Spis oświadczeń, oświadczenie


Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej przekazał odpowiedź na oświadczenie senatora Ireneusza Michasia, złożone na 38. posiedzeniu Senatu ("Diariusz Senatu RP" nr 42):

Warszawa, 1999.07.23

Pani
Prof. dr hab. Alicja Grześkowiak
Marszałek Senatu
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowna Pani Marszałek

W nawiązaniu do pisma z 8 lipca 1999 r. nr AG/043/288/99/IV, skierowanego do Pana Artura Balazsa w sprawie oświadczenia wygłoszonego przez Senatora Pana Ireneusza Michasia, podczas 38 posiedzenia Senatu w dniu 1 lipca 1999 r., uprzejmie informuję Panią Marszałek, że zgodnie z Narodowym Programem Przygotowania do Członkostwa w dniu 13 lipca 1999 r. Rada Ministrów przyjęła Spójną politykę strukturalną rozwoju obszarów wiejskich i rolnictwa, opracowaną przez Ministerstwo Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Dokument ten jest rozwinięciem i uszczegółowieniem Średniookresowej strategii rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich - zaprezentowanej Sejmowi RP 24 kwietnia 1998 r.

Podstawowym założeniem spójnej polityki strukturalnej jest powiązanie ze sobą celów produkcyjnych, ekonomicznych oraz społecznych i środowiskowych przy ścisłej współpracy na szczeblu decyzyjnym i finansowym z bezpośrednio zainteresowanymi środowiskami tj. władzami i organizacjami regionalnymi.

Spójna Polityka Strukturalna traktuje rolnictwo jako jedną z możliwych działalności na obszarach wiejskich i źródło utrzymania dla części ludności wiejskiej. Do grupy gospodarstw rozwojowych kierowane będą instrumenty ekonomiczne pomocy państwa, mające na celu ich restrukturyzację oraz zwiększenie efektywności produkcji. Do pozostałej grupy, która swoje gospodarstwo rolne wykorzystuje w celu samozaopatrzenia lub jako dodatkową działalność gospodarczą, kierowane będą instrumenty pomagające rozwinięciu lub uruchomieniu w miejscu zamieszkania dodatkowej działalności gospodarczej. Państwo zachęcać będzie również do przechodzenia na wcześniejsze emerytury strukturalne i zaoferuje środki na zaprzestanie działalności rolniczej.

Tworzenie warunków do powstania nowych miejsc pracy, zatrzymanie spadku dochodów rodzin wiejskich i uruchomienie mechanizmu pro-dochodowego - są najpoważniejszym wyzwaniem współczesnej polityki wobec obszarów wiejskich. Ważne jest też obniżenie kosztów produkcji rolniczej do poziomu, przy którym rolnictwo polskie byłoby konkurencyjne na rynkach światowych. Wymaga to nie tylko nowych technologii, ale także zmian strukturalnych w rolnictwie, nowoczesnego marketingu i wyższego standardu know-how.

Ponieważ Pana Senatora interesuje szczególnie rolnictwo ekologiczne, pragnę poinformować, że integralną częścią polityki strukturalnej i rozwoju obszarów wiejskich jest również ochrona zasobów środowiska naturalnego zapewniająca im zrównoważony rozwój m.in. przez upowszechnienie metod produkcji rolniczej przyjaznych dla środowiska, w tym rolnictwa ekologicznego ze szczególnym uwzględnieniem obszarów o najwyższych walorach przyrodniczych i krajobrazowych lub o szczególnej wrażliwości na zmiany środowiskowe.

Stosowanie metod produkcji rolniczej, służących ochronie środowiska jest zwykle mniej opłacalne ekonomicznie od metod konwencjonalnych. Aby zachęcić rolników do ich praktykowania, zakłada się wprowadzenie płatności rekompensujących im różnice w dochodach oraz dodatkowo poniesione koszty - według zasad obowiązujących w Unii Europejskiej.

W celu podniesienia znaczenia produktów gospodarstw ekologicznych na rynku przewiduje się:

- prowadzenie marketingu żywności produkowanej metodami ekologicznymi oraz jej promocję w kraju i zagranicą (targi, wystawy, sympozja w ramach pomocy polskiego rolnictwa),

- tworzenie grup producenckich i marketingowych oraz tworzenie rynku hurtowego dla produktów ekologicznych (w ramach powstających rynków hurtowych),

- popularyzowanie wiedzy wspólnie z organizacjami pozarządowymi o rolnictwie ekologicznym i jego znaczeniu dla zrównoważonego rozwoju.

Duża liczba podmiotów kreujących programy i wielkość źródeł ich finansowania, zarówno krajowych jak i zagranicznych, wymuszają potrzebę ich koordynacji i podporządkowania zasadzie współfinansowania nadrzędnych i spójnych programów strukturalnych i regionalnych. Jednak tworzenie spójnego systemu finansowania zadań modernizacji rolnictwa i wsi jest procesem ciągłym, wymaga wielu zmian legislacyjnych i zmian struktury wydatków budżetowych na rolnictwo i wieś.

Ze względu na brak możliwości wyczerpania w niniejszej informacji wszystkich zagadnień związanych z realizowaną polityką strukturalną, przesyłam Pani Marszałek Spójną Politykę Strukturalną Rozwoju Obszarów Wiejskich i Rolnictwa oraz informację przygotowaną w maju br. na posiedzenie Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. pt. Sytuacja i perspektywy rolnictwa ekologicznego w Polsce.

Z poważaniem

Z up. MINISTRA ROLNICTWA

I GOSPODARKI ŻYWNOŚCIOWEJ

Leszek Kawski

PODSEKRETARZ STANU


Spis oświadczeń, oświadczenie