Polsce? Kiedy będzie on realizowany? Czy jest planowane - a jeśli tak, to w jakim zakresie - wsparcie rolników zajmujących się produkcją tych roślin? Takie wsparcie zachęciłoby rolników do produkcji takich roślin i skutecznie zastąpiłoby soję GMO w paszach.
6. Z opracowań naukowych wynika, iż jest możliwe zastąpienie soi GMO w paszach soją niemodyfikowaną, wyprodukowaną na Ukrainie i sprowadzoną z tego kraju. Czy prowadzone są prace nad nawiązaniem współpracy gospodarczej z Ukrainą w tym zakresie? Jeśli nie, to czy rząd zamierza rozważyć tę kwestię?
Proszę Panów Ministrów o wyjaśnienie i rozważenie tych niezwykle istotnych zagadnień.
Z poważaniem
Grzegorz Wojciechowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Wojciechowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego oraz do ministra środowiska Macieja Nowickiego
W dniu 27 maja bieżącego roku na posiedzeniu Rady Ministrów został przyjęty wieloletni Program Poprawy Odmian Roślin, którego celem jest uzyskiwanie nowych, bardziej wydajnych i jakościowo lepszych odmian roślin uprawnych, przeznaczonych między innymi do produkcji żywności i pasz.
W związku z tym zwracam się do Panów Ministrów z następującymi pytaniami.
1. Co oznacza określenie "ulepszone rośliny dla zrównoważonych AgroEkoSystemów, wysokiej jakości żywności i produkcji roślinnej na cele nieżywnościowe"? Jakie działania zostały zaplanowane, by zachować różnorodność biologiczną roślin uprawnych dla następnych pokoleń?
2. W jaki sposób zamierza się przeprowadzić badania, których celem jest "ocena skutków ewentualnej uprawy roślin genetycznie modyfikowanych dla produkcji rolniczej i środowiska"? Czy badania te będą prowadzone w otwartym środowisku? Kto będzie nadzorował te badania?
3. Z jakich środków rząd zamierza sfinansować koszt funkcjonowania programu?
4. Dlaczego nie ma podobnych programów badających możliwości tradycyjnego i ekologicznego rolnictwa?
Proszę zatem Panów Ministrów o wyjaśnienie tych niezwykle istotnych kwestii.
Z poważaniem
Grzegorz Wojciechowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Wojciechowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Panie Ministrze!
Składam oświadczenie w sprawie likwidacji objazdu dla pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej powyżej 8 t, poruszających się na drodze krajowej nr 12, na odcinku od Wadlewa do Piotrkowa Trybunalskiego.
Zwrócił się do mnie prezydent miasta Piotrkowa Trybunalskiego z prośbą o pomoc w sprawie utrzymania obowiązującego objazdu dla pojazdów o rzeczywistej masie całkowitej powyżej 8 t, poruszających się na drodze krajowej nr 12, na odcinku od m. Wadlew do m. Piotrków Trybunalski, przez Kącik - Mzurki. Otóż Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, Oddział w Łodzi, pismem z dnia 30 kwietnia 2008 r. poinformowała, iż z dniem 31 maja br. zostanie wprowadzona nowa organizacja ruchu i pojazdy tak zwanego ruchu ciężkiego zostaną wprowadzone do Piotrkowa Trybunalskiego.
W związku z zaistniałą sytuacją chciałbym zapytać Pana Ministra, co zostało zrobione, a dokładniej jakie naprawy zostały poczynione, że GDDKiA znosi obowiązujący zakaz? Na jakiej podstawie został zniesiony obowiązujący zakaz? Czy wprowadzenie ruchu ciężkiego do Piotrkowa Trybunalskiego nie wpłynie negatywnie na stan ulic i nie pogorszy warunków ruchu, a co najważniejsze nie będzie stanowić bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia i życia mieszkańców miasta?
Proszę Pana Ministra o wyjaśnienie i rozwiązanie opisanego problemu.
Z poważaniem
Grzegorz Wojciechowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Wojciechowskiego
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego
Panie Ministrze!
Zwrócił się do mnie rolnik, Pan Jan Szymczak, z prośbą o pomoc w sprawie zadłużenia powstałego w wyniku wypowiedzenia umowy preferencyjnego kredytu inwestycyjnego na zakup ziemi. Zwróciłem się w tej sprawie do Prezesa ARiMR. Niestety Agencja nie jest zainteresowana pomocą Państwu Alinie i Janowi Szymczakom (numer sprawy: DW-4530-182/i/07/RS/08) i "wyczerpała dopuszczalne przez obowiązujące prawo możliwości rozwiązania tej sprawy" (cytat z odpowiedzi ARiMR z dnia 13 maja 2008 r. na moje oświadczenie w niniejszej sprawie).
Problem rysuje się następująco: z chwilą uruchomienia programu rent strukturalnych rolnik zdecydował się przekazać gospodarstwo następcom. Jednakże przekazywane grunty były obciążone kredytem preferencyjnym na zakup ziemi. Nie chcąc obciążać następców długiem, postanowił spłacić zaciągnięty kredyt, łamiąc w ten sposób warunki umowy kredytowej. Niestety bank, przyjmując wcześniejszą spłatę kredytu, nie poinformował rolnika o karach grożących za wcześniejszą spłatę kredytu. Także notariusz, który sporządzał akt darowizny, nie uświadomił rolnikowi i jego następcom zagrożeń i dokonał aktu przeniesienia własności w zamian za rentę strukturalną, pomimo widniejących w księgach wieczystych obciążeń na rzecz banku. Niedoinformowany i nieświadomy finansowych konsekwencji rolnik, w dobrej wierze spłacił kredyt przed terminem, w wyniku czego musi zwrócić Agencji, za pośrednictwem banku, otrzymane dofinansowanie do oprocentowania kredytu wraz z karnymi odsetkami. Dla rolnika, który wraz z żoną (nieposiadającą żadnych dochodów, gdyż gospodarstwo było wspólne) utrzymuje się z renty strukturalnej, jest to kwota znacznie przekraczająca osiągane przez niego dochody.
W związku z trudną sytuacją dłużnika zwracam się z prośbą do Pana Ministra odpowiedzialnego za realizacją polityki rządu w dziedzinie rolnictwa i rozwoju wsi, a także nadzorującego i kontrolującego działalność ARiMR, o zapoznanie się ze sprawą i uwzględnienie wszelkich okoliczności łagodzących w sprawie Państwa Aliny i Jana Szymczaków. Niestety istnieje realna obawa, iż sprawa Państwa Szymczaków została potraktowana standardowo, a wręcz obcesowo przez urzędników Agencji i nie uwzględniono okoliczności szczególnych, zaistniałych w tej sprawie. Dlaczego Agencja i jej urzędnicy traktują rolników tak bezdusznie? Cały spór ciągnie się już bardzo długo, a odsetki karne przerosły wartość otrzymanych dopłat do kredytu. Suma należna do zwrotu wielokrotnie przekracza możliwości finansowe Państwa Aliny i Jana Szymczaków, którzy utrzymują się z renty strukturalnej Pana Szymczaka.
Z poważaniem
Grzegorz Wojciechowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Grzegorza Wojciechowskiego
Oświadczenie skierowane do prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska
Oświadczenie kieruję w sprawie nieuzyskania informacji od Rządu na temat płatności bezpośrednich.
Na posiedzeniu plenarnym Senatu w dniu 27 marca bieżącego roku omawiana była "Informacja dla Sejmu i Senatu RP o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w pracach Unii Europejskiej w okresie lipiec - grudzień 2007 r. (podczas Prezydencji portugalskiej)". W trakcie dyskusji zwróciłem się do przedstawiciela Rządu z prośbą o udzielenie informacji na temat struktury i poziomu płatności bezpośrednich w 2009 r. w związku z ewentualnymi zmianami systemowymi, które mogą wejść w życie na poziomie ustawodawstwa wspólnotowego. Niestety, do tej pory nie doczekałem się odpowiedzi.
W związku z powyższym ponownie zwracam się z zapytaniem, tym razem bezpośrednio do Pana Premiera, i bardzo proszę o udzielenie odpowiedzi.
Z poważaniem
Grzegorz Wojciechowski
Oświadczenie złożone
przez senatora Eryka Smulewicza
Oświadczenie skierowane do ministra środowiska Macieja Nowickiego
Zwracam się do Pana Ministra z prośbą o niewykluczanie gminy Łąck w powiecie płockim z Krajowego Programu Oczyszczania Ścieków Komunalnych ze względu na zbyt wysoki wskaźnik amortyzacji w przeliczeniu na jednego mieszkańca. Zadanie pod nazwą "Uporządkowanie gospodarki ściekowej w zlewni jezior: Ciechomickiego, Górskiego i Zdworskiego, w gminie Łąck" jest priorytetowym proekologicznym zadaniem inwestycyjnym gminy.
Aglomeracja Łąck została utworzona na mocy rozporządzenia nr 102 wojewody mazowieckiego z 5 października 2005 r. i tym samym wpisana do KPOŚK. Gmina Łąck charakteryzuje się znacznymi walorami przyrodniczymi. Cały teren gminy uznany został za obszar węzłowy rangi krajowej i międzynarodowej sieci ekologicznej Econet. Tereny te cechuje letniskowe i rekreacyjno-turystyczne zagospodarowanie. Szacunkowa liczba miejsc noclegowych przekracza cztery tysiące. Jeziora znajdujące się na terenie gminy są jednak intensywnie zanieczyszczane w wyniku dużego ruchu turystycznego.
Od kilku lat realizowane są na terenie gminy prace związane z poprawą czystości jezior. Umieszczenie aglomeracji Łąck w KPOŚK daje możliwość pozyskania środków finansowych na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie kanalizacji sanitarnej wraz z oczyszczalnią ścieków w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego. Gmina, planując finansowanie inwestycji z RPOWM, podjęła już działania w celu przygotowania przedsięwzięcia. Zlecono opracowanie koncepcji uporządkowania gospodarki ściekowej na terenie gminy. Przedmiotowe zadanie dotyczy sieci o długości około 57 km na terenie gminy Łąck wokół jezior Ciechomickiego, Górskiego i Zdworskiego.
Do dzisiaj gmina Łąck poniosła znaczne koszty związane z przygotowaniem przedsięwzięcia. Około 1 miliona zł wydatkowano na przygotowanie dokumentacji projektowej. Szacunkowy koszt całego przedsięwzięcia to 42 miliony zł przy rocznym budżecie gminy wynoszącym około 11 milionów zł. Jednocześnie zadanie zostało zakwalifikowane do dofinansowania w 2008 r. z propozycją pożyczki wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska w wysokości do 1 miliona 528 tysięcy zł.
Mając na uwadze znaczenie i wagę określonych wskaźników oceny dla zapewnienia maksymalnej efektywności i dużego oddziaływania projektów realizowanych z funduszy strukturalnych nie możemy zapominać o przypadkach wyjątkowych. Zaniechanie inwestycji może doprowadzić do pogorszenia stanu czystości jezior znajdujących się na terenie gminy Łąck, co będzie miało negatywny wymiar ekologiczny, a także niekorzystnie wpłynie na rozwój turystyki oraz gospodarki lokalnej i regionalnej.
Z poważaniem
Eryk Smulewicz
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Eryka Smulewicza
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego
Oświadczenie w sprawie propozycji zmian ułatwiających dostęp do działania "Ułatwianie startu młodym rolnikom" w ramach PROW 2007-2013.
W związku z niewielkim zainteresowaniem działaniem "Ułatwianie startu młodym rolnikom" w ramach PROW 2007-2013 oraz często zgłaszanymi przez młodych rolników uwagami pozwalam sobie je Panu Ministrowi przedstawić w celu analizy zasadności ewentualnego wprowadzenia ich w celu zwiększenia absorpcji środków.
W wypadku wnioskodawców składających wnioski do 30 czerwca 2008 r. należy rozważyć możliwość uzupełnienia powierzchni użytków rolnych gospodarstwa do wielkości średniej wojewódzkiej (krajowej) w ciągu stu osiemdziesięciu dni od otrzymania decyzji warunkowej. Umożliwi to aplikowanie o premię tym osobom, które spełniają wszystkie kryteria dostępu do działania za wyjątkiem posiadania gospodarstwa odpowiedniej wielkości, są jednak w stanie je powiększyć.
Obecny stan prawny wyklucza takich wnioskodawców. Składający wnioski do 30 czerwca 2008 r. już w dniu składania wniosku muszą posiadać właściwy areał - minimalnie odpowiednio ma to być średnia wojewódzka lub krajowa - a składający wnioski od 1 lipca 2007 r. do dnia złożenia wniosku nie mogą prowadzić działalności rolniczej, z wyjątkiem osób, które weszły w posiadanie gospodarstw w drodze spadku lub darowizn.
Należy uwzględnić specyfikę działów specjalnych produkcji rolnej i zwolnić osoby prowadzące lub zamierzające prowadzić tego typu działalność z wymogu posiadania gospodarstwa rolnego o wielkości użytków rolnych nie mniejszej niż średnia wojewódzka (krajowa). Następuje tu wyłączenie młodych osób, które prowadzą prężnie rozwijające się gospodarstwa rolne, wymagające inwestycji, a nie mogą skorzystać z pomocy w ramach MR, bo specjalizują się w prowadzeniu działów specjalnych niewymagających dużych powierzchni UR. Często są to gospodarstwa osiągające dobre wyniki ekonomiczne wyrażające się między innymi wysokim wskaźnikiem ESU.
Chodzi też o zwolnienie beneficjentów działania z wymogu pozostawania ubezpieczonym w KRUS z mocy ustawy i w pełnym zakresie jako rolników w ciągu trzyletniego okresu po wypłacie premii lub skrócenie tego okresu. Aktywność zawodowa w sferze innej niż rolnictwo nie wyklucza samodzielnego prowadzenia gospodarstwa rolnego. Dodatkowo nie motywuje to do uruchamiania pozarolniczej działalności gospodarczej.
Proszę Pana Ministra o ich realizację i podjęcie decyzji, czy zasadne byłoby wprowadzenie przedstawionych zmian w przedmiotowym działaniu z uwzględnieniem planowanych celów i wskaźników do osiągnięcia w wyniku realizacji tego działania.
Z poważaniem
Eryk Smulewicz
senator RP
Do wiadomości prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa Dariusza Wojtasika
Oświadczenie złożone
przez senatora Eryka Smulewicza
Oświadczenie skierowane do ministra rolnictwa i rozwoju wsi Marka Sawickiego
Proszę o podanie informacji na temat przebiegu działań realizowanych przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi związanych ze wsparciem rolników i samorządów z terenu powiatów płockiego i żuromińskiego, których dotknęła epidemia ptasiej grypy pod koniec ubiegłego roku.
Uprzejmie proszę o przedstawienie informacji na temat strat, jakie poniósł sektor drobiarski oraz lokalne samorządy, oraz informacji o wielkości rekompensat, jakie uzyskały te podmioty. Kiedy należy się spodziewać sfinalizowania wypłat stosownych rekompensat i odszkodowań?
Czy Komisja Europejska wyraziła zgodę na zastosowanie w tym wypadku tak zwanych nadzwyczajnych środków wsparcia, zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2777/75 z 29 października 1975 r.? Czy strona polska złożyła stosowny wniosek w tej sprawie do Komisji Europejskiej?
Z poważaniem
Eryk Smulewicz
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Tadeusza Gruszkę
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Panie Ministrze!
Moje oświadczenie dotyczy wymagających zmian procedur związanych z egzaminem na prawo jazdy kategorii B.
Obecnie w wielu ośrodkach egzaminacyjnych długość czasu oczekiwania na egzamin dochodzi nawet do dwóch miesięcy. Jest to rzecz skandaliczna, tym bardziej że ustawa mówi o trzydziestu dniach oczekiwania na egzamin od momentu złożenia stosownych dokumentów. Jedną z przyczyn tego stanu jest czas trwania egzaminu, który wynosi czterdzieści minut. Należy zastanowić się nad skróceniem czasu egzaminu, na przykład do dwudziestu pięciu minut. Skróciłoby to w istotny sposób okres oczekiwania na egzamin, ponadto zwiększyłaby się jego zdawalność. Jak podają różne statystyki, w pierwszym terminie zdaje od 10% do 20% osób ubiegających się o uprawnienia. Według mnie to nic dziwnego - mało kto jest w stanie przez czterdzieści minut wytrzymać stres związany z egzaminem. Na egzaminie trzeba wykonać wiele manewrów przy zachowaniu odpowiedniej koncentracji, a - jak się okazuje - najwięcej osób osiąga wynik negatywny po trzydziestej minucie egzaminu. Osoby te zdecydowanie przyczyniają się do tworzenia się dużych kolejek, są w nich ci, którzy od wielu miesięcy próbują zdać egzamin. Innym skutkiem długiego okresu oczekiwania na egzamin jest utrata kontaktu z samochodem po zaliczonym pozytywnie kursie, co powoduje utrudnienia w trakcie zdawania egzaminu.
Kolejna kwestia to wysokość opłaty za egzamin praktyczny. Dlaczego osoba, która często z kuriozalnych przyczyn, bo na przykład nie wskazała jakiegoś elementu przy sprawdzaniu świateł lub silnika, otrzymała negatywną ocenę i egzamin został przerwany, ponownie ma płacić 118 zł, to jest tyle samo, co za cały egzamin? W opinii społecznej jest to wielce bulwersujące i rażąco niesprawiedliwe. Uważam, że należy dokonać rozdziału opłat za czynności i manewry wykonywane na placu ośrodka egzaminacyjnego od części egzaminu w ruchu miejskim.
Mam nadzieję, że Pan Minister przychyli się do moich uwag i w możliwie najkrótszym czasie wprowadzi poprawki do odpowiednich przepisów prawa.
Z poważaniem
Tadeusz Gruszka
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Pawła Klimowicza
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
W związku z przyjęciem przez senacką Komisję Zdrowia w dniu 3 czerwca 2008 r. mojego wniosku o ustanowienie wieloletniego programu inwestycyjnego "Modernizacja Dziecięcego Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie - Prokocimiu", w imieniu środowiska lekarskiego, a także władz samorządu wojewódzkiego i gminnego, uprzejmie proszę Panią Minister o uwzględnienie tego postulatu już w 2009 r.
Budowę szpitala w Prokocimiu prowadzono etapami od lat sześćdziesiątych. Środki na ten cel pochodziły z dotacji rządu USA, następnie sponsorem szpitala została amerykańska fundacja Project HOPE. Dzięki jej wsparciu kontynuowano rozbudowę szpitala, pozyskiwano nowoczesne wyposażenie oraz szkolono lekarzy i pielęgniarki w wiodących ośrodkach medycznych na świecie. Pomoc strony amerykańskiej zakończyła się w 1995 r., kiedy szpital uznano za wystarczająco samodzielny.
Uniwersytecki Szpital Dziecięcy w Krakowie - Prokocimiu jest szpitalem ostatniej szansy dla najciężej chorych dzieci z terenu całego kraju. Dzieci leczone są w nim w zakresie wszystkich specjalności pediatrycznych i chirurgicznych. Szpital jest jedyną placówką w regionie, w której leczone są najcięższe przypadki wad wrodzonych, nowotworów, oparzenia, ofiary wypadków oraz wcześniaki ze skrajnie niską masą urodzeniową.
Znaczna część szpitala, a przede wszystkim zbudowane ponad czterdzieści lat temu sale operacyjne oraz oddziały intensywnej terapii nie spełniają już nowoczesnych standardów i muszą zostać szybko zmodernizowane. Ze względu na zakres koniecznych do realizacji przedsięwzięć modernizacja szpitala nie może zostać dokonana w ramach środków posiadanych przez jednostkę lub jej organ założycielski, czyli Uniwersytet Jagielloński.
Wprowadzenie w życie Narodowego Wieloletniego Programu Inwestycyjnego dla Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie - Prokocimiu pozwoliłoby władzom samorządowym na zaplanowanie na kolejne lata środków budżetowych niezbędnych do kompleksowej odnowy szpitala.
Z poważaniem
Paweł Klimowicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Pawła Klimowicza
Oświadczenie skierowane do ministra obrony narodowej Bogdana Klicha
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z koniecznością opuszczenia przez Policję Komisariatu IV w Krakowie dotychczas zajmowanej siedziby przy ulicy Mazowieckiej 112 w Krakowie i przeniesieniu się do tymczasowej siedziby przy ulicy Radzikowskiego 29, znajdującej się zarówno poza terenem Dzielnicy V Krowodrza, jak i Dzielnicy VI Bronowice oraz Dzielnicy VII Zwierzyniec, rady tych dzielnic wystąpiły do prezydenta miasta Krakowa o podjęcie wszelkich niezbędnych działań mających na celu przekazanie działek nr 167/44, 167/45, 167/47, 168 obr 2 Krowodrza na rzecz gminy miejskiej Kraków z przeznaczeniem pod budowę nowych siedzib Komisariatu IV Policji w Krakowie oraz Straży Miejskiej - Oddział Krowodrza w Krakowie.
Zwracam się więc do Pana Ministra z pytaniem, kiedy wymienione działki, znajdujące się aktualnie w zarządzie Wojska Polskiego, zostaną przekazane gminie Kraków, aby władze miasta mogły zrealizować uchwałę podjętą przez rady trzech jego dzielnic.
Z poważaniem
Paweł Klimowicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Pawła Klimowicza
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Zwracam się do Pana Ministra w następującej sprawie. Miasto Kraków niezwykle dotkliwie odczuwa brak północnej obwodnicy, której powstanie pozwoliłoby na zamknięcie autostradowego ringu wokół miasta. To ważne nie tylko ze względu na uciążliwy ruch tranzytowy, ale także ze względu na dławiące Kraków korki.
Północna obwodnica ma mieć długość około 12 km. Przewidywany koszt jej budowy to blisko miliard złotych. Z tego powodu inwestycja ta zdecydowanie przewyższa możliwości finansowe gminy Kraków oraz województwa małopolskiego. Samorządy te przeznaczyły 4 miliony zł na przygotowanie budowy północnej obwodnicy. Według planów pozwolenie na budowę byłoby gotowe w 2010 r. Ten wysiłek wskazuje, iż lokalnym społecznościom niezwykle zależy na realizacji tego ważnego przedsięwzięcia.
Dlatego też zwracam się do Pana Ministra z wnioskiem o wsparcie Krakowa w budowie północnej obwodnicy. Czy ministerstwo przewiduje finansowe włączenie się w budowę północnej obwodnicy dla Krakowa? W jakich latach przewiduje się budowę tej obwodnicy?
Z poważaniem
Paweł Klimowicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Andrzeja Owczarka
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. określa warunki sytuowania budynków zabezpieczające interesy właścicieli sąsiednich nieruchomości. W przypadku, gdy właściciel sąsiadującej działki wyraża zgodę na postawienie budynku w granicy, starostwo powiatowe zgodnie z art. 9 ustawy - Prawo budowlane (DzU Nr 156, poz. 118 z 2006 r.) zwraca się do ministra infrastruktury celem uzyskania upoważnienia do wyrażenia zgody.
Spraw takich jest dużo i urzędnicy w Ministerstwie Infrastruktury wydają, lub nie, zgodę bez wizji lokalnej.
Procedura taka bardzo wydłuża czas załatwienia sprawy, a odmowne decyzje urzędników nie zawsze są zrozumiałe dla petentów.
W związku z tym zwracam się do Pana Ministra, aby przy okazji nowelizacji zmienić ten przepis, pozwalając na podjęcie decyzji w sprawie zgody przez starostwa powiatowe przy zachowaniu kontroli ministra infrastruktury.
Łączę wyrazy szacunku
Andrzej Owczarek
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Karczewskiego
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Jana Vincenta-Rostowskiego.
Składam oświadczenie w sprawie obniżenia akcyzy na benzynę bezołowiową.
Wysokie ceny paliwa w Polsce przyczyniły się do wzrostu cen oraz niepokojów społecznych. Obecnie średnia cena najpopularniejszej benzyny E95 wynosi 4,55 zł, z czego 1,56 zł to akcyza, 0,80 zł - opłata paliwowa i 0,78 zł - podatek VAT. Akcyza na 1 l oleju napędowego wynosi 1,05 zł. Najbardziej pesymistyczne prognozy zapowiadają, że w okresie wakacji ceny benzyny mogą sięgnąć rzędu nawet 6 zł.
Dynamiczny wzrost cen paliw spowodował wzrost cen we wszystkich gałęziach gospodarki. Wysokie ceny ropy na polskim rynku odbijają się na budżecie obywateli i zmuszają ich do oszczędności. Taka sytuacja przyczynia się do zahamowania konsumpcji, a w konsekwencji zmniejszenia wpływów do budżetu.
Stawka minimalna, określona w tej dyrektywie unijnej, wynosi obecnie 1082 zł na 1 tysiąc l. Biorąc pod uwagę fakt, że stawka akcyzy na benzynę bezołowiową w Polsce to 1 tysiąc 565 zł na 1 tysiąc l, można dokonać obniżenia stawki nawet o 483 zł na 1 tysiąc l. Co więcej, zmniejszenie stawki akcyzy zmniejszy również podstawę do naliczania podatku VAT.
Biorąc to pod uwagę, zwracam się do Pana Ministra z apelem o podjęcie stosownych działań. Decyzja o obniżeniu akcyzy na benzynę, która pociągnie za sobą spadek cen paliw, jest priorytetowa i powinna zapaść bez zbędnej zwłoki.
Z poważaniem
Stanisław Karczewski
Oświadczenie złożone
przez senatora Stanisława Karczewskiego
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Składam oświadczenie w sprawie prac nad koszykiem świadczeń gwarantowanych.
Wczoraj w mediach ukazała się informacja dotycząca prac nad koszykiem świadczeń gwarantowanych. Wynika z niej, że Ministerstwo Zdrowia ma zamiar stworzyć nowy katalog świadczeń, a ten opracowany przez poprzednią ekipę wyrzucić do koszta.
Prawie rok temu ówczesny minister zdrowia, pan profesor Zbigniew Religa, przedstawił opracowany przez Agencję Oceny Technologii Medycznych koszyk świadczeń gwarantowanych. Pracowało nad nim kilkuset naukowców, autorytetów polskiej medycyny. Tytaniczna praca przyniosła świetne opracowanie, na podstawie którego można w krótkim czasie dokonać wyceny poszczególnych procedur medycznych. Ówczesna opozycja - z Panią Minister na czele - oburzona była brakiem takiej wyceny i twierdziła, że trzeba jej dokonać w trybie natychmiastowym.
Szanowna pani Minister, jestem głęboko przekonany, że każda ekipa rządowa, mając swój program i realizując swoje zamierzenia, nie może w całości opierać się na opracowaniach poprzedników. Ale uważam również, że nie można zaprzepaszczać dorobku poprzedników. Szkoda naszych pieniędzy i czasu.
Zwracam się do Pani Minister z apelem o jak najszybsze dokończenie prac nad wyceną procedur na podstawie opracowanego przez poprzedni rząd koszyka świadczeń gwarantowanych.
Z poważaniem
Stanisław Karczewski
Oświadczenie złożone
przez senatora Jana Wyrowińskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Przyjęty do realizacji przez GDDKiA sposób skomunikowania Torunia na węźle Lubicz z przygotowywaną do budowy autostradą A1 skutkować będzie, zdaniem władz Torunia, paraliżem komunikacyjnym na ważnej drodze wylotowej z miasta. Włodarze Torunia, w celu uniknięcia tego wielce prawdopodobnego zagrożenia, proponują za swej strony, aby włączyć do projektu i budowy A1 na odcinku Nowe Marzy - Czerniewice drugi etap modernizacji ulicy Szosa Lubicka. Odcinek ten, o długości około 1 km, leżący w ciągu drogi krajowej nr 80, łączy Bydgoszcz i Toruń z autostradą A1 oraz przyszłą drogę ekspresową S10. Ma on mieć układ dwujezdniowy i wyeliminuje w poziomie torów przejazd przez czynną linię kolejową nr 27 Toruń - Lipno. Inwestycja ta prawidłowo skomunikuje Toruń i cały region (w tym Bydgoszcz) z autostradą A1 i będzie istotnym elementem funkcjonowania strategicznego układu drogowego. Winna zatem stanowić integralną część budowy węzła Lubicz, w ramach zadania autostradowego.
Mając na względzie dobro torunian oraz rosnących rzesz turystów odwiedzających gród Kopernika, uprzejmie proszę Pana Ministra o życzliwe odniesienie się do złożonej w tej sprawie prośby prezydenta Torunia bądź zaproponowanie innych rozwiązań.
Z wyrazami szacunku
Jan Wyrowiński
Oświadczenie złożone
przez senatora Władysława Sidorowicza
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Oświadczenie to składam w sprawie zagrożeń związanych z opóźnieniem wydawania pozwoleń na obrót lekami.
Z końcem bieżącego roku upływa pięcioletni okres przejściowy dla obrotu lekami generycznymi. Od 1 stycznia 2009 r. Polska musi już respektować zasady obowiązujące w Unii, stąd tak pilna jest sprawa uzyskania pozwoleń na obrót lekami produkowanymi w Polsce. Polski Związek Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego zwracał się w tej sprawie do Pani Minister w dniu 4 marca bieżącego roku, do ministra Twardowskiego w dniu 25 lutego bieżącego roku i ponownie do Pani Minister w dniu 21 maja bieżącego roku, nadal jednak wyraża zaniepokojenie brakiem adekwatnych działań ministerstwa w tej sprawie.
W tej sytuacji zwracam się do Pani Minister z prośbą o informację, czy podjęto działania, które pozwalałyby na uniknięcie opisywanych zagrożeń.
Z wyrazami szacunku
Władysław Sidorowicz
Oświadczenie złożone
przez senatora Marka Konopkę
Oświadczenie skierowane do ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego RP Zbigniewa Ćwiąkalskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Jestem senatorem pochodzącym z województwa warmińsko-mazurskiego. Jak Panu Ministrowi wiadomo, jest to region obciążony historycznie. Jedną z konsekwencji zaszłości historycznych, do dziś budzących niepokój wśród mieszkańców Warmii i Mazur, jest kwestia roszczeń obywateli niemieckich.
W obecnym czasie przed polskimi sądami toczą się kolejne sprawy sądowe o odszkodowania z powództwa niemieckiego. Niestety, proces ten ma tendencję wzrostową. Każda z tych spraw podsyca emocje i wywołuje trwogę wśród mieszkańców naszego regionu. Wśród ludności osiedlonej na majątku porzuconym dobrowolnie przez byłych właścicieli pochodzenia niemieckiego rodzi się pytanie o jutro, o przyszłość ich oraz ich dzieci.
W mojej ocenie obywatele polscy, działający w dobrej wierze, nie mogą dziś ponosić negatywnych skutków interpretacji prawnych oraz nieścisłości przepisów prawa. Państwo ma obowiązek zapewnić poczucie bezpieczeństwa swoim obywatelom, w tym poczucie bezpieczeństwa ich własności.
Zdaję sobie sprawę, że poruszona problematyka nie jest kwestią prostą. Szanuję i respektuję zasadę niezawisłości sądów, jednakże zaufanie, jakim obdarzyło nas społeczeństwo, zobowiązuje do skutecznych działań w obronie jego praw. Dlatego też zwracam się do Pana Ministra o odpowiedź na następujące pytania.
Jakie działania podjął lub zamierza podjąć rząd polski w obronie praw majątkowych wobec rosnącej liczby powództw obywateli niemieckich?
Jakie plany ma Ministerstwo Sprawiedliwości wobec realnego zagrożenia wypłaty przez Skarb Państwa odszkodowań z tytułu żądań rewindykacyjnych?
Jakie kroki poczynił rząd polski, by uregulować kwestie prawne dotyczące poruszonej wyżej tematyki?
A może nie ma powodów do takich obaw?
Z wyrazami szacunku
Marek Konopka
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Poczta Polska jest przedsiębiorstwem, które prowadzi swoją działalność usługową w tak zwanym obszarze zastrzeżonym. W związku z tym zwracam się z pytaniem, czy przysługuje temu przedsiębiorstwu dopłata wynikająca z działalności prowadzonej w tym obszarze i czy Poczta Polska występowała o taką dopłatę.
Dla takiej działalności powinna być prowadzona szczegółowa kalkulacja kosztów świadczenia usług, pozwalająca uzyskać dopłatę z budżetu, co pozwoliłoby na obniżenie kosztów świadczenia usług. Poczta Polska podnosi bowiem ceny usług poprzez przerzucanie na przykład podwyżek dla pracowników na barki klientów, co w efekcie może doprowadzić do utraty zdolności konkurowania na rynku.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do minister zdrowia Ewy Kopacz
Szanowna Pani Minister!
Zwracam się z prośbą o zmianę pozycji 7 załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 17 grudnia 2004 r. (DzU z 2004 r. nr 276 poz. 2739) w sprawie wykazu wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków pomocniczych, wysokości udziału własnego świadczeniobiorcy w cenie ich nabycia, kryteriów ich przyznawania, okresów użytkowania, a także wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi podlegającymi naprawie w zależności od wskazań medycznych oraz wzoru zlecenia na zaopatrzenie w te wyroby i środki w zakresie wieku, do jakiego przysługuje refundacja do pomp insulinowych.
Ograniczenie wieku, do jakiego przysługuje refundacja, nie uwzględnia osób, które mimo ukończenia osiemnastego roku życia nadal pozostają uczniami szkół ponadgimnazjalnych, i studentów. Taki stan przepisów prawnych powoduje, że osoby, które kończą osiemnaście lat, nie otrzymują refundacji pomimo, iż nie mają możliwości pracy zarobkowej i pozostają na utrzymaniu rodziców. Uważam, że zmiana rozporządzenia wyjdzie naprzeciw oczekiwaniom społecznym i umożliwi nowoczesne leczenie cukrzycy przy pomocy pomp insulinowych.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do ministra finansów Jana Vincenta-Rostowskiego
Szanowny Panie Ministrze!
Zwracam się z prośbą o podanie przewidywanego terminu wprowadzenia zmian do obowiązujących przepisów podatkowych w zakresie likwidacji podatku od zysków kapitałowych i podatku od zysku z oszczędności.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki Adama Szejnfelda
Szanowny Panie Ministrze!
Polski Koncern Naftowy Orlen SA prowadzi produkcję i sprzedaż paliwa VERVA 98 oraz VERVA ON. Sprzedaż ta jednak odbywa się tylko poprzez sieć stacji paliw, których właścicielem jest PKN Orlen SA. Praktyka taka ogranicza możliwości dystrybucji paliw wyższej jakości poza siecią koncernu, co w konsekwencji może prowadzić do nadmiernego wzrostu cen i nieuczciwej konkurencji.
W związku z tym zwracam się do Pana Ministra o sprawdzenie, czy praktyka ograniczania dystrybucji nie narusza przepisów antymonopolowych.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
W związku z przygotowywanymi zmianami uregulowań prawnych dotyczących restrukturyzacji Polskich Kolei Państwowych zwracam się do Pana Ministra z prośbą o uwzględnienie w proponowanych zmianach możliwości przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego majątku PKP, zwłaszcza dworców kolejowych.
Część samorządowców, z jakimi się spotykam, wyraża wolę przejęcia i prowadzenia dworców kolejowych, wychodząc z założenia, że dworce są pierwszą wizytówką miejscowości, zaś ich stan techniczny, a przede wszystkim wizualny, budzi ogromne zastrzeżenia.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
Szanowny Panie Ministrze!
Poczta Polska od 2005 r. wprowadza zmiany w przedsiębiorstwie, polegające na podziale organizacyjnym firmy na centra i piony. Zauważalne jest znaczne obniżenie wskaźników jakości, w tym terminowości i bezpieczeństwa świadczonych usług. Wobec tego chciałbym zapytać, czy Ministerstwo Infrastruktury będzie występowało do zarządu Poczty Polskiej o przedstawienie programu gwarantującego odbudowanie zaufania klientów i sprostania pojawiającej się konkurencji.
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP
Oświadczenie złożone
przez senatora Piotra Gruszczyńskiego
Oświadczenie skierowane do ministra infrastruktury Cezarego Grabarczyka
W kwietniu 2008 r. dokonano zmiany organizacyjnej w Poczcie Polskiej, polegającej na połączeniu dwóch najważniejszych pionów: Centrum Sieci Pocztowej i Centrum Usług Pocztowych. Taka decyzja zasadniczo zmienia dotychczasowe kierunki przekształcania przedsiębiorstwa. Wobec tego, czy należy oczekiwać dalszych łączeń pozostałych pionów i jaki jest obecnie przyjęty dalszy kierunek zmian organizacyjnych w przedsiębiorstwie?
Z poważaniem
Piotr Gruszczyński
senator RP