Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie, odpowiedź, odpowiedź 2, następne oświadczenie


59. posiedzenie Senatu RP

25 maja 2000 r.

Oświadczenie

Mieszkańcy wsi Pałapus, Rogóźno i Prosienica w gminie Ostrów Mazowiecka zwrócili się do mnie o pomoc w ratowaniu ich szkół przed likwidacją. Od dłuższego czasu otrzymuję listy z wielu wsi o zamykaniu szkół podstawowych w tych miejscowościach lub ograniczaniu ilości oddziałów w tych szkołach. Niektóre z tych szkół są dobrze wyposażone, posiadają wykwalifikowanych i oddanych dzieciom nauczycieli, osiągają dobre wyniki w nauczaniu i sporcie. Wszystkie szkoły pełnią rolę jedynego ośrodka kultury na wsi, zajmują się także dożywianiem dzieci z najuboższych rodzin. Większość szkół została zbudowana z wykorzystaniem czynów społecznych i od tego czasu pełni funkcję integrującą społeczność wiejską.

Konstytucja gwarantuje wszystkim obywatelom równe prawa. Dzieci wiejskie mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne, na równi z dziećmi miejskimi, i nie powinny być dyskryminowane w tak ważnej dziedzinie życia społecznego, jaką jest prawo do nauki i korzystania z dóbr kultury. Likwidacja szkół w ich wsi powoduje konieczność wyjazdu dzieci do odległych miejscowości. Interweniujący rodzice z gminy Ostrów Mazowiecka nie godzą się z tym, by ich dzieci w wieku od siedmiu do czternastu lat skazywano na dojazdy do szkół odległych o12 km, 14 km, a w przypadku Prosienicy o 40 km, podczas gdy w swoich wsiach mają szkołę na miejscu. Tę odległość będą musiały pokonywać w przyszłości we własnym zakresie, przez las, przekraczając międzynarodową trasę E-18, obecnie zapełnioną tirami. Deklaracje Zarządu i Rady Gminy w Ostrowi Mazowieckiej w zakresie dowozu dzieci nie mogą być przyjęte jako wiarygodne, bo już teraz wiele gmin w Polsce z powodu kłopotów finansowych nie jest w stanie z tego nałożonego na nie obowiązku się wywiązać. Mam informacje, że starsze dzieci odległość 8 km muszą pokonywać pieszo, bo gminy stać tylko na dowożenie dzieci młodszych, z klas od zero do trzy. Sytuacja taka, z przyczyn obiektywnych, grozi nieposyłaniem części dzieci wiejskich do szkół.

W swoim oświadczeniu chciałabym zwrócić uwagę nie na brak nowych inwestycji, lecz na niszczenie dotychczasowego dorobku zespołów ludzkich, wspólnot wiejskich i istniejącej już bazy materialnej. Przecież społeczeństwo wciąż wierzy, że wreszcie doczeka prawdziwie prorodzinnej polityki społecznej, która zaowocuje przyrostem naturalnym. Skąd wtedy weźmiemy szkoły? Nie zbudujemy już tysiąca szkół na nowe tysiąclecie, bo nie będzie już bezpłatnych placów pod budowy.

Parlament tak ustanowił ustrój samorządów i reformę oświaty, by gminy bardziej były zainteresowane wyprzedażą majątku po zlikwidowanych szkołach, niż domaganiem się dotacji do utrzymania nauczycieli i szkół.

Bardzo proszę, by parlament podjął decyzję jak najszybszej zmiany ustaw mających wpływ na zamykanie szkół w Polsce, powodujących jednocześnie degradację edukacji młodzieży wiejskiej. Zaś pana premiera i pana ministra edukacji proszę o interwencję w sprawie zamykanych w gminie Ostrów Mazowiecka szkół podstawowych w Prosienicy, Rogóźnie i planowanego ograniczenia klas do klas jeden-trzy w Pałapusie.


Spis oświadczeń, poprzednie oświadczenie¸ odpowiedź, odpowiedź 2, następne oświadczenie