Oświadczenie skierowane do minister pracy i polityki społecznej Jolanty Fedak

W trakcie dyżurów senatorskich wielokrotnie sygnalizowano mi problemy dotyczące sytuacji osób niepełnosprawnych od urodzenia, które z tego powodu od samego początku życia zdane są nieustannie na pomoc innych.

Obecnie dochód osoby niepełnosprawnej będącej na rencie socjalnej wynosi 534,48 zł plus dodatek pielęgnacyjny w wysokości 153,00 zł, co daje 687,48 zł brutto. Dochód roczny wynosi zatem 8 249,76 zł.

Chciałbym zaznaczyć, że mowa tutaj o osobach, które są całkowicie niezdolne do pracy. Są to osoby z niepełnosprawnością intelektualną i ruchową, która wyklucza możliwość podjęcia jakiegokolwiek zajęcia zarobkowego. Przez całe życie skazane są na pomoc innych.

Zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł otrzymuje każde dziecko posiadające orzeczenie o niepełnosprawności. Z uwagi na cel, na który jest on przeznaczany, konieczne staje się rozważenie możliwości jego podwyższenia. Kwota zasiłku pozostaje w rażącej dysproporcji z koniecznymi wydatkami.

Do kosztów leczenia osób niepełnosprawnych dochodzą jeszcze koszty wyjazdów na obozy rehabilitacyjne oraz np. wizyt u stomatologa, które, choć teoretycznie są bezpłatne, stanowią spory koszt, ponieważ stan osoby niepełnosprawnej powoduje, że musi ona być poddana dodatkowej narkozie za około 250 zł.

Z chwilą gdy osoba niepełnosprawna zostaje bez rodziców, którzy do tej pory zawsze byli przy niej i byli jej pomocni we wszystkim, jest zdana na pomoc opiekunów socjalnych, którzy mają ograniczoną liczbę godzin pracy.

Jeśli chce się zapewnić stałą opiekę i godne życie, trzeba za to zapłacić. Pobyt w ośrodku, na który czeka się latami, ponieważ miejsce zwalnia się wtedy, gdy ktoś zrezygnuje lub umrze, również oznacza wysokie koszty. Państwowy dom pomocy zabiera 70% renty. Za prywatny ośrodek, gdzie łatwiej jest się dostać, trzeba zapłacić dużo więcej.

Należy podkreślić, że problem dotyczy osób całkowicie niezdolnych do pracy i samodzielnej egzystencji. Osoby te są w znacznie gorszej sytuacji od rencistów, którzy nabywają uprawnienia w młodym wieku i mieli szansę na zdobycie doświadczenia zawodowego, a w konsekwencji często mogą pozyskiwać dodatkowe środki na życie. Niepełnosprawni od urodzenia takiej szansy nie mają.

Zwracam się do Pani Minister z prośbą o informację, czy planowane jest zwiększenie wysokości świadczeń dla osób niepełnosprawnych od urodzenia.

Krzysztof Kwiatkowski