Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment
Z prac komisji senackich
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Zdrowia w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
W imieniu rządu ustawę rekomendował senatorom wiceminister zdrowia Jarosław Pinkas. Wysłuchano także opinii prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej Konstantego Radziwiłła. Swoje uwagi przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Rozpatrywana nowelizacja została uchwalona z przedłożenia rządowego i jest konsekwencją orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 23 czerwca 2005 r., który uznał, że część zapisów ustawy z 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej jest niezgodna z konstytucją.
Zaproponowane przez rząd zmiany w ustawie mają ograniczyć dostęp do wykonywania diagnostyki laboratoryjnej osobom bez specjalistycznego wykształcenia. W opinii rządu, zagwarantuje to bezpieczeństwo pacjentom oraz poprawi jakość świadczeń zdrowotnych.
Wniosek do Trybunału Konstytucyjnego złożyła Naczelna Rada Lekarska, uważając, że ustawa ogranicza lekarzom dostęp do tego zawodu. Trybunał orzekł, że przepisy określające dostęp do zawodu diagnosty laboratoryjnego są nieprecyzyjne. Ponadto pozostawiają dokładne uregulowanie prawa dostępu do zawodu diagnosty laboratoryjnego wewnętrznym przepisom uczelni lub korporacjom zawodowym, gdy tymczasem takie kwestie powinny być rozstrzygnięte w ustawie.
TK stwierdził, że ustawa stwarza możliwość interpretacji, w myśl której diagnostą może zostać osoba nie mająca odpowiedniego przygotowania do tego zawodu, z drugiej zaś strony nie daje rękojmi, że osoby przygotowane do zawodu będą mogły bez przeszkód być wpisane na listę diagnostów.
Ustawa rozpatrywana przez Komisję Zdrowia nowelizuje przepisy zakwestionowane przez Trybunał Konstytucyjny. Nowe brzmienie art. 7 zawiera zamknięty katalog kierunków studiów (biologia, biotechnologia, chemia, weterynaria i farmacja), których ukończenie, uzupełnione kształceniem podyplomowym albo specjalizacją, umożliwia ubieganie się o wpis na listę diagnostów laboratoryjnych. Ponadto przepis ten dookreśla specjalizacje, których ukończenie skutkuje w myśl ustawy uzyskaniem wiedzy i umiejętności niezbędnych do samodzielnego wykonywania czynności diagnostyki laboratoryjnej.
W związku z uwagami Trybunału Konstytucyjnego do art. 10a nadano nowe brzmienie temu przepisowi. Ponadto w art. 10 dodano nowy ust. 1a, zgodnie z którym osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu lekarza, wnosząca o przyznanie prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego, będzie dołączała dokument "Prawo wykonywania zawodu lekarza", potwierdzający spełnianie przez nią wymogów ustawowych.
W głosowaniu Komisja Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 5 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o diagnostyce laboratoryjnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Janinę Fetlińską.
* * *
W dniach 19 i 20 czerwca 2006 województwie śląskim odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej. Tematem posiedzenia była restrukturyzacja górnictwa węgla kamiennego - efekty i plany na najbliższe lata.
Przed rozpoczęciem posiedzenia w Katowicach odbyła się konferencja prasowa senatorów Komisji Gospodarki Narodowej. Odpowiadając na pytania dziennikarzy, senatorowie stwierdzili, że podczas dwudniowego pobytu na Śląsku chcą zapoznać się z dotychczasowymi efektami restrukturyzacji górnictwa i przedyskutować rządowe plany wobec branży. Do dyskusji zostali zaproszeni parlamentarzyści, przedstawiciele spółek węglowych, naukowcy i samorządowcy.
Pomysłodawczyni posiedzenia senator Mirosława Nykiel powiedziała, że problematyką górnictwa zainteresowała się, gdy zwrócono się do niej z prośbą o interwencję w sprawie likwidacji kopalni "Piast Ruch II" w Woli w gminie Miedźna. "Działając w tej sprawie, przekonałam się, że myślenie decydentów o podstawowym polskim surowcu energetycznym i perspektywie jego wykorzystania musi się zmienić. Warto się zatrzymać, zastanowić, czy dotychczasowe plany restrukturyzacji są aktualne" - stwierdziła. W krajach Unii Europejskiej - dodała senator - od lat odchodzi się od dominującej roli węgla kamiennego na rzecz przede wszystkim gazu ziemnego. Zdaniem senator M. Nykiel, stopień uzależnienia gospodarek UE od coraz droższych nośników energii jest niebezpieczny. Polska w nowej strukturze UE stała się największym producentem i użytkownikiem węgla kamiennego, wydobywając go więcej niż wszystkie pozostałe kraje członkowskie.
Kto nie rozumie, że w polskiej gospodarce nie ma alternatywy dla węgla, opóźnia rozwój gospodarczy i cywilizacyjny Polski, zwłaszcza Śląska - uważa senator M. Nykiel.
W opinii niektórych senatorów z Komisji Gospodarki Narodowej, w polskiej gospodarce nie ma alternatywy dla węgla kamiennego jako podstawowego źródła energii. Muszą się znaleźć pieniądze na nowe technologie, np. wytwarzanie paliwa syntetycznego z węgla. Wszystko jednak będzie zależało od rachunku ekonomicznego.
Na początku obrad senatorów powitali i wprowadzili w tematykę posiedzenia wojewoda śląski Tomasz Pietrzykowski i marszałek województwa śląskiego Michał Czarski. Następnie głos zabrała senator M. Nykiel. Senator Antoni Motyczka omówił geologiczne uwarunkowania eksploatacji złóż. Senator Bronisław Korfanty przedstawił społeczne i ekonomiczne skutki dotychczasowej restrukturyzacji kopalń węgla kamiennego.
Wystąpienie sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki Pawła Poncyljusza było poświęcone dotychczasowym efektom procesu restrukturyzacji kopalń węgla kamiennego i rządowym planom na przyszłość.
Prof. Andrzej Lisowski Z Głównego Instytutu Górnictwa omówił problemy górnictwa węgla kamiennego wymagające właścicielskiego zarządzania.
Próbę sformułowania odpowiedzi na pytanie: czy węgiel może zapewnić bezpieczeństwo energetyczne Polski? - przedstawił dziekan Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej prof. Krystian Probierz.
"Węgiel paliwem przyszłości" - to temat wystąpienia doc. Krystyny Czaplickiej z Głównego Instytutu Górnictwa.
Dyskusja, w której wzięli udział m.in. przewodniczący rady Nadzorczej Węglokoksu Wiesław Blaschke, dziekan Wydziału Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej Andrzej Karbownik, dziekan Wydziału górnictwa i Geoinżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie Jerzy Klich, dyrektor ds. technicznych Kopalni Węgla Kamiennego "Budryk" Jerzy Markowski, poseł Rajmund Moric, wójt gminy Miedźna Bogdan Taranowski, dotyczyła m.in. problemów bezpieczeństwa energetycznego, które może zagwarantować węgiel.
Wiceminister gospodarki P. Poncyljusz zapowiedział, że w przygotowywanym programie dla górnictwa najważniejszy będzie rachunek ekonomiczny. Jak stwierdził, branżę górniczą niszczą patologie, m.in. ustawianie przetargów i sieć spółek, które czerpią nieuzasadnione korzyści. Wiceminister nie wykluczył, że trzeba będzie ograniczać wydobycie węgla, a to może oznaczać zamykanie kopalń.
W opinii senator M. Nykiel, nie należy zamykać kopalń. Przeciwnego zdania był prof. A. Karbownik, który pytał o to, kto pokryje ewentualne straty Kompanii Górniczej. Jego zdaniem, sama kompania będzie musiała doprowadzić wtedy do wyjścia z tarapatów.
Jak ustalono, Komisja Gospodarki Narodowej będzie kontynuować dyskusję o przyszłości polskiego górnictwa na kolejnym posiedzeniu i wtedy sformułuje wnioski na ten temat.
20 czerwca senatorowie odwiedzili najstarszą dzielnicę Katowic - Giszowiec. Następnie złożyli wizytę w Kopalni Doświadczalnej "Barbara" w Mikołowie.
Głównym celem powołanie tej kopalni jako placówki naukowej przed II wojną światową było prowadzenie badań w dziedzinie bezpieczeństwa górniczego, w szczególności nad opanowaniem groźnych wybuchów metanu i pyłu węglowego.
Główny Instytut Górnictwa Kopalnia Doświadczalna "Barbara" jest nadal bardzo ważną placówką naukowo-badawczą, jedyną w Europie, która dysponuje podziemnym poligonem doświadczalnym.
Komisja Zdrowia odbyła posiedzenie wyjazdowe w Ciechanowie. Tematem obrad była realizacja Narodowego Programu Zdrowia w latach 1996-2005.
Podczas obrad w Specjalistycznym Szpitalu Wojewódzkim w Ciechanowie kierownik Zakładu Statystyki Medycznej w Państwowym Zakładzie Higieny dr Paweł Goryński omówił realizację Narodowego Programu Zdrowia w latach 1996-2005
Następnie przystąpiono do omówienia doświadczeń w realizacji programów profilaktyki i promocji zdrowia na terenie Mazowsza.
Na temat Programu Profilaktyki Chorób Układu Krążenia mówiła mgr Lucyna Borowik ze Starostwa Powiatowego w Ciechanowie. Wystąpienie mgr Małgorzaty Zagroby z Instytutu Ochrony Zdrowia PWSZ w Ciechanowie poświęcone było profilaktyce palenia tytoniu. Profilaktyki wypadków, urazów i zatruć dotyczyła wypowiedź mgr Ewy Sendeckiej z Instytutu Ochrony Zdrowia PWSZ w Ciechanowie. O Mazowieckim Programie Promocji Zdrowia w latach 2001-2005 mówiła mgr Ewa Piechowiak-Modrzejewska z Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy.
Senatorowie zapoznali się także z realizacją programów profilaktycznych w Specjalistycznym Szpitalu Wojewódzkim w Ciechanowie. Na ten temat wypowiadali się pracownicy szpitala: dyrektor dr Henryka Romanow, mgr Violetta Matla, zastępca dyrektora ds. pielęgniarstwa mgr Agnieszka Kadecka, ordynator Oddziału Kardiologicznego dr Bogdan Zbyszyński.
Podczas posiedzenia stan prac nad nowym projektem Narodowego Programu Zdrowia przedstawił sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Bolesław Piecha.
Podczas pobytu w Ciechanowie senatorowie zwiedzili także Specjalistyczny Szpital Wojewódzki oraz Instytut Ochrony Zdrowia PWSZ w tym mieście.
* * *
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej kontynuowano pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu ustawy o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 6 czerwca br.
Złożony przez grupę senatorów, których reprezentował senator Dariusz Bachalski, projekt zakłada m.in., że w wyborach będzie można głosować przez pełnomocnika. Taka możliwość dostępna będzie dla osób niepełnosprawnych oraz tych, które najpóźniej w dniu głosowania ukończyły 75 lat. Pełnomocnikiem wyborczym mogłaby zostać osoba wpisana do rejestru wyborczego w tej samej gminie co wyborca udzielający pełnomocnictwa. Nowela zakłada także wprowadzenie indywidualnego zawiadomienia każdego wyborcy o wpisaniu go do spisu wyborców, które zawierałoby także informacje o dacie wyborów, miejscu i czasie głosowania. Senatorowie chcą także, aby głosowanie mogło odbywać się przed dwa dni, a lokale wyborcze były otwarte do godz. 22.
W dyskusji największe kontrowersje wywołała kwestia ustanowienia pełnomocnika i głosowania korespondencyjnego. W opinii senatora Jerzego Szmita, wprowadzenie możliwości głosowania korespondencyjnego wymusza zmieniający się tryb życia Polaków. "Wiele osób pracuje w niedzielę, wiele osób studiuje zaocznie, a zajęcia odbywają się także w niedzielę" - uzasadniał senator.
Z kolei w opinii senatora Mariusza Witczaka, warta przedyskutowania byłaby propozycja zniesienia ciszy wyborczej lub skrócenia jej z 24 do 12 godzin. "To także usypia atmosferę i zmniejsza frekwencję wyborczą" - zaznaczył senator. Odmienne zdanie na ten temat miała senator Elżbieta Rafalska, która stwierdziła, że skrócenie lub zniesienie ciszy wyborczej mogłoby prowokować do prowadzenia brutalnej kampanii wyborczej bezpośrednio przed otwarciem lokali wyborczych.
Ostatecznie połączone komisje postanowiły kontynuować prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy o wyborze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw i wystąpić do marszałka Senatu o przedłużenie do 1 sierpnia br. terminu przygotowania wspólnego sprawozdania w tej sprawie.
Pięciu senatorów: Przemysław Alexandrowicz, Dariusz Bachalski, Krzysztof Piesiewicz, Zbigniew Romaszewski i Mariusz Witczak zobowiązało się pracy nad zapisami, które wzbudziły największe kontrowersje.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotacje z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą:
Zadania o charakterze programowym:
Zadanie o charakterze inwestycyjnym:
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych rozpatrzono ustawę o ratyfikacji Konwencji, sporządzonej w Brukseli dnia 8 grudnia 2004 r., w sprawie przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonej w Brukseli dnia 23 lipca 1990 r., zmienionej Konwencją w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji do Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzoną w Brukseli dnia 21 grudnia 1995 r., oraz Protokołem zmieniającym Konwencję w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonym w Brukseli dnia 25 maja 1999 r.
Informację na temat zapisów zawartych w przedmiotowej konwencji przedstawili wiceminister finansów Jarosław Neneman i dyrektor Departamentu Prawno-Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Remigiusz Henczel. Pozytywną opinię na temat ustawy ratyfikacyjnej przekazało Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
Konwencja dotyczy wypadków powstałych na tle zjawiska tzw. transfer pricing - transferu zysków przez przedsiębiorstwa powiązane. Przedsiębiorstwa te, wykorzystując istniejące między nimi związki kapitałowe lub osobowe, "przerzucają" zyski do państwa, w którym siedzibę ma druga strona transakcji. Celem takich działań jest przede wszystkim uchylenie się od opodatkowania w jednym państwie poprzez przeniesienie dochodu do państwa, w którym dochód będzie podlegał niższemu opodatkowaniu. Obecnie metody przeciwdziałania temu zjawisku są regulowane w wszystkich bilateralnych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania. Umowy te, oparte na Modelowej Konwencji OECD, przewidują możliwość, powstałej w wyniku opodatkowania dochodów, eliminacji ekonomicznego podwójnego opodatkowania. Procedura na podstawie umów o podwójnym opodatkowaniu jest długotrwała i nie jest obowiązkowa, czemu właśnie ma przeciwdziałać Konwencja. Nakłada ona na organy podatkowe umawiających się państw obowiązek pośredniego informowania o zamiarze dokonania korekty zysków przez organy podatkowe drugiego państwa. W razie sporu konwencja przewiduje postępowanie porozumiewawcze i arbitrażowe. Celem postępowania jest eliminacja podwójnego opodatkowania, czyli - w rozumieniu konwencji - sytuacji, w której zyski podlegają opodatkowaniu wyłącznie w jednym państwie albo podatek od zysków pobierany w jednym państwie jest pomniejszony o kwotę odpowiadającą kwocie podatku naliczonego od tych zysków drugim państwie.
W głosowaniu komisja postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Zbigniewa Raua.
Tematem drugiej części posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych była polska misja stabilizacyjno-szkoleniowa w Iraku.
Szczegółowe informacje na ten temat przedstawili zastępca szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. broni Lech Konopka oraz dyrektor Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu w MSZ Krzysztof Płomiński. Ponadto w posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele MON, Biura Bezpieczeństwa Narodowego oraz eksperci.
W wyniku dyskusji senatorowie postanowili podjąć uchwałę w sprawie polskiej misji szkoleniowo-doradczej w Iraku:
"Komisja Spraw Zagranicznych Senatu Rzeczypospolitej Polskiej wyraża uznanie dla polskiej misji szkoleniowo-doradczej w Iraku. Szczególny szacunek budzi postawa żołnierzy, którzy codziennie, pełniąc swoją służbę, narażają życie.
Uważamy, że udział Polski przyczynił się, mimo ogromnych przeszkód i trudności, do poprawy sytuacji zarówno w Iraku, jak również w całym regionie. Jest też zgodny z podstawowymi założeniami polskiej polityki zagranicznej, polegającej na wierności sojuszniczym zobowiązaniom, wiarygodności i przeciwstawianiu się międzynarodowemu terroryzmowi.
Stoimy na stanowisku, że rozwiązanie problemów Iraku jest możliwe przede wszystkim poprzez rozwiązania polityczne, a działania militarne powinny jedynie wspierać procesy polityczne. Temu też służy polska misja szkoleniowo-doradcza.
Komisja wyraża opinię, że nie zaistniały jeszcze warunki do zakończenia tej misji".
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej kontynuowano pierwsze czytanie zgłoszonego przez tę komisję projektu ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.
Senatorowie wysłuchali informacji przekazanej przez sędziego Jacka Sałamagę z Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości. Poinformował on, że resort przygotował i skierował na posiedzenie Rady Ministrów projekt nowelizacji ustawy o komornikach sądowych i egzekucji zawierający również rozwiązanie proponowane przez komisję. W związku z tym Komisja Ustawodawcza, działając na podstawie art. 78 ust. 2 Regulaminu Senatu, wycofała projekt ustawy o zmianie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji.
W drugim punkcie porządku dziennego przystąpiono do rozpatrzenia wniosku zgłoszonego w drugim czytaniu na 11. posiedzeniu Senatu do projektu ustawy o ustanowieniu dnia 28 czerwca Dniem Poznańskiego Czerwca 1956 r. W związku z tym, że część senatorów wycofała swoje podpisy złożone pod tym projektem i pozostało mniej niż 10 wnioskodawców, projekt został wycofany.
Na zakończenie posiedzenia Komisji Ustawodawczej przystąpiono do pierwszego czytania projektu uchwały Senatu w sprawie uczczenia 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca 1956. Projekt przedstawili wnioskodawcy senator Przemysław Alexandrowicz i wicemarszałek Marek Ziółkowski.
Komisja po rozpatrzeniu projektu uchwały w pierwszym czytaniu wprowadziła do niego poprawki i postanowiła wnieść o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały w sprawie uczczenia 50. rocznicy Poznańskiego Czerwca 1956:
<<W dniu 28 czerwca 1956 roku mieszkańcy Poznania wyszli na ulicę, aby wyrazić swój sprzeciw wobec komunistycznego bezprawia. Tak rozpoczął się pochód robotników poznańskich zakładów pracy - w tym fabryki Cegielskiego, noszącej wówczas haniebne imię Józefa Stalina. Dołączyli do nich studenci, uczniowie i inni mieszkańcy miasta. Oddane przez pracowników Urzędu Bezpieczeństwa strzały do maszerujących spowodowały, że pokojowa demonstracja przerodziła się w dwudniowe powstanie przeciwko komunistycznej tyranii. Było to pierwsze w powojennej Polsce - i jedno z pierwszych w Europie - otwarte wystąpienie przeciwko komunistycznemu totalitaryzmowi.
Czerwcowy zryw 1956 roku był wyrazem zbiorowego głosu sumienia społeczeństwa Poznania i Wielkopolski. Powstanie poznańskie, rozpoczęte żądaniem przywrócenia prawa do godziwego wynagrodzenia, przerodziło się w powszechne wołanie o prawdę i sprawiedliwość, o wolność religijną i polityczną, o przestrzeganie prawa przez władzę, o zakończenie sowieckiej dominacji i pełną suwerenność Polski.
Wszystkie te wartości niszczone były przez ówczesne władze poprzez fizyczną likwidację opozycji, prześladowanie Kościoła, powszechną cenzurę, masowe konfiskaty mienia i wszechobecny terror.
Pomimo brutalnej reakcji władzy oraz krwawego stłumienia powstania, wydarzenia Poznańskiego Czerwca 1956 stały się symbolem nieprzejednanej obrony podstawowych praw narodu. W te czerwcowe dni bohaterscy mieszkańcy Poznania i Wielkopolski po raz kolejny w historii naszego kraju upomnieli się o prawa i wolności wszystkich Polaków. Kilkudziesięciu z nich zapłaciło za to cenę najwyższą - tracąc życie, około tysiąca odniosło rany, a kilkuset dotknęły represje trwające blisko ćwierć wieku.
Wydarzenia Poznańskiego Czerwca 1956 stały się bezpośrednią przyczyną upadku stalinizmu w Polsce w październiku 1956 roku, co pociągnęło za sobą późniejsze zmiany w innych państwach bloku komunistycznego i doprowadziło do zamknięcia najbardziej krwawego rozdziału w historii komunizmu w Europie. Powstanie poznańskie było pierwszym etapem długiej drogi, która doprowadziła do odzyskania wolności i suwerenności Polski po 1989 roku.
Senat Rzeczypospolitej Polskiej, w pięćdziesiątą rocznicę powstania poznańskiego 1956 roku, składa hołd jego bohaterskim uczestnikom.
Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".>>.
* * *
Na swym posiedzeniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Nowelizację sejmową uchwaloną z przedłożenia rządowego rekomendował senatorom wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Krzysztof Ardanowski. Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu nie zgłosiło żadnych uwag do rozpatrywanej ustawy.
Nowela przewiduje możliwość dopłacania do upraw roślin energetycznych oraz wsparcie dla firm ubiegających się o rejestrację produktów regionalnych. Zgodnie z ustawą listę roślin energetycznych oraz wysokość dopłat będzie określała co roku Rada Ministrów. Dotychczas ustawa przewidywała dopłaty tylko do dwóch gatunków roślin energetycznych - wierzby oraz róży bezkolcowej. Nowa regulacja pozwoli na bardziej elastyczne tworzenie list upraw przez rząd.
Nowelizacja znosi przepis, zgodnie z którym warunkiem otrzymania dopłaty do uprawy roślin energetycznych była umowa kontraktacyjna z firmą przerabiającą roślinę na opał. Po zmianie przepisów plantator dostanie dopłatę także wtedy, gdy wykorzystuje uprawy na cele energetyczne własnego gospodarstwa.
Kolejne zmiany w ustawie o ARiMR dotyczą pomocy finansowej dla małych i średnich przedsiębiorstw na przygotowanie wniosku o rejestrację produktów regionalnych. Taka pomoc będzie udzielana przez Agencję w wysokości do 10 tys. zł. Ustawa przewiduje na ten cel w 2006 roku 150 tys. zł.
W głosowaniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Lesława Podkańskiego.
* * *
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska postanowiono podjąć inicjatywę uchwałodawczą w sprawie jednostronnego zablokowania wwozu na terytorium Federacji Rosyjskiej polskich artykułów rolnych.
Przyjęcie projektu uchwały Senatu w tej sprawie zaproponował senator Paweł Michalak. Po zapoznaniu się z projektem przedstawionym przez senatora, wprowadzeniu do niego poprawek i dyskusji połączone komisje przyjęły projekt uchwały, w której Senat apeluje do Komisji Europejskiej o podjęcie skutecznej interwencji w sprawie zniesienia wprowadzonego przez Rosję embarga na import z Polski produktów rolnych.
W projekcie podkreślono, że Polska jest pełnoprawnym członkiem UE, a jednym z filarów funkcjonowania Unii jest Wspólna Polityka Rolna. Jak stwierdzono, przyczyny wprowadzenia embarga zostały usunięte, a mimo to od 8 miesięcy wstrzymany jest handel produktami rolnymi.
Jak napisano w przyjętym projekcie uchwały, działania Rosji budzą obawy, iż decyzja o wstrzymaniu handlu ma charakter polityczny.
Rosja wprowadziła od 10 listopada 2005 r. zakaz importu mięsa z Polski, a od 14 listopada także produktów pochodzenia roślinnego. Sankcje te uzasadniła fałszowaniem przez polskich eksporterów świadectw weterynaryjnych i fitosanitarnych.
Obecny na posiedzeniu komisji wiceminister rolnictwa i rozwoju wsi Krzysztof Ardanowski wyraził pogląd, że uchwała Senatu w tej chwili Polsce nie pomoże. W opinii resortu, uchwała zapewne nic nie zmieni w stosunkach z Rosją, ale wręcz przeciwnie - będzie kolejny argument, że Polska jest tym krnąbrnym, konfliktowym członkiem UE.
Wiceminister powiedział, że resort rolnictwa obserwuje zachowania strony rosyjskiej w sprawie handlu produktami rolnymi. "Jesteśmy przekonani, że one nie wynikają z błędów proceduralnych, czy też wskazywanych błędów po stronie polskiej, ale były raczej pretekstem" - wyjaśnił. Podkreślił, że strona polska spełniła wszystkie oczekiwania Rosji związane z pozwoleniami eksportowymi, świadectwami weterynaryjnymi i szeregiem innych dokumentów.
Zdaniem wiceministra rolnictwa i rozwoju wsi, prawdopodobnie to embargo, oprócz istotnych powodów międzynarodowej polityki Rosji, ma na celu pobudzenie popytu wewnętrznego na produkty produkowane w Rosji. Wiceminister K. Ardanowski przypomniał, że cały czas toczą się rozmowy z Rosją, sprawa ta poruszana jest także w Komisji Europejskiej. Dodał, że 19 czerwca br. wicepremier, minister rolnictwa Andrzej Lepper rozmawiał w Luksemburgu z unijnymi komisarzami w sprawie handlu z Rosją. Obiecano mu przyspieszenie działania Komisji w tej sprawie. Wiceminister poinformował, że 22 czerwca w kancelarii premiera Kazimierza Marcinkiewicza ma odbyć się spotkanie poświęcone stosunkom polsko-rosyjskim, na którym mają być dyskutowane "kroki zaradcze, które Polska powinna podjąć".
Przewodniczący Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska senator Jerzy Chróścikowski podkreślił, że przyjęcie uchwały przez Senat jest celowe, "ponieważ embargo utrzymywane jest już za długo 8 miesięcy, a poza tym Unia powinna wreszcie zacząć traktować nas jak pełnoprawnego członka". Nie ma ona na celu działania przeciwko Rosji, ale zaapelowanie do Komisji Europejskiej o pomoc w rozwiązaniu problemu. "Jeśli w UE pojawia się problem związany z Polską to Unia mówi, że to problem Polski. A jeśli pojawia się problem jakiegoś innego państwa członkowskiego to wtedy staje się on problemem całej Unii".
Ustalono, że podczas pierwszego czytania projektu uchwały w sprawie jednostronnego zablokowania wwozu na terytorium Federacji Rosyjskiej polskich artykułów rolnych połączone komisje będzie reprezentować senator P. Michalak.
* * *
Senatorowie z Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą z okazji 15-lecia Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy (podpisanego w Bonn 17 czerwca 1991 r.) zapoznali się z informacją na temat nauczania języka polskiego w Niemczech oraz dostępu Polaków tam mieszkających do dóbr kultury.
Informację na ten temat przedstawili senator Czesław Ryszka oraz przewodniczący Konwentu Organizacji Polskich w Niemczech prof. Piotr Małoszewski.
* * *
Podczas zamkniętego posiedzenia Komisji Spraw Unii Europejskiej senatorowie zapoznali się z informacją o sankcjach Unii Europejskiej wobec Białorusi w kontekście aktów prawnych UE.
Na wspólnym posiedzeniu Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Gospodarki Narodowej kontynuowano pierwsze czytanie zgłoszonego przez Komisję Ustawodawczą projektu ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej.
Po zapoznaniu się z informacją dyrektora Departamentu Kontroli Skarbowej w Ministerstwie Finansów Janusza Kobeszko, o tym że resort przygotował nowelizację ustawy o kontroli skarbowej zbieżną z rozpatrywaną inicjatywą, połączone komisje postanowiły wycofać projekt ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej.
* * *
Na swym posiedzeniu zebrała się Komisja Regulaminowa, Etyki i Spraw Senatorskich w celu przygotowania projektu uchwały Senatu w sprawie zmian w składach komisji senackich.
Zgodnie z wnioskiem senatora Jarosława Gowina komisja przyjęła projekt uchwały Senatu w sprawie odwołania go z Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.
Jak ustalono, wniosek Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich zarekomenduje Izbie senator Piotr Zientarski.
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Ustawodawczej oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności przeprowadzono pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych.
Projekt zgłoszony przez grupę senatorów omówił i uzasadnił senator Aleksander Bentkowski. Pozytywną opinię o projekcie przedstawił sędzia Wojciech Ulitko z Departamentu Legislacyjno-Prawnego w Ministerstwie Sprawiedliwości.
Jak stwierdzono, konieczność przygotowania projektowanej ustawy wynika z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 5 lipca 2005 r. Wyrok dotyczył niezgodności z konstytucją art. 50 § 3 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych. Trybunał orzekł, że przepis ten jest niezgodny z art. 78 i art. 176 ust. 1 w związku z art. 41 ust. 1 konstytucji w zakresie, w jakim nie przewiduje zażalenia na postanowienie o zamianie kary porządkowej grzywny na karę pozbawienia wolności.
Sąd może ukarać karą porządkową grzywny w razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie (art. 49 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych). Od postanowienia o ukaraniu karą porządkową przysługuje zażalenie.
Brak natomiast możliwości zaskarżenia orzeczenia wydanego na podstawie art. 50 § 3 tej ustawy, co narusza konstytucyjne prawo do zaskarżenia orzeczenia pierwszoinstancyjnego (art. 78 konstytucji), oraz do rozpatrzenia sprawy w postępowaniu dwuinstancyjnym (art. 176 ust. 1 konstytucji). W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 50 § 3 Prawa o ustroju sądów powszechnych ingerencja sądu w konstytucyjnie chronioną sferę wolności osobistej (art. 41 ust. 1 konstytucji) następuje bez uprzedniego merytorycznego zbadania przez sąd powodów, które sprawiły, iż osoba ukarana grzywną nie wykonała ciążącego na niej obowiązku. Trybunał Konstytucyjny uznał, iż fakt, że ukaranie karą porządkową następuje na podstawie i w trybie przepisów Prawa o ustroju sądów powszechnych, a nie na podstawie procedur sądowych regulujących rozpoznawanie określonych spraw, nie usprawiedliwia braku zachowania standardów zasadniczego postępowania sądowego.
Wydanie postanowienia o zamianie kary porządkowej na porządkową karę pozbawienia wolności skutkuje naruszeniem wolności osobistej człowieka. Niezgodność zakwestionowanego przepisu z art. 41 ust. 1 konstytucji wiąże się z faktem pozbawienia wolności na podstawie niezaskarżalnego postanowienia sądu, a zatem w trybie, który nie odpowiada wymogom sprawiedliwej procedury.
Zaproponowana przez grupę senatorów regulacja zawiera nowe brzmienie art. 50 § 3, w myśl którego decyzja o zamianie kary porządkowej grzywny na karę pozbawienia wolności będzie podlegała weryfikacji przez sąd drugiej instancji. Pozwoli to na zbadanie przyczyn nieuiszczenia grzywny i ocenę, czy w określonych okolicznościach wymierzenie kary pozbawienia wolności jest celowe.
Zaproponowane w projekcie rozwiązanie ustawowe dotyczące postępowania sądowego, a takim jest postępowanie o ukaraniu karą porządkową, uwzględnia wymogi wynikające z art. 176 ust. 1 konstytucji, w myśl którego postępowanie sądowe jest dwuinstancyjne. Sąd wydający postanowienie o zamianie kary porządkowej grzywny na karę pozbawienia wolności nie jest sądem odwoławczym. Z tego względu konieczne jest przyznanie zainteresowanym dalszych środków prawnych, umożliwiających kwestionowanie orzeczenia sądu.
Projektowana regulacja zakłada, że przy zamianie kary grzywny na karę pozbawienia wolności sąd będzie brał pod uwagę rodzaj przewinienia, warunki osobiste ukaranego oraz stopień jego winy. Od postanowienia w tym zakresie będzie przysługiwało zażalenie. Projekt ustawy przewiduje odpowiednie stosowanie art. 50 § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych, z którego wynika, że zażalenie przysługuje do sądu bezpośrednio przełożonego, a gdy zostało wydane przez sąd apelacyjny - do Sądu Najwyższego. Ponadto przywołany przepis przewiduje, że do zażalenia stosuje się przepisy o postępowaniu właściwe w sprawie, w której zastosowano karę porządkową; w wypadku wniesienia zażalenia sąd, który wydał zaskarżone postanowienie, może wstrzymać wykonanie kary porządkowej.
Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego przepis art. 50 § 3 Prawa o ustroju sądów powszechnych traci moc obowiązującą 30 czerwca br. W projekcie ustawy zaproponowano wejście nowego rozwiązania w życie z tym dniem.
Ponadto w uzasadnieniu stwierdzono, że przedmiot projektowanej ustawy pozostaje poza obszarem regulacji prawa Unii Europejskiej.
Ze względu na proces legislacyjny w dyskusji zaproponowano zmianę terminu wejścia w życie proponowanej nowelizacji Prawa o ustroju sądów powszechnych - na 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy. W głosowaniu wniosek ten uzyskał akceptację połączonych komisji.
Połączone komisje po rozpatrzeniu projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wprowadziły do niego zaakceptowaną poprawkę i wniosły o przyjęcie przez Senat tego projektu wraz z proponowaną zmianą. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Jarosława Chmielewskiego.
* * *
Tematem wspólnego posiedzenia Komisji Zdrowia oraz Komisji Rodziny i Polityki Społecznej był spójny system wsparcia osób niepełnosprawnych.
Ocenę działań państwa wobec osób niepełnosprawnych przedstawił pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych Paweł Wypych.
O systemie opieki zdrowotnej wobec osób niepełnosprawnych mówił podsekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia Andrzej Wojtyła.
Wystąpienie redaktora naczelnego magazynu "Integracja" Piotra Pawłowskiego poświęcone było pomocy osobom niepełnosprawnym z perspektywy organizacji pozarządowych i osób niepełnosprawnych.
W dyskusji, w której wziął także udział poseł Sławomir Piechota, proponowano, by Komisja Zdrowia oraz Komisja Rodziny i Polityki Społecznej wspólnie zorganizowały konferencję dotyczącą problemów osób niepełnosprawnych. Mogłaby ona pomóc w wypracowaniu koniecznych zmian w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, która mimo, iż była już wielokrotnie nowelizowana, nadal nie spełnia oczekiwań i potrzeb tego środowiska, a także w innych aktach prawnych regulujących tę problematykę. Chodziłoby m.in. o wypracowanie regulacji dotyczących prawa wyborczego czy zatrudniania osób niepełnosprawnych.
Komisja Kultury i Środków Przekazu podczas wyjazdowego posiedzenia w Radomiu zapoznała się z programem rewitalizacji zdegradowanych obszarów miejskich na przykładzie lokalnego programu opracowanego dla Miasta Kazimierzowskiego. Program zaprezentował Marcin Wosik, przedstawiciel spółki z o.o. "Rewitalizacja", będącej własnością Gminy Miasta Radomia. W swym wystąpieniu przedstawił on członkom komisji strategię na lata 2003-2015 w ramach lokalnego programu rewitalizacji. Za priorytet uznano w tym programie konieczność renowacji starej części Miasta Kazimierzowskiego. Aby to przedsięwzięcie można było zrealizować, należy wykwaterować lokatorów z mieszkań socjalnych z dzielnicy zabytkowej Starego Miasta i ulokować ich w innych dzielnicach, przeprowadzić kapitalne remonty budynków komunalnych i zdewastowanych kamienic. Gmina, inwestując środki własne, zamierza skłonić właścicieli kamienic do prowadzenia procesu rewitalizacji we własnym zakresie. Działania te stworzą lepsze warunki mieszkaniowe, poprawią stan bezpieczeństwa, zapewnią rozwój usług i funkcji publicznych. Po przeprowadzonych badaniach ocenia się, że do realizacji programu potrzebne będą ogromne nakłady finansowe i możliwość pozyskiwania funduszy zewnętrznych.
Senatorowie w dyskusji uznali potrzebę uchwalenia ustawy o rewitalizacji. Postanowili jednocześnie wyrazić uznanie i poparcie dla podejmowanych inicjatyw, co ujęli w swym stanowisku.
W punkcie 3. posiedzenia senatorowie wzięli udział w sesji naukowej poświęconej oddziaływaniu Jana Kochanowskiego od epoki renesansu poczynając do czasów współczesnych (Europa - Polska - Ziemia Radomska).
Członkowie komisji wysłuchali referatów wygłoszonych przez prof. Tadeusza Ulewicza z Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz prof. Stefana Nieznanowskiego z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej na temat wpływu twórczości Jana Kochanowskiego na współczesny język polski.
* * *
Tematem seminaryjnego posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska było "Zachowanie światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego w Puszczy Białowieskiej - stan obecny i perspektywy". Inicjatorem seminarium było Biuro Inicjatyw Społecznych Kancelarii Prezydenta RP. Wzięli w nim udział parlamentarzyści, przedstawiciele ministerstw - Środowiska oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji, Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych, eksperci i przedstawiciele społeczności lokalnej. Posiedzenie prowadzili przewodniczący komisji senator Jerzy Chróścikowski i podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta minister Ewa Junczyk-Ziomecka.
O "Puszczy Białowieskiej jako światowym dziedzictwie ludzkości" mówiła Agnieszka Ragin z Kancelarii Prezydenta RP.
Zagadnienia Ochrony Puszczy Białowieskiej przedstawiła prof. dr hab. Bogumiła Jędrzejewska z Zakładu Badania Ssaków PAN.
Mgr Stefan Jakimiuk, kierownik projektu "Białowieski Park Narodowy" WWF Polska, omówił społeczne aspekty ochrony Puszczy Białowieskiej.
Propozycję jednolitego zarządzania Puszczą Białowieską zaprezentował dr Bogdan Jaroszewicz, kierownik Białowieskiej Stacji Geobotanicznej UW.
Dr Andrzej Bobiec, przewodniczący Zarządu Towarzystwa Ochrony Puszczy Białowieskiej, omówił bilans zysków i strat piętnastu lat kampanii o Puszczę Białowieską.
"Samorząd a praktyka ochrony przyrody" - to temat wystąpienia dr. Sławomira Chmielewskiego, burmistrza Mogielnicy.
W dyskusji podkreślano konieczność współpracy wszystkich zainteresowanych środowisk na rzecz kompromisu pomiędzy potrzebami ochrony przyrody a oczekiwaniami społeczności zamieszkujących obszar objęty działaniami ochronnymi.
Jak stwierdziła dyrektor Biura Inicjatyw Społecznych w Kancelarii Prezydenta RP Bożena Opioła, wolą wszystkich stron jest zachowanie Puszczy Białowieskiej w takim kształcie, w jakim możemy ją zachować - w najlepszym. Zdaniem dyrektor B. Opioły, należy stworzyć jednolity system ochrony puszczy, traktujący ją jako o jeden organizm, dla którego będą ważne nie tylko sprawy ochrony przyrody, ale ważni też będą ludzie, którzy tam mieszkają, którzy tam przyjeżdżają, którzy ją badają i ludzie, którzy chcą tam po prostu być.
Tematem posiedzenia Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska były źródła finansowania ochrony środowiska w Polsce.
Możliwości finansowania działań w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce przedstawiła Aleksandra Malarz, dyrektor Departamentu Funduszu Ekologicznego Ministerstwa Środowiska.
Rolę Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w realizacji inwestycji omówił Ryszard Jurczak z Departamentu Finansowego NFOŚiGW.
O roli EkoFunduszu na polu ochrony środowiska mówił prof. dr hab. inż. Maciej Nowicki, prezes tej fundacji.
Zagadnienia związane z finansowaniem ochrony środowiska omówił prof. Tomasz Żylicz z Warszawskiego Ośrodka Ekonomii Ekologicznej UW. Stwierdził on m.in., że finansowanie ochrony środowiska w Polsce opiera się przede wszystkim na środkach własnych inwestorów. Dodatkowo projekty proekologiczne mogą korzystać z dofinansowania odpowiednich polskich funduszy, które jednak muszą przestrzegać pewnych pułapów dopuszczalnych przepisami unijnymi. Po akcesji do Unii Europejskiej poszerzyły się możliwości wykorzystania funduszy zagranicznych, ale ich strumień płynie przede wszystkim do sektora komunalnego.
Przedsiębiorstwa - podmioty stojące przed bardzo ambitnymi zadaniami ekologicznymi - mają bardzo ograniczone możliwości poszukiwania wsparcia ze źródeł publicznych. Pomoc może pochodzić głównie z EkoFunduszu, pozostałe bowiem źródła są związane surowymi zasadami dopuszczalności pomocy, mającymi przeciwdziałać zakłóceniom konkurencji rynkowej. Gdyby polskie fundusze chciały zaoferować przedsiębiorstwom finansowanie na warunkach korzystniejszych niż rynkowe, musiałyby ubiegać się o akceptację odpowiednich programów w komisji Europejskiej.
Żadnym tego typu ograniczeniom nie podlega finansowanie udzielane przez banki komercyjne. W Polsce tylko BOŚ S.A. wyspecjalizował się w obsłudze projektów proekologicznych, ale każdy bank może wejść na ten rynek. Skala potrzeb jest ogromna - według zamierzeń rządowych przynajmniej kilkanaście miliardów złotych rocznie - z czego tylko niewielka część może pochodzić z europejskich funduszy pomocowych. Pozostałe nakłady muszą zostać sfinansowane z innych źródeł. Sektor bankowy ma szanse znacznego zwiększenia swojej roli. Aby jednak jego oferta była przyjęta przez przedsiębiorstwa, powinien aktywniej poszukiwać projektów i pomagać inwestorom w tzw. montażu finansowym, polegającym na identyfikacji dodatkowych źródeł wsparcia i profesjonalnym udziale w przygotowywaniu odpowiednich wniosków.
W dniach 27 i 28 czerwca br. odbyło się posiedzenie wyjazdowe Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego senatorowie wizytowali wybrane ośrodki pobytowe dla cudzoziemców.
27 czerwca senatorowie odwiedzili ośrodki w Białymstoku, Łomży i Czerwonym Borze, a 28 czerwca w Lininie koło Góry Kalwarii i ośrodek recepcyjno-pobytowy w Dębaku w Podkowie Leśnej.
W posiedzeniu wzięli udział przedstawiciele Urzędu ds. Repatriacji i Cudzoziemców - dyrektor generalny w Jan Węgrzyn i Szymon Hajduk, przedstawiciele Biura Rzecznika Praw Obywatelskich - dyrektor Zespołu Administracji Publicznej, Zdrowia i Ochrony Praw Cudzoziemców Tomasz Gellert oraz Marcin Sośniak, prof. Irena Rzeplińska z Komitetu Helsińskiego oraz wolontariusze Zofia Romaszewska i Paweł Piekarczyk.
Wizytując ośrodki dla cudzoziemców, senatorowie zapoznali się z panującymi tam warunkami mieszkalnymi i socjalnymi oraz problemami cudzoziemców starających się o prawo pobytu w Polsce.
Podczas wspólnego posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Gospodarki Narodowej przystąpiono do rozpatrzenia sprawozdania "Stan bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz działania realizowane w tym zakresie w 2005 r.".
Sprawozdanie, przyjęte przez Radę Ministrów na posiedzeniu 5 maja br., zgodnie z art. 140e ust. 4 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, przekazał premier Kazimierz Marcinkiewicz.
Sprawozdanie omówił sekretarz Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruch Drogowego Andrzej Grzegorczyk. W posiedzeniu wzięli także udział przedstawiciele Ministerstwa Transportu i Budownictwa, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Ministerstwa Edukacji Narodowej.
W związku z tym, że w dyskusji zgłoszono szereg uwag do przedstawionego sprawozdania połączone komisje postanowiły kontynuować prace i powołać zespół, który przygotuje wstępnie stanowisko zawierające uwagi do omawianego dokumentu. W skład zespołu weszli senatorowie: Andrzej Gołaś, Janusz Kubiak, Andrzej Łuczycki i Jacek Włosowicz.
* * *
Komisja Zdrowia zebrała się w celu rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej.
Zapisy ustawy uchwalonej z przedłożenia rządowego rekomendował senatorom wiceminister zdrowia Andrzej Wojtyła. Pozytywną opinię przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, które stwierdziło, że nowelizacja sejmowa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych, oprócz drobnych nieścisłości terminologicznych i błędów gramatycznych.
Przedmiotem nowelizacji są przepisy dotyczące zasad udzielania pomocy publicznej zakładom opieki zdrowotnej - udzielania pożyczki przez Skarbu Państwa ze środków przewidzianych w ustawie budżetowej. Nowelizacja wprowadza m.in. możliwość skorzystania z pożyczki przez, dotychczas z tego wyłączone, jednostki badawczo-rozwojowe prowadzące badania naukowe i prace badawczo-rozwojowe w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia. Pożyczka będzie udzielana po spełnieniu takich samych warunków jak dla innych zakładów, przy czym jej kwota zostanie ustalona w odniesieniu do minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2004 r. Uzyskane środki mogą być przeznaczone na spłatę należności głównych wraz z odsetkami za zwłokę z tytułu zobowiązań publicznoprawnych (tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, ubezpieczenia społeczne finansowane przez ubezpieczonego i ubezpieczenie zdrowotne) oraz należności cywilnoprawnych objętych ugodą restrukturyzacyjną. Ponadto przewidziano możliwość zwiększenia pożyczki o kwotę nie wyższą niż suma należności głównych i odsetek z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez zakład opieki zdrowotnej w związku z zaspokojeniem przez niego należności głównych z tytułu indywidualnych roszczeń pracowników na podstawie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw. Zwiększono z 50% do 70% umorzenia należności głównej z tytułu pożyczki dla:
Zakładowi opieki zdrowotnej, co do którego wydano decyzję ostateczną o warunkach restrukturyzacji i któremu przysługuje roszczenie do Narodowego Funduszu Zdrowia, Skarbu Państwa lub innej jednostki sektora finansów publicznych, a zrzeknie się on tych roszczeń, umarza się odpowiednio pozostałą część pożyczki albo pozostałą część pożyczki i środków uzyskanych z tytułu zwiększenia, w wysokości: pozostałej do spłaty pożyczki (albo pożyczki i środków z tytułu zwiększenia) albo w wysokości roszczenia, którego się zrzeczono (w zależności od kwoty pozostałej do spłaty).
W głosowaniu Komisja Zdrowia postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Stanisława Karczewskiego.
W drugiej części posiedzenia omówiono propozycje nowelizacji rozporządzeń w sprawie wykazów leków refundowanych, a także zasady refundacji leków w terapii dzieci z ADHD. Informację na ten temat przedstawili wiceminister zdrowia A. Wojtyła oraz dyrektor Departamentu Polityki Lekowej w tym resorcie Piotr Błaszczyk.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrywano ustawę o ratyfikacji Konwencji, sporządzonej w Brukseli dnia 8 grudnia 2004 r., w sprawie przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonej w Brukseli dnia 23 lipca 1990 r., zmienionej Konwencją w sprawie przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji do Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzoną w Brukseli dnia 21 grudnia 1995 r., oraz Protokołem zmieniającym Konwencję w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, sporządzonym w Brukseli dnia 25 maja 1999 r.
Informację na temat przedmiotowej konwencji przedstawili wicedyrektor Departamentu Prawno-Legislacyjnego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Janusz Łącki oraz p.o. wicedyrektora Departamentu Podatków Bezpośrednich w Ministerstwie Finansów Dariusz Niestrzębski. Pozytywną opinię o ustawie wydało Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.
W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie rozpatrywanej ustawy ratyfikacyjnej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Andrzeja Owczarka.
W drugim punkcie porządku dziennego Komisja Gospodarki Narodowej rozpatrywała ustawę o spółdzielni europejskiej.
Informację o ustawie, która była projektem rządowym, przedstawili wicedyrektor Departamentu Prawno-Legislacyjnego w Ministerstwie Sprawiedliwości Jacek Sadomski oraz główny specjalista w tym departamencie Izabela Wereśniak. Swoje uwagi zgłosiło senackie biuro legislacyjne.
Uchwalona przez Sejm ustawa stanowi akt prawny, wobec którego Rada Ministrów zadeklarowała, iż ma on na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. W związku z tym ustawa z jednej strony normuje powstanie, organizację i działalność spółdzielni europejskiej, w zakresie nieuregulowanym w rozporządzeniu Rady nr 1435/2003/WE z 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE), z drugiej zaś reguluje zasady zaangażowania pracowników w spółdzielni europejskiej, wdrażając postanowienia dyrektywy Rady 2003/72/WE z 22 lipca 2003 r. uzupełniającej statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników.
W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 11 poprawek do ustawy o spółdzielni europejskiej. Ustalono, że przegłosowane zmiany zarekomenduje Izbie senator Marek Waszkowiak.
Następnie senatorowie przystąpili do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym. W imieniu rządu ustawę rekomendował wiceminister transportu Mirosław Chaberek. Zapoznano się także z opinią przedstawicieli Sekcji Krajowej Kolejarstwa NSZZ "Solidarność". Ponadto wysłuchano uwag biura legislacyjnego.
Uchwalona przez Sejm nowelizacja stanowi akt prawny, wobec którego Rada Ministrów zadeklarowała, iż ma on na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. W związku z tym ustawa zawiera szczegółowe unormowania zmierzające do zapewnienia bezpieczeństwa transportu kolejowego, przewidując w szczególności obowiązek uzyskania przez określonych zarządców infrastruktury i przewoźników kolejowych odpowiednio autoryzacji bezpieczeństwa i certyfikatu bezpieczeństwa jako dokumentów uprawniających do wykonywania powierzonych im zadań. Ustawa wdraża postanowienia dyrektywy 2004/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa kolei wspólnotowych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 95/18/WE w sprawie przyznawania licencji przedsiębiorstwom kolejowym oraz dyrektywę 2001/14/WE w sprawie alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz certyfikację w zakresie bezpieczeństwa, a także dyrektywy 2004/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 29 kwietnia 2004 r. zmieniającej dyrektywę Rady 96/48/WE w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei dużych prędkości i dyrektywę 2001/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie interoperacyjności transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnej.
W związku ze zgłaszanymi w dyskusji rozbieżnościami między resortem transportu a związkami zawodowymi komisja postanowiła kontynuować rozpatrywanie ustawy na kolejnym posiedzeniu.
Na zakończenie posiedzenia Komisji Gospodarki Narodowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych ustaw.
Na temat zapisów zawartych w nowelizacji wypowiadała się wicedyrektor Departamentu Instrumentów wsparcia w Ministerstwie Gospodarki Ewa Swędrowska. Zapoznano się także z uwagami senackiego biura legislacyjnego.
Ustawa, uchwalona przez Sejm z przedłożenia rządowego, zmierza do ułatwienia prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych. Zaproponowano w niej m.in. zwiększenie obszaru specjalnych stref ekonomicznych do 12 tys. ha, przekazanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki uprawnień właścicielskich w stosunku do spółek zarządzających specjalnymi strefami ekonomicznymi, a także zwiększenie możliwości wykorzystania środków z Funduszu Strefowego na wsparcie nowych inwestycji i umożliwienie prezesowi Agencji Nieruchomości Rolnych oraz prezesowi Agencji Mienia Wojskowego nieodpłatnego przekazywania na własność zarządzającemu specjalną strefą ekonomiczną nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele inwestycyjne.
W głosowaniu Komisja Gospodarki Narodowej postanowiła zarekomendować Senatowi wprowadzenie 2 poprawek do ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz niektórych ustaw. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Jerzego Szmita.
* * *
Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności rozpatrywano ustawę zmieniającą ustawę o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
Na temat zmian zawartych w ustawie nowelizującej wypowiadali się dyrektor Departamentu Prawnego w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji Zbigniew Wrona oraz poseł sprawozdawca Grzegorz Dolniak, który omówił przebieg prac sejmowych nad tą regulacją. Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu stwierdziło, że ustawa nie budzi zastrzeżeń o charakterze legislacyjnym.
Projekt ustawy został wniesiony do Sejmu przez rząd. Jej celem jest złagodzenie przepisów regulujących zasady odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy, w szczególności zaś przepisów dotyczących postępowania egzekucyjnego. Ustawa ma podnieść skuteczność dochodzenia należności od wypłacalnych sprawców szkód oraz umożliwić odstąpienie od dochodzenia odszkodowania lub złagodzenie rygorystycznych zasad dochodzenia zapłaty w wypadku osób znajdujących się w szczególnej sytuacji.
W art. 2 ustawa uwzględnia sytuacje, gdy szkoda w majątku Skarbu Państwa powstała po rozwiązaniu stosunku służbowego funkcjonariusza. Ma to miejsce w szczególności wtedy, gdy szkoda została wyrządzona osobie trzeciej (art. 9 ustawy nowelizowanej). Szkoda w majątku Skarbu Państwa powstaje dopiero w momencie wypłaty odszkodowania na rzecz tej osoby trzeciej - wówczas sprawca szkody usunięty ze służby ponosił nieograniczoną odpowiedzialność na zasadach ogólnych kodeksu cywilnego, mimo że szkoda powstała, gdy sprawca szkody pozostawał w służbie.
Zmiana wprowadzona do art. 6 nowelizowanej ustawy (nowy ust. 2) stwarza możliwość naprawienia przez sprawcę szkody nie tylko w drodze zapłaty odszkodowania, lecz także poprzez przywrócenie stanu poprzedniego.
W kolejnym zmienianym przepisie, tj. w art. 7, ustawa umożliwia, bez potrzeby prowadzenia procesu przed sądem powszechnym, wystąpienie o nadanie tytułu wykonalności ugodzie zawartej poza sądem. W wypadku zaś prowadzenia procesu uprawnia sąd do obniżenia wysokości odszkodowania.
Do najistotniejszych zmian wprowadzanych ustawą należą nowe przepisy zawarte w art. 13 i 13a.
Art. 13 stanowi, że w wypadku powstania szkody z winy funkcjonariusza uprawnione organy lub jednostki (wskazane w ust. 3 i 4) będą mogły nie tylko wezwać funkcjonariusza do zapłaty, zawrzeć z nim ugodę, ale - we wskazanych ustawą wypadkach - będą także mogły odstąpić od dochodzenia naprawienia szkody wyrządzonej nieumyślnie.
Z kolei w art. 13a ustanawia się materialno-prawną podstawę możliwości umorzenia, odroczenia lub rozłożenia na raty spłaty należności stanowiących odszkodowanie. Dotychczas brakowało w ustawie norm, które pozwalałyby na uelastycznienie postępowania w stosunku do poszczególnych osób ze względu na ich sytuację.
W głosowaniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności jednomyślnie opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek rozpatrywanej nowelizacji sejmowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Annę Kurską.
* * *
Odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, podczas którego rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Celem opiniowanej nowelizacji jest korekta odesłania w art. 8 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Przepis ten formułuje dodatkowe wymagania dotyczące wniosku o wydanie zezwolenia na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Jednym z tych wymagań jest konieczność udokumentowania przez przedsiębiorcę ubiegającego się o wydanie przywołanego zezwolenia gotowości przyjęcia odpadów komunalnych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność w zakresie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. Wykonywanie działalności polegającej na odzysku i unieszkodliwianiu odpadów wymaga natomiast - zgodnie z przywołanym przepisem - spełnienia wymagań odnośnie do miejsc odzysku i unieszkodliwiania, określonych w przepisach rozpatrywanej ustawy oraz ustawy o odpadach. W tym zakresie ustawa przywołuje art. 7 ust. 3 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, który dotyczy wymagań, jakie powinien spełnić przedsiębiorca ubiegający się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami lub prowadzenie schronisk dla bezdomnych zwierząt, a więc odsyła do przepisu, którego treść dotyczy wymagań co do innego rodzaju zezwoleń. Podstawę do określenia wymagań odnośnie do miejsc odzysku i unieszkodliwiania odpadów komunalnych stanowi art. 7 ust. 3a pkt 2 ustawy i do tego przepisu odsyła art. 8 ust. 2 w brzmieniu zaproponowanym w nowelizacji.
Po wysłuchaniu opinii zaproszonych gości oraz zapoznaniu się z uwagami Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu komisja w głosowaniu postanowiła zarekomendować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Jak ustalono, w imieniu komisji sprawozdanie przedstawi senator Czesław Żelichowski.
W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrzono ustawę o zmianie ustawy o grobach i cmentarzach wojennych.
Ustawa, uchwalona z przedłożenia rządowego, zmierza do uporządkowania stanu prawnego w zakresie opieki nad grobami i cmentarzami wojennymi oraz ich utrzymania.
W ustawie zaproponowano m.in. rozszerzenie katalogu grobów wojennych o groby osób wojskowych i cywilnych bez względu na ich narodowość, które straciły życie wskutek represji okupanta niemieckiego albo sowieckiego po 1 września 1939 r., groby i cmentarzyska prochów ofiar niemieckich i sowieckich obozów oraz groby osób, które straciły życie wskutek walki z narzuconym systemem i represji totalitarnych w okresie od 1944 r. do 1956 r. Ponadto przyznano wojewodzie prawo do zarządzania ekshumacji zwłok z grobu wojennego i przeniesienia ich do innego grobu. W nowelizacji uchylono przepis, na podstawie którego zezwolenia wojewody wymaga wykonywanie zdjęć fotograficznych i planów sytuacyjnych cmentarzy wojennych oraz grobów wojennych położonych poza obszarem cmentarzy wyznaniowych i gminnych. Doprecyzowano przepis o nadzorze nad grobami i cmentarzami wojennymi i upoważniono wojewodę aby mógł on, w drodze porozumienia, powierzyć jednostce samorządu terytorialnego obowiązek utrzymania grobów i cmentarzy wojennych, z jednoczesnym przekazaniem odpowiednich funduszy.
Po wysłuchaniu zaproszonych gości i zapoznaniu się z pozytywną opinią biura legislacyjnego w głosowaniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej postanowiła zaproponować Senatowi przyjęcie bez poprawek ustawy o zmianie ustawy o grobach i cmentarzach wojennych. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wyznaczono senatora Andrzeja Owczarka.
Komisja Obrony Narodowej odbyła posiedzenie wyjazdowe w Krakowie.
Z okazji 100 lat istnienia 5. Wojskowego Szpitala Klinicznego w Krakowie senatorowie zapoznali się z historią, tradycją i współczesnymi zadaniami tej placówki. Informacji na ten temat udzielał komendant szpitali płk dr nauk med. Jan Sosnowski. Następnie, po zwiedzeniu szpitala, senatorowie przystąpili do debaty na temat funkcjonowania wojskowej służby zdrowia w ramach systemu ochrony zdrowia w Polsce w świetle aktualnych i przyszłych potrzeb Sił Zbrojnych RP oraz na temat kształcenia lekarzy na potrzeby Sił Zbrojnych RP. Informację na ten temat przedstawił pełnomocnik ministra obrony narodowej ds. wojskowej służby zdrowia gen. brygady Marek Kondracki. W dyskusji wzięli także udział gen. broni Mieczysław Bieniek, przewodniczący Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Wojska Polskiego płk Anatol Tichoniuk, zastępca prezesa narodowego Funduszu Zdrowia ds. służb mundurowych Marek Lejk, komendant 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu płk dr nauk med. Grzegorz Stoiński, a także przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia i Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie.
Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment