Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment


Z prac komisji senackich

1 lutego 2007 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Praw Człowieka i Praworządności przystąpiła do rozpatrywania ustawy o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów i ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Rozpatrywaną ustawę Sejm uchwalił na podstawie projektu wniesionego przez prezydenta; do reprezentowania prezydenta w toku prac parlamentarnych został upoważniony szef Kancelarii Prezydenta RP Aleksander Szczygło.

W posiedzeniu, podczas którego senatorowie analizowali szczegółowo kolejne artykuły rozpatrywanej ustawy, udział wzięli m.in. minister A. Szczygło, a także inni przedstawiciele Kancelarii Prezydenta - dyrektor i wicedyrektor Biura Prawa i Ustroju Adrian Dworzyński i Andrzej Dorsz, doradca prezydenta Jan Olszewski, ekspert Agnieszka Żałobka. Komisja zapoznała się również z opiniami o ustawie przedstawionymi przez wiceministra sprawiedliwości Krzysztofa Józefowicza, zastępcę prokuratora generalnego Przemysława Piątka, prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Janusza Kurtykę, dyrektora generalnego IPN Bohdana Marciniaka, dyrektora Biura Prawnego IPN Krzysztofa Zająca, dyrektora naczelnego Archiwów Państwowych Sławomira Radonia, dyrektora generalnego Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych Andrzeja Biernata, kierownika Krajowego Biura Wyborczego Kazimierza Czaplickiego, szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego Antoniego Macierewicza.

Komisja Praw Człowieka i Praworządności dysponowała również opiniami prawnymi ekspertów: prof. Piotra Kruszyńskiego z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, który przedstawił opinię w przedmiocie prawnej dopuszczalności przepisu uprawniającego sąd lustracyjny do umorzenia postępowania w razie niemożliwości wydania orzeczenia o prawdziwości oświadczenia lustracyjnego, ze względu na brak dostatecznych dowodów, prof. Andrzeja Murzynowskiego z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, sędziego Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, i prof. Andrzeja Rzeplińskiego z Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarza Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, którzy przygotowali opinie prawne na temat możliwości ponownego wprowadzenia do nowelizowanej ustawy z 18 października 2006 r. przepisu uprawniającego sąd lustracyjny do umorzenia postępowania w razie niemożności wydania orzeczenia o prawdziwości oświadczenia lustracyjnego ze względu na brak dostatecznych dowodów.

Swoją opinię przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu, które ze względu na przyjęty terminarz prac nad ustawą o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów i ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu ograniczyło się do syntetycznego przedstawienia uwag konstytucyjnych, jakie wiążą się z tą ustawą, a także innych wątpliwości natury prawnej.

W dyskusji proponowano wprowadzenie poprawek do rozpatrywanej nowelizacji, w większości o charakterze redakcyjnym i uściślającym.

Jedna ze zgłoszonych poprawek zmierzała do tego, by osoba pełniąca różne funkcje publiczne - np. adwokat będący zarazem parlamentarzystą i publikujący w prasie - nie musiała każdorazowo składać nowego oświadczenia lustracyjnego. Senatorowie rozważali też, czy podlegająca lustracji współpraca z organami bezpieczeństwa państwa obejmuje także pracę w cenzurze lub urzędzie do spraw wyznań. Zastanawiano się także nad rozwiązaniem kwestii przygotowania sędziów sądów okręgowych, które mają przejąć kompetencje sądu lustracyjnego.

Rozpatrywana nowelizacja dotyczy uchwalonej w październiku 2006 r. ustawy zmieniającej zasady lustracji. Ma ona wejść w życie 1 marca br. Według październikowej regulacji, badane dziś przez rzecznika interesu publicznego i Sąd Lustracyjny oświadczenia osób publicznych miały zostać zastąpione zaświadczeniami IPN o zawartości archiwów tajnych służb PRL, które dana osoba mogłaby zaskarżać w procedurze cywilnej. Ustawa zakładała pełne ujawnienie zapisów tajnych służb PRL o ich osobowych źródłach informacji oraz rozszerzała dostęp do teczek.

Podpisując w listopadzie 2006 r. tę ustawę, prezydent Lech Kaczyński zapowiedział jej zmianę. Prezydencka nowelizacja przywraca oświadczenia lustracyjne, które badałby nowy pion lustracyjny IPN w procedurze karnej. Ich prawdziwość stwierdzałyby sądy okręgowe na wniosek Biura Lustracyjnego IPN. Nowela przywraca dziesięcioletni zakaz pełnienia funkcji publicznych dla "kłamców lustracyjnych".

Na zakończenie posiedzenia ustalono, że Komisja Praw Człowieka i Praworządności na kolejnym posiedzeniu 2 lutego br. będzie kontynuować prace nad ustawą o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów i ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

2 lutego 2007 r.

Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności senatorowie kontynuowali rozpatrywanie ustawy o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów i ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 1 lutego br.

Senatorowie poddali szczegółowej analizie kolejne artykuły uchwalonej przez Sejm nowelizacji. W posiedzeniu wzięli udział m.in. szef Kancelarii Prezydenta minister Aleksander Szczygło, wiceminister sprawiedliwości Krzysztof Józefowicz, zastępca prokuratora generalnego Przemysław Piątek, prezes Instytutu Pamięci Narodowej Janusz Kurtyka, dyrektor naczelny Archiwów Państwowych Sławomir Radoń, kierownik Krajowego Biura Wyborczego Kazimierz Czaplicki.

Ustalono, że kolejne posiedzenie poświęcone ustawie o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów i ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu odbędzie się 6 lutego br. Komisja przegłosuje wówczas zgłaszane w toku rozpatrywania nowelizacji poprawki i przyjmie stanowisko w jej sprawie.

6 lutego 2007 r.

Podczas posiedzenia Komisji Praw Człowieka i Praworządności przyjęto stanowisko w sprawie ustawy o zmianie ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów.

Senatorowie przegłosowali poprawki zgłoszone podczas posiedzeń, które odbyły się 1 i 2 lutego br. W kolejnych głosowaniach komisja zaakceptowała 72 zmiany. Jak ustalono, ich wprowadzenie zarekomenduje izbie senator Zbigniew Romaszewski. Do stanowiska komisji zgłoszono 2 wnioski mniejszości; ich sprawozdawcami będą senatorowie Krzysztof Piesiewicz i Kosma Złotowski.

Jedna z przyjętych poprawek zakłada wykreślenie dziennikarzy spośród osób, które w myśl ustawy pełnią funkcję publiczną, czyli podlegają lustracji. Równocześnie objęci nią pozostają członkowie zarządu lub rady nadzorczej, wydawcy i redaktorzy naczelni.

Senatorowie zaproponowali też poprawkę dającą możliwość dostępu rodzinom zmarłych do materiałów na ich temat, znajdujących się w IPN.

Inna z przyjętych poprawek zakłada, że osoba pełniąca różne funkcje publiczne - np. adwokat, będący zarazem parlamentarzystą - nie będzie musiała za każdym razem składać nowego oświadczenia lustracyjnego. Równocześnie będzie jednak zobowiązana do poinformowania o złożeniu takiego oświadczenia pozostałych instytucji, w których pracuje.

Komisja zarekomendowała też poprawkę rozszerzającą zakres informacji, które znajdują się w archiwach IPN, a które nie mają być udostępniane. Chodzi o dane dotyczące pochodzenia etnicznego, rasowego, przekonań religijnych, przynależności wyznaniowej, stanu zdrowia i życia seksualnego osób lustrowanych.

Senatorowie opowiedzieli się też za poprawką, zgodnie z którą dwóch z 11 członków Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej wybierałby Senat, siedmiu Sejm, a dwóch - powoływał prezydent. Zgodnie z nowelą dziewięciu członków kolegium ma wybierać Sejm, dwóch - powoływać prezydent.

We wniosku mniejszości, którego sprawozdawcą będzie senator K. Piesiewicz, zaproponowano skreślenie przepisu o publikowaniu przez IPN katalogów nazwisk osób traktowanych przez służby specjalne PRL jako współpracownicy.

Senator K. Złotowski zarekomenduje Izbie drugi wniosek mniejszości, zmierzający do zaostrzenia odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań w toku procesu lustracyjnego.

* * *

Senatorowie z Komisji Spraw Zagranicznych spotkali się z delegacją Senatu Republiki Czeskiej z przewodniczącym Přemyslawem Sobotką na czele. Relacja ze spotkania zamieszczona w rozdziale "Kontakty międzynarodowe".

* * *

Odbyło się posiedzenie Komisji Zdrowia, podczas którego przyjęto opinię o projekcie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych. O wyrażenie opinii w tej sprawie zwrócili się przewodniczący Komisji Rodziny i Polityki Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej, pracujących nad przedmiotowym projektem.

Komisja Zdrowia po wnikliwej analizie zebranych dokumentów oraz wysłuchaniu przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia pozytywnie oceniła kierunki zmian zaproponowane przez wnioskodawców projektu. Zasugerowała uregulowanie zawarte w art. 15d w ust. 4 ustawy nowelizowanej: "4. Świadczenie przysługuje od 12 tygodnia ciąży, potwierdzonej oświadczeniem kobiety i okazaniem aktualnej karty przebiegu ciąży, do trzeciego miesiąca życia dziecka, jeżeli kobieta pozostaje przez czas trwania ciąży pod stałą opieką lekarską".

W drugim punkcie porządku dziennego Komisja Zdrowia kontynuowała prace nad harmonogramem swej pracy na 2007 rok. Pierwsze posiedzenie w tej sprawie odbyło się 10 stycznia br.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrywała dwie nowelizacje ustawy o pomocy społecznej. W dyskusji senatorowie zgłaszali uwagi na temat niewłaściwego, ich zdaniem, sposobu procedowania proponowanych przez rząd zmian w dwóch odrębnych aktach prawnych.

W imieniu rządu przyjęcie obu nowelizacji rekomendował komisji podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej Bogdan Socha. Wyjaśnień udzielała także wicedyrektor Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej Krystyna Wyrwicka.

Ustawa o zmianie ustawy o pomocy społecznej (zawarta w druku senackim nr 341) obejmowała zmiany mające na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej (dyrektywa Rady 2004/81/WE z kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentu pobytowego wydawanego obywatelom państw trzecich, którzy są ofiarami handlu ludźmi lub wcześniej byli przedmiotem działań ułatwiających nielegalną imigrację, którzy współpracują z właściwymi organami). W nowelizacji znalazły się także zmiany o charakterze porządkującym i doprecyzowującym przepisy ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wynikające z doświadczeń uzyskanych w praktyce stosowania jej uregulowań.

Zgodnie z nowelizacją uprawnionymi do świadczeń z pomocy społecznej stają się cudzoziemcy, co do których zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że są ofiarami handlu ludźmi.

Niektóre spośród zmian służących porządkowaniu przepisów ustawy o pomocy społecznej i wykorzystujących doświadczenia praktyki jej stosowania mają charakter systemowy, jak w szczególności dotyczące placówek opiekuńczo-wychowawczych. Nowelizacja wyodrębnia w ich ramach całodobowe placówki opiekuńczo-wychowawcze, wprowadza obowiązek wydawania zezwoleń na ich prowadzenie, określa podmioty uprawnione do prowadzenia tych placówek, uściśla zasady ustalania odpłatności za pobyt w placówce, modyfikując przy tym pojęcie średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu pomocy społecznej lub całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej oraz regulując kwestię podmiotu (powiatu) właściwego do ponoszenia wydatków na utrzymanie dziecka umieszczonego w całodobowej placówce w sytuacjach wymagających nagłego zapewnienia mu opieki, z jednoczesnym uwzględnieniem sytuacji, gdy niemożliwe jest ustalenie miejsca zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w placówce. Ustawa wprowadza także obowiązek rejestracji placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz nakazuje coroczne ogłaszanie tych rejestrów przez wojewodę.

W rozpatrywanej nowelizacji rozszerzono zadania wojewody w zakresie kontroli nad usługami domów pomocy społecznej prowadzonych przez podmioty niepubliczne nie na zlecenie organu jednostki samorządu terytorialnego. Doprecyzowano także zasady dotyczące ponoszenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej, jednocześnie rozszerzając krąg osób mogących wnosić tę opłatę. Uporządkowano terminologię ustawy nowelizowanej, wprowadzając spójność terminologiczną między zawartymi tam definicjami. Przedłużono też, w praktyce niemożliwy do skorzystania z uprawnienia, termin (z 14 do 60 dni) dla uchodźcy na złożenie wniosku o przyznanie pomocy integracyjnej.

W dyskusji nad sejmową nowelizacją, w której postulowano wprowadzenie zmian do rozpatrywanej regulacji, udział wzięli także posłanka Magdalena Kochan z sejmowej Komisji Polityki Społecznej, Beata Sukowska-Domino, Maria Wąszewska-Berlińska i Robert Niewiarowski z Mazowieckiej Fundacji Rodzin Zastępczych, Maria Bramska z Fundacji Rodzin Adopocyjnych, dyrektor Krajowego Ośrodka Adopcyjno-Opiekuńczego Barbara Passini oraz przedstawiciele związków zawodowych i Sekretariatu Episkopatu Polski. Uwagi do ustawy zgłosiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

W  dyskusji m.in. zwracano uwagę na konieczność sprostania określonym standardom placówek i utrzymania ich poziomu, a jednocześnie na potrzebę prowadzenia zakładów dla dzieci, w szczególności dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie, których rodzice nie są w stanie ponosić jakichkolwiek opłat. Dotyczy to prowadzenia takich zakładów przez organizacje pozarządowe, Kościół katolicki i grupy wyznaniowe.

W głosowaniu Komisja Rodziny i Polityki Społecznej postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie 2 poprawek do sejmowej nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senator Ewę Tomaszewską. Do stanowiska komisji zgłoszono wniosek mniejszości, którego sprawozdawca będzie senator Mieczysław Augustyn.

Poparte przez komisję poprawki były zbieżne z propozycjami senackiego biura legislacyjnego. Zostały one także zaakceptowane przez rząd. Pierwsza ze zmian dotyczyła definicji pierwszej formy opieki zastępczej nad dzieckiem, druga poprawia zapis zapewniający spójność prawa w sytuacji, której dotyczą zarówno ustawa o pomocy społecznej, jak i ustawa o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - w zakresie możliwości standaryzacji domów zlokalizowanych w obiektach zabytkowych.

Wniosek mniejszości zmierzał do wyłączenia placówek typu rodzinnego z trybu wydawania i cofania zezwoleń warunkowych na prowadzenie całodobowych placówek opiekuńczo-wychowawczych.

Komisja Rodziny i Polityki Społecznej rozpatrzyła także ustawę o zmianie ustawy o pomocy społecznej (druk senacki nr 344).

Nowelizacja, uchwalona z przedłożenia rządowego, stanowi uściślenie w zakresie odpłatności pobytu w ośrodkach interwencji kryzysowej (nowelizacja przesądza o nieodpłatności). Jednocześnie doprecyzowano, że ustalanie przez radę gminy (lub powiatu) odpłatności za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych następuje jedynie w zakresie zadań własnych.

Ponadto uściślono obliczanie dochodu przy jego zmianie, która nie wpływa na wysokość świadczenia pieniężnego (odpowiednio - w zakresie wpływu zmiany dochodu w okresie ponoszenia odpłatności za świadczenie niepieniężne). Doprecyzowano krąg podmiotów, w stosunku do których jest sprawowany nadzór starosty - zmiana polega na uzupełnieniu art. 112 ust. 8 ustawy nowelizowanej o ośrodki interwencji kryzysowej, będące jednostkami organizacyjnym powiatu.

Jak stwierdziło senackie biuro legislacyjne, rozpatrywana ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych.

W głosowaniu senatorowie postanowili zarekomendować Izbie przyjęcie bez poprawek nowelizacji ustawy o pomocy społecznej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Mieczysława Augustyna.

Na zakończenie posiedzenia Komisji Rodziny i Polityki Społecznej, w sprawach różnych, senatorowie postulowali wprowadzenie do porządku obrad 28. posiedzenia Senatu punktu dotyczącego informacji rządu o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego. Postulowano także, by na 29. posiedzeniu rząd przedstawił informację na temat zmian w systemie pomocy osobom niepełnosprawnym.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rozpatrywała ustawę o zmianie ustawy o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006.

Ponieważ na posiedzeniu komisji nie byli obecni przedstawiciele Ministerstwa Gospodarki, które reprezentowało rząd przy tej nowelizacji, więc dokonane w ustawie zmiany omówiła dyrektor Departamentu Samorządu Terytorialnego w Ministerstwie Finansów Zdzisława Wasążnik, która też przedstawiła poprawkę wprowadzoną do ustawy przez Komisję Gospodarki Narodowej i odpowiadała na pytania senatorów.

Zapoznano się ponadto z pozytywną opinią Biura Legislacyjnego kancelarii Senatu.

W dyskusji senator Przemysław Alexandrowicz interesował się wysokością dopłat dla poszczególnych gmin, a także uzasadnieniem zwolnień z wpłat do budżetu państwa.

Senator Andrzej Owczarek pytał, czy ministerstwo zastanawiało się nad inną formą rekompensaty dla gmin.

Senator Mariusz Witczak spytał, dlaczego nowelizacja nie została wprowadzona wcześniej, skoro ustawa obowiązywała w latach 2003-2006.

Senator Jerzy Szmit zgłosił wniosek o wprowadzenie poprawki dotyczącej zmiany brzmienia art. 2, analogicznej do zmiany zaproponowanej wcześniej przez Komisję Gospodarki Narodowej. W głosowaniu uzyskała ona jednomyślne poparcie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej. Ustalono, że jej wprowadzenie zarekomenduje Izbie senator Andrzej Jaroch.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia przystąpiono do rozpatrzenia ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji oświatowej oraz ustawy o systemie oświaty.

W imieniu rządu nowelizację omówił i uzasadnił podsekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej Stanisław Sławiński.

Żadnych uwag do ustawy nie zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

W dyskusji senator A. Owczarek poruszył sprawę gromadzeniem informacji o absolwentach szkół średnich i zaproponował wprowadzenie obowiązku zbierania dodatkowych informacji o nich. Z tą propozycją zgodził się wiceminister edukacji narodowej S. Sławiński.

Senator Janusz Kubiak pytał o dokumentację szkół niepublicznych i o sposoby jej przekazywania i przechowywania.

Ponieważ podczas dyskusji nie padły żadne wnioski, przewodniczący komisji senator J. Szmit zaproponował przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji oświatowej oraz ustawy o systemie oświaty bez poprawek. W głosowaniu uzyskał on jednomyślne poparcie. Na sprawozdawcę stanowiska komisji wyznaczono senatora P. Alexandrowicza.

* * *

Podczas posiedzenia Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu uchwały w sprawie korupcji politycznej.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Piotr Ł.J. Andrzejewski. W projekcie uchwały napisano:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza niedopuszczalność korupcji politycznej będącej wykorzystywaniem własnej lub grupowej pozycji politycznej dla przysporzenia sobie lub tej grupie sprzecznie z prawem i zasadami powszechnie obowiązującego porządku etycznego - korzyści majątkowej, osobistej lub grupowej.

Społeczeństwo w toku przemian ustrojowych po roku 1989 boleśnie doświadczyło i doświadcza tej formy korupcji.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej stwierdza potrzebę przeglądu charakteru nabywania majątku i zakresu pozyskiwania korzyści majątkowych przez osoby i grupy korzystające z preferencji politycznych i ujawniania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne osób, które dopuściły się korupcji politycznej.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się do Centralnego Biura Antykorupcyjnego i innych uprawnionych prawem podmiotów o uruchomienie wobec już ujawnionych faktów korupcji politycznej działań rewindykacji majątkowej, zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzyskanych niesłusznie kosztem Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. Nr 44, poz. 255, z późn. zm.).".

Komisja w głosowaniu po rozpatrzeniu w pierwszym czytaniu przedstawionego przez wnioskodawców projektu uchwały wniosła o wprowadzenie do niego 2 poprawek o charakterze redakcyjnym. Na sprawozdawcę stanowiska komisji podczas drugiego czytania projektu uchwały wybrano senatora P.Ł.J. Andrzejewskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia Komisji Ustawodawczej przeprowadzono pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu uchwały w sprawie uznania o. Mariana Żelazka SVD Człowiekiem Roku 2006.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Adam Biela. W przedstawionym projekcie napisano:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej pragnąc uhonorować o. Mariana Żelazka SVD za niezwykłe osiągnięcia w ciągu 55 lat jego obecności w Indiach wśród Adibasów, pierwotnych mieszkańców Indii traktowanych jako niedotykalni oraz osób dotkniętych trądem, a także pragnąc wyróżnić nawiązanie przez niego głębokich i przyjacielskich relacji międzyludzkich z przedstawicielami miejscowych elit wyznających hinduizm przyznaje Mu tytuł Człowieka Roku 2006.

Jednocześnie Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się z apelem do wszystkich środowisk twórczych i edukacyjnych w Polsce, żeby czerpiąc z doświadczeń i z szlachetnego przykładu o. Mariana Żelazka upowszechniały postawę życzliwej otwartości w stosunku do ludzi innych kultur i religii.".

W głosowaniu Komisja Ustawodawcza postanowiła zaproponować Senatowi wprowadzenie poprawki do rozpatrzonego projektu, zgodnie z którą tytuł uchwały otrzymuje brzmienie: "w sprawie uznania o. Mariana Żelazka SVD za wzór Polaka przełamującego bariery między ludźmi w duchu chrześcijańskiego ekumenizmu i uniwersalizmu", a jej treść brzmi:

"Dając wyraz wielkiemu szacunkowi dla o. Mariana Żelazka SVD za Jego pełną poświęcenia 56-letnią pracę w Indiach na rzecz współdziałania i współistnienia społeczeństw, kultur i religii, Senat Rzeczypospolitej Polskiej uznaje Go za godny naśladowania wzór Polaka przełamującego bariery między ludźmi.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej pragnie uhonorować i wyróżnić o. Mariana Żelazka SVD za Jego chrześcijański dialog z hinduizmem, za Jego otwartość, czynienie dobra i pokoju, za Jego bezinteresowne służenie najsłabszym, ale także nawiązywanie głębokich i przyjacielskich relacji z elitami wyznającymi hinduizm.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zwraca się z apelem do wszystkich środowisk twórczych i edukacyjnych w Polsce, ażeby czerpiąc ze szlachetnego wzoru o. Mariana Żelazka SVD, upowszechniały postawę życzliwej otwartości wobec innych kultur i religii, postawę budowania zgody i zrozumienia w wielkiej rodzinie człowieczej.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej <<Monitor Polski>>.".

Ustalono, że proponowaną przez Komisję Ustawodawczą poprawkę do rozpatrzonej uchwały zarekomenduje Izbie senator Janusz Gałkowski.

* * *

Posiedzenie Komisji Rolnictwa i Ochrony Środowiska zwołano w celu rozpatrzenia ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej.

Przyjęcie ustawy, uchwalonej przez Sejm z przedłożenia rządowego, rekomendował senatorom sekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Marek Zagórski. Uwagi szczegółowe do ustawy przedstawiło Biuro Legislacyjne Kancelarii Senatu.

Rozpatrywana ustawa reguluje zasady przyznawania i wypłaty płatności bezpośrednich do gruntów rolnych. Zastąpi ona ustawę z grudnia 2003 r. o płatnościach bezpośrednich.

Tak jak dotychczas płatność bezpośrednia będzie przysługiwała rolnikowi, który posiada co najmniej 1 ha gruntów, utrzymuje ziemię w dobrej kulturze rolnej i otrzymał numer identyfikacyjny. Zgodnie z projektem płatność ma należeć się rolnikowi, który faktycznie uprawia ziemię.

Wypłatami płatności bezpośrednich, a także uzupełniających, nadal będzie się zajmowała Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Zgodnie z unijnym prawem wnioski o te płatności będą przyjmowane od 15 marca do 15 maja każdego roku, a pieniądze będą przekazywane rolnikom od 1 grudnia do 30 czerwca następnego roku.

Ustawa przewiduje, że minister rolnictwa, a nie jak dotychczas Rada Ministrów, określi stawki płatności uzupełniających; w drodze rozporządzenia określi także rodzaje roślin, do których takie płatności przysługują.

Uchwalone przez Sejm przepisy wprowadzają ponadto płatności do upraw roślin energetycznych. Dopłaty takie będą przysługiwały rolnikom sprzedającym rośliny energetyczne zakładom przetwarzającym takie surowce, a także wtedy, gdy będą oni przetwarzać surowce na własne potrzeby, związane z produkcją biopaliw oraz biomasy.

Zgodnie z ustawą rolnikowi, który w ubiegłym roku posiadał w gospodarstwie przynajmniej jedną krowę, owcę lub kozę, będzie przysługiwała dodatkowa dopłata do użytków zielonych - tzw. płatność paszowa.

Ponadto ustawa wprowadza obowiązek ujawniania danych osobowych beneficjentów, którzy otrzymali pomoc publiczną w postaci dopłat do gruntów oraz dopłat dodatkowych.

W głosowaniu Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska opowiedziała się za przyjęciem bez poprawek ustawy o płatnościach do gruntów rolnych i płatności cukrowej. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Henryka Górskiego.

W drugim punkcie porządku dziennego posiedzenia senatorowie rozpatrywali ustawę o zmianie ustawy o produktach pochodzenia zwierzęcego oraz ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.

Przyjęcie ustawy, będącej projektem rządowym, rekomendował senatorom podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Marek Chrapek. Uwagi szczegółowe zgłosiło senackie biuro legislacyjne.

Uchwalona przez Sejm ustawa zakłada, że rolnicy będą mogli prowadzić ubój zwierząt na własny użytek.

Zgodnie ze znowelizowaną ustawą ubój na terenie gospodarstwa będzie dotyczył m.in. hodowanych na własny użytek cieląt do szóstego miesiąca życia, świń, owiec, kóz, drobiu oraz dzikich zwierząt hodowanych w warunkach fermowych. Dotychczas uboju takiego rolnicy dokonywali pod nadzorem lekarza weterynarii, obecnie nie będzie takiego obowiązku.

Warunki produkcji mięsa na własny użytek będzie precyzowało rozporządzenie. Chodzi m.in. o wymagania zdrowotne, higieniczne oraz sanitarne.

Ponadto nowela doprecyzowuje kwestie związane z wymianą handlową produktami pochodzenia zwierzęcego między Polską a krajami spoza Unii Europejskiej. Wprowadzono także obowiązek plombowania (zabezpieczania) transportu, którym są przewożone produkty pochodzenia zwierzęcego do krajów UE.

Nowe przepisy nakładają na rolników obowiązek zniszczenia kolczyka (numeru identyfikacyjnego) w wypadku uboju zwierząt na terenie gospodarstwa, by zapobiec powtórnemu wykorzystaniu tego identyfikatora.

W dyskusji senator Jerzy Chróścikowski zaproponował wprowadzenie do rozpatrywanej nowelizacji 6 poprawek. Dwie ze zgłoszonych zmian zmierzały do doprecyzowania zapisów art. 22 i dotyczyły jasnego określenia, jakie rejestry i wykazy ma prowadzić główny lekarz weterynarii. Kolejna poprawka miała na celu bardziej zrozumiałe sformułowanie przepisów karnych ustawy. Następna zmiana dotyczyła przepisu przejściowego, który przenosi dotychczasowe rejestry i wykazy do nowej ustawy, oraz zmienia odniesienia, czyniąc je spójnymi z przyjętymi wcześniej. Poprawka szósta pozwala zachować ważność wydanych już przepisów wykonawczych także pod rządami nowej ustawy.

W kolejnych głosowaniach Komisja Rolnictwa i Ochrony Środowiska jednogłośnie zaakceptowała proponowane zmiany, a następnie postanowiła rekomendować Senatowi przyjęcie ustawy o zmianie ustawy o produktach pochodzenia zwierzęcego oraz ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wraz z poprawkami. Na sprawozdawcę stanowiska komisji w tej sprawie wybrano senatora Michała Wojtczaka.

* * *

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Emigracji i Łączności z Polakami za Granicą rozpatrzyła i zaopiniowała następujące wnioski o dotacje z budżetu Kancelarii Senatu na wykonanie zadań państwowych na opiekę nad Polonią i Polakami za granicą:

  1. Wnioski o zlecenie zadań państwowych o charakterze programowym i przyznanie dotacji na ich wykonanie

* * *

Na swym posiedzeniu senatorowie z Komisji Kultury i Środków Przekazu zapoznali się z informacją Zarządu Telewizji Polskiej SA o restrukturyzacji w telewizji. Informację na ten temat przedstawił prezes Bronisław Wildstein.

Prezes Zarządu Telewizji Polskiej SA poinformował m.in. o pracach nad kształtem programów tematycznych dotyczących historii, kultury i sportu, a także kanału informacyjnego na bazie TVP 3. Ponadto mówił o przygotowaniach do nadawania cyfrowego, a także o restrukturyzacji zatrudnienia, która dotyczyć będzie głównie administracji, a nie dziennikarzy.

8 lutego 2007 r.

Odbyło się wspólne posiedzenie Komisji Ustawodawczej, Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Praw Człowieka i Praworządności, podczas którego przeprowadzano pierwsze czytanie zgłoszonego przez grupę senatorów projektu rezolucji Senatu RP w sprawie uwolnienia Aleksandra Kazulina.

W imieniu wnioskodawców projekt przedstawił i uzasadnił senator Stefan Niesiołowski. Zapoznano się także z opinia przedstawicielki Ministerstwa Spraw Zagranicznych Marii Domańskiej, eksperta z Departamentu Polityki Wschodniej.

W projekcie rezolucji napisano:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej domaga się uwolnienia białoruskiego opozycjonisty i kandydata na prezydenta w ostatnich wyborach - Aleksandra Kazulina.

Aleksander Kazulin od marca 2006 roku przebywa w więzieniu, skazany na 5,5 roku pozbawienia wolności za "chuligaństwo" i "organizowanie zgromadzeń, które łamią porządek publiczny lub udział w takich zgromadzeniach". Bardzo surowy wyrok oraz warunki, w jakich przebywa uwięziony, między innymi nie może regularnie widywać się z najbliższą rodziną, stanowią kolejny dowód represyjności białoruskiego wymiaru sprawiedliwości szczególnie wobec środowisk demokratycznej opozycji. Są także potwierdzeniem niedemokratycznego systemu politycznego panującego na Białorusi.

Aleksander Kazulin prowadził od 20 października 2006 roku do 11 grudnia 2006 roku, czyli przez 53 dni, głodówkę protestacyjną przeciwko polityce Aleksandra Łukaszenki, pragnąc zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na sytuację na Białorusi. Władze białoruskie nie dopuszczają do niego Międzynarodowego Czerwonego Krzyża ani wybranego przez niego lekarza. Uwolnienia Kazulina uważanego za więźnia sumienia domaga się Amnesty International, szczególnie w sytuacji, gdy rodzina alarmuje o pogarszającym się stanie jego zdrowia. Polscy eurodeputowani wystosowali 30 listopada 2006 roku apel o interwencję Unii Europejskiej w sprawie jego uwolnienia. Prosili także komisarza Unii o interwencję u władz białoruskich, a także o rozważenie wysłania specjalnego przedstawiciela Unii do Witebska, gdzie uwięziony jest Aleksander Kazulin.

Na Białorusi w ostatnim czasie kilkakrotnie dochodziło do demonstracji i różnego rodzaju protestów, głodówek solidarnościowych i podpisywania apeli. Zaniepokojenie ostatnimi wydarzeniami na Białorusi wyrazili przedstawiciele zarówno Unii Europejskiej, jak również Stanów Zjednoczonych.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w uchwale z dnia 30 stycznia 2006 roku w sprawie sytuacji na Białorusi i przyłączając się do wszystkich apeli rządów oraz międzynarodowej opinii publicznej na rzecz poszanowania praw człowieka, zwraca się do władz białoruskich o niezwłoczne uwolnienie Aleksandra Kazulina i innych więźniów politycznych.

Rezolucja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej <<Monitor Polski>>.".

W wyniku dyskusji, a następnie głosowania połączone komisje postanowiły wprowadzić do przedstawionego przez wnioskodawców projektu poprawkę, zgodnie z którą

treść rezolucji otrzymuje brzmienie:

"Senat Rzeczypospolitej Polskiej domaga się uwolnienia białoruskiego opozycjonisty i kandydata na prezydenta w ostatnich wyborach - Aleksandra Kazulina.

Od marca 2006 roku przebywa on w więzieniu, skazany na 5,5 roku pozbawienia wolności za <<chuligaństwo>> i <<organizowanie zgromadzeń, które łamią porządek publiczny>>. Niezależnie od rodzaju stawianych mu zarzutów Senat Rzeczypospolitej Polskiej traktuje Aleksandra Kazulina jako więźnia sumienia. Bardzo surowy wyrok oraz warunki, w jakich przebywa uwięziony, stanowią kolejny dowód represyjności białoruskiego wymiaru sprawiedliwości, szczególnie wobec środowisk demokratycznej opozycji, oraz łamania podstawowych praw człowieka.

Aleksander Kazulin nie może regularnie widywać się z najbliższą rodziną. Mimo złego stanu zdrowia uwięzionego władze nie dopuszczają do niego przedstawicieli Międzynarodowego Czerwonego Krzyża ani wybranego przez niego lekarza.

Aleksander Kazulin prowadził od 20 października 2006 roku do 11 grudnia 2006 roku, czyli przez 53 dni, głodówkę protestacyjną, pragnąc zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na sytuację na Białorusi.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej, podtrzymując swoje stanowisko wyrażone w uchwale z dnia 30 stycznia 2006 roku w sprawie sytuacji Polaków na Białorusi, a także przyłączając się do wszystkich apeli rządów oraz międzynarodowej opinii publicznej na rzecz poszanowania praw człowieka, zwraca się do władz białoruskich o niezwłoczne uwolnienie Aleksandra Kazulina i innych więźniów politycznych.

Rezolucja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej <<Monitor Polski>>.".

Na sprawozdawcę połączonych komisji podczas drugiego czytania projektu rezolucji Senatu RP w sprawie uwolnienia Aleksandra Kazulina wybrano senatora Stefana Niesiołowskiego.

14 lutego 2007 r.

Na swym posiedzeniu Komisja Spraw Unii Europejskiej, zgodnie z ustawą z 11 marca 2004 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej, zaopiniowała następujące projekty aktów prawnych UE.

Rozpatrzenie w trybie art. 6 ustawy

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Transportu.

Referent: senator Jacek Włosowicz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Mirosław Chaberek.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Transportu.

Referent: senator J. Włosowicz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Chaberek.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Transportu.

Referent: senator J. Włosowicz.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu M. Chaberek.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji.

Referent: senator Jerzy Szymura.

Przedstawiciel rządu: zastępca dyrektora Departamentu Unii Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej Grzegorz Polak.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła projekt decyzji Rady i postanowiła nie wnosić uwag.

Rozpatrzenie w trybie art. 8 ustawy

Instytucja wiodąca: Ministerstwo Finansów.

Referent: senator Urszula Gacek.

Przedstawiciel rządu: podsekretarz stanu Jacek Dominik.

Komisja Spraw Unii Europejskiej rozpatrzyła stanowisko rządu i postanowiła nie wnosić uwag.

- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 1 pkt 2: COM(2006) 664, 745, 766, 778, 791, 852, 861, 864, 907, 912, 914, 915, 920, 921, 922, 923,

- wnioski przekazane w trybie art. 6 ust. 4: COM(2007) 025, 026,

- wnioski przekazane w trybie art. 8: Propozycja nałożenia ostatecznych środków antydumpingowych na import elektrod wolframowych z Chińskiej Republiki Ludowej (AD 502).


Diariusz Senatu RP: spis treści, poprzedni fragment, następny fragment